GÜZ

5 EKİM ÇARŞAMBA

Alarmımın çalmasına yaklaşık 45 dakika vardı. Telefonumun çaldığını ,arayanında Şeyma olduğunu görünce telefonu hemen elime aldım . Evi okulun hemen karşısında olduğundan bu saate hiç bir zaman kalkmazdı. Telefonu açtığımda Şeyma her zaman olduğu gibi aceleciliğiyle'' Aylin şimdi beni dinle hemen anlatıyorum . Gökçe sabaha karşı 5 gibi beni aradı . Anneannesinin durumunun gittikçe kötüye gittiğini söyledi. Sesi ağlamaklı gibiydi.Saatlerce telefonda iç çeke çeke konuştu benimle . Sana söylemememi istedi . Morali zaten bozuk birde bana üzülmesin dedi ama biz her zaman birbirirmizin yanında olduğumuz için bu durumda Gökçe'yi yanlız bırakmak bana pek doğru gelmedi . Onun sadece bana değil ikimizede ihtiyacı olduğunu düşündüm . Geri çevirmiceğinden emin olduğum için hiç düşünmeden aradım''dedi.Bende hemen ekledim .''Tabiki onu yanlız bırakmayacağız. Dostlar bu günler için vardır.Onun şuan bize ihtiyacı var. Ben hemen hazırlanıyorum. Okulun ordan senide alırım''dedim.Şeyma ''ben hazırlandım zaman kaybetmeyelim ben sizin oraya gelirim ordan gideriz''dedi. Bende karşılık olarak'' 10 daika içinde hazırım seni bekliyorum ,kapatıyorum görüşürüz'' diyip konuşmasını beklemeden kapattım. Önce buzdolabından meyveli yoğurdumu alıp hızlı hızlı yedim. Odama girip gardolabımın küçük kısmından beyaz renkli yazılı tişörtümü alıp üstüme geçirdim. Pantolonlarımın olduğu kısımdan ise hafif dizleri yırtık olan kot pantolonumu alıp,giydim . Askıdan da yeşil çiçekli şalımı da boynuma geçirdikten sonra evden çıkmak için hemen kapıya yöneldim . Zaten acelem vardı , spor ayakkabılarımı giymekle vakit harcamak istemedim .Babetlerimi giydim .Aşağa indiğimde Şeyma 'nın beklediğini gördüm.Yüksek sesle 'Şeyma gel hadi '' dedim . Arabaya binip yola çıktık . İkimizinde ağzını bıçak açmıyordu. Gökçe'yi gerçekten ikimizde farklı seviyorduk. Çok temiz ve iyi kalpli bir kız.Gökçeyi kendime çok benzettiğim için belkide onu kendime yakın görüyordum . Onun bu durumda olması gerçekten beni telaşlandırmıştı. Anneannesinin yeri onda çok başkaydı çünkü. Onu iyi tanıyan herkes bunu net bir şekilde bilir.Anneannesini kaybederse onu toparlanmak çok zor olucaktı. Onun da payına düşen hayat buydu sanırım.  Hastanenin önünde park yeri olmadığından kapalı otaparka indik. İlk gördüğümüz boş alana arabayı park edip arabadan indik. Hastaneye girdiğimizde danışmadan Gökçe'nin anneannesi Nalan Teyze 'nin oda numarasını öğrendik. Danışmadaki orta yaşlı kadın az önce birinin daha sorduğunu ve odanın dolu olabileceğini söyledi. Teşekkür edip oradan ayrıldık. Merdivenlerden çıkarken Şeyma 'ya dönüp'' Gökçe'nin şuan çok üzgün olduğuna eminim ona baskı yapmadan öğrenelim Nalan Teyze'nin durumunu. Sürekli soru sorarsak daha çok üzülebilir''dedim. Şeyma da kafasını sallayarak onayladığını belirtti. Odanın önüne geldiğimizde kapı açıktı. Gökçe'nin erkek arkadaşı Kerim ziyarete gelmişti. Şeymayla birlikte odanın önündeki koltuklara oturdup beklemeye başladık. 5 dakka geçmeden Gökçe kapıya çıktı.Bizi görünce gözleri ışıl ışıl parladı ama bir yandanda ağlamaktan şişen gözlerini ve uykusuzluktan moraran göz altlarıda gözümden kaçmadı. Hiç konuşmadan dakikalarca birbirimize sarıldık.

Eğer bir insana gerçekten değer veriyorsanız ,en iyi şekilde bunu ona sarılarak hissettirebilirsiniz.Sarılın.

İçerden gelen Kerim'in sesini duyduğumuzda elimiz ayağımıza dolaştı. Şeymayla korku içinde birbirimize baka kaldık. Gökçe'nin odaya doğru koştuğunu gördüğümüzde ,hemen onu takip ettik.Nalan teyze'nin bayıldığını gördüğümüzde hiç vakit kaybeten doktoru çağırdık.Doktor ve hemşiresi hemen müdahale etti .Çok geçmeden Nalan Teyze kendine gelmişti. Ama Gökçe hiç iyi değildi. Göz yaşlarını tutamayıp hemen anneannesinin başucuna gidip elini tuttu.Kerim,Şeyma ve ben odadan çıkıp onları yanlız bıraktık. Yaklaşık yarım saat sonra doktor gelip,hastanın yakını ile görüşmek istediğini söyledi. Şeyma içerden Gökçeyi çağırdı.Doktor Gökçeye ''Anneannenizin durumu hakkında konuşmamız gereken bir konu var sizi odamda bekliyorum ''dedi. Doktor önde biz arkada ilerledik . Odanın kapısına geldiğimizde Gökçe ikimizede sarılıp içeri girdi. Şeyma durumdan etkilenmiş olmalı ki gözleri dolmuştu ve yere çömelmişti .15 dakka geçmeden Gökçe bitik bir durumda odadan çıktı. Alelacele yanına gittik ne desek konuşmadı. Hastanenin kafeteryasına indik. Ne bir şey yiyor ne de bir şey içiyordu. Onun için çok endişeleniyordum . Sakinleştikten sonra  sesi titreye titreye söylediği ilk kelime, 'anneannem 'oldu.Şeyma söze girdi'Kardeşim, tut ellerimden canının yandığı kadar sık ellerimi .Seni anlamaya çalışıyorum ama lütfen pes etme .Pes ettiğinde hiç bir şey iyiye gitmeyecek emin ol . Eğer kendini kötü hissetmiyeceksen paylaş bizimle konuştuklarınızı.'dedi. Gökçe sesi yine titreyerek 'Anneannemin durumunun daha kötüye gittiğini ve artık odada bakılamayacağını onu yoğun bakıma almaları gerektiğini söyledi. Elim kolum bağlandı kızlar.'dedi. Keşke elimden birşey gelseydi o an içindeki acıyı çekip alabilseydim. 'Ben her zaman seni kendime benzettim ,kendime hep yakın görürdüm seni.Haklısın elimiz kolumuz bağlı ama onun için bol bol dua edebiliriz,Allah'tan asla ümit kesilmez' dedim. Gökçe sandalyesinden kalkıp bana sarıldı.  Sonra kafasını kaldırıp eliyle Şeyma'ya gel işareti yaptı. Üçümüz birbirimize güç veriyorduk.

Asla empati yapamayan insanlarla arkadaşlık kurmayın.Onlar bencildirler,sizi gerçekten sevemezler. Sizi, kendi gibi gören insanları asla üzmeyin. Sonsuza dek sizin yanınızda olacak olan,onlardır.

Akşam olduğunda tüm işler tamamlanmış ve  Nalan teyze yoğun bakıma götürülmüştü. Doktor Nalan teyzeyi göremeyeceğimiz için eve gidebileceğimizi söyledi. Gökçe'ye dönüp 'Hadi Gökçe bu gece bizim evde kalalım' dedim . Dakikalarca ısrar etmemize rağmen kabul etmedi. Kerimle birlikte hastanede kaldılar.Bizde hastaneden ayrıldık. Şeymayı eve bırakıp , vakit kaybetmeden eve gittim. Odama girip ,üstümü değiştirdikten sonra kafamı yastığıma koydum.Olanlar gözümün önünden geçtiğinde bir damla yaş aktı  gözümden. Ellerimi açtım ve Nalan teyze için dua ettim.Sonra da uykuya daldım.