When a Mafia Heir Falls Inlove

Chapter 5

Naalimpungatan ako ng marinig ko ang malakas na tunog na nanggagaling sa alarm clock. I lazily opened my eyes and the first thing I saw is the beautiful crystal chandelier hanging on the ceiling. 

Sumulyap ako sa bedside table kung saan nakapwesto ang alarm clock at nakita kong 6:00am na. Inis kong pinindot ang snooze button sa likod ng alarm clock para matigil ang nakakarinding ingay.

Imbes na bumangon ay bumalik ako sa pagkakahiga at mahigpit na niyakap ang unan. Alam kong kailangan ko nang kumilos para maghanda sa pagpasok ko sa school mamaya lalo na't first day ko pa naman ngayon, pero nahihirapan akong ihiwalay ang sarili sa napakalambot na kama.

Hindi nagtagal ay naramdaman kong may nagba-vibrate sa kama, I sat up from the bed and reached under the pillow kung saan ko nilagay ang phone ko kagabi.

Nang makuha ko yun ay nakita ko ang pangalan ni Mommy na nagflash sa screen. I immediately answered the call.

"Hello, Mommy?" I answered sleepily.

"(Lanaya. Mangungumusta lang sana ako. How is your first night there?)" Tanong ni Mommy.

"Okay lang naman, Mom." Matipid kong sagot.

"(Hmm. So ready ka na ba for today? To study and make friends?)" Masigla niyang tanong.

"To study? Yes. To make friends? No. Mommy, you know me." Simula nung lumipat kami dito sa Pilipinas, wala akong naging kaibigan. I have met a lot of people pero kahit isa ay wala akong naituturing na kaibigan. Kung nagsho-shopping naman ako noon ay mga alipores ko ang kasa-kasama ko.

"(Yes, kilalang kilala kita, and that's why I'm worried. Hindi kaya ay tatanda kang mag-isa, Lana?)" Napa-irap nalang ako sa sinabi niya. I'm still 18 y/o pero yun na agad ang inaalala niya.

"Seriously, Mom. Lots of guys are lining up just to be with me, all I have to do is to choose." Pagyayabang ko. Narinig ko naman na napa-ismid si Mommy sa kabilang linya.

"(Right, you should be thankful to my genes na namana mo, Lana.) Natawa naman ako sa pagyayabang ni Mommy. I'm indeed her daughter. We're both boastful.