Cihan Erez
Selin İpek
Öyle ayrı dünyaların insanını bir araya falan getirmedim.
Patron sert, vurdum duymaz da değil, kız da saf değil.
İkiside aklı başında normal insanlar.
Sadece hayatlarındaki boşlukları bir araya getirerek tamamlamaya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kimseyi görmedim ben Senden daha güzel Kimseyi tanımadım ben Senden daha özel Kimselere de bakmadım Aklımdan geçen Kimseyi tanımadım ben Senden daha güzel
Sana nerden rastladım Oldum derbeder Kendimi sana sakladım Senden daha güzel Kimseleri de takmadım Ölsem değişmem Kimseyi tanımadım ben Senden daha güzel"
Cihan gülümsedi ve "Çok güzelsin, Selin"dedi. Galiba sarhoştu. Hiç birşey demedim ve elini tutup masaya götürdüm.
"Ooo Cihan! Sen buralara uğrar mıydın?"dedi ince sesli kadın. Cihan kafsını kadına çevirdi ve,
"Ezgi."dedi. Kadın sinirle kaşını çattı ve,
"Esra!"diye bağırdı. Galiba adı Esraydı.
"Unutmuşum."dedi Cihan umursamaz bir tavırla.
Yerimde rahatsızca kıpırdandım. Kadın yine susmadı.
"Sesini özlemişim. En son geçen ay yalvar yakar söyletmiştik."dedi ima dolu bir tonda. Cihan hiç cevap vermedi ve masadaki elimi tutup,
"Hadi kalkalım."dedi. Kadın da sinirle masadan uzaklaştı. Kim di aceba eski sevgilisi mi?
Dışarıya çıktığım an temiz hava yüzüme bir alev gibi çarptı. Hızla arabaya bindim ve Cihan'ın açtığı klima ile rahatladım.
"Yarın bir toplantı için Ankara'ya gideceğiz."dedi Cihan.
"Kaç gün kalacağız?"dedim yüzünü incelerken.
"En fazla üç."dedi. Sadece ikimiz mi gidecektik acaba? Neden heyecanlandım şimdi ben? Ahh.
Evimin önünde durduk. Cihan kafasını bana doğru çevirdi ve,
"Bugün için teşekkürler."dedi. Benim teşekkür etmem gerekmiyor muydu?
"Asıl ben teşekkür ederim."dedim. Cihan gülümsedi ve,
"Saat on gibi hazır ol kalkınca orda olacağım."dedi. Bende tamam der gibi kafamı salladım. Dudaklarımı yanağına bastırdım ve geri çekildim. Şaşırmıştı. Hızla arabadan indim ve apartmana koştum. Sırıtıyordum. Eminim o da.
***'***
Sabah saat dokuz buçuk ta uyandım ve rutin işlerimi halledip üstüme asker yeşili geniş kısa bir elbise giydim. Hafif makyaj yaptım ve beyaz spor ayakkabımla saatin on olmasını bekledim.
En sonunda saat on olunca yavaşça aşağıya indim. Tam o sırada Cihanın arabası apartmanın önünde belirdi. Gülümseyerek arabaya doğru yürüdüm. Cihanda arabadan indi ve karşımda dikildi.
"Selam!"dedi neşeli sesiyle. Sırıttım ve,
"Selam!"dedim ayni tonda. Elini belime koydu ve beni kendine çekip yanağımı öptü, sonra çenemi. Kendine gel..sadece yanak, ha bir de çene.
