Cihan Erez
Selin İpek
Öyle ayrı dünyaların insanını bir araya falan getirmedim.
Patron sert, vurdum duymaz da değil, kız da saf değil.
İkiside aklı başında normal insanlar.
Sadece hayatlarındaki boşlukları bir araya getirerek tamamlamaya...
Arkadaşlar uzun süredir bölüm yazmıyorum, nedeni ise yorum ve vote az.. Kendimi motive edemiyorum. Sizden ricam bana destek olun..destekten zarar gelmez!✋💜
Odaya girdiğim gibi yatağa atlayıp zıplamaya başladım.
Çok farklı hissediyordum! İlk öpücüğün alan küçük bir kız gibi.. Ama birçok kez öpüşmüştüm. Neden böyle hissediyorum?
Kalbim hala uçacakmış gibi atıyordu ve dudaklarım titriyordu! Aceba Cihan nasıl hissediyor?
'Selin şu kapıyı aç ve içeriye gir, yoksa kendimi tutamayacağım'
Elimi kalbimin üstüne koydum,
AŞIK OLDUK İYİ Mİ?
Üstümde ki elbiseyi çıkardım ve yatağın üstüne çıkıp çocuk gibi şarkı söyleyerek zıpladım.. Evet bunu yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'§§'
Gece hiç uyuyamamıştım. Aklımda ki tek şey 'Nasıl yüzüne bakacağım?'
Ah hadi ama ben utanmam. Değil mi? Utanmam.
Telefonuma gelen bildirim sesi ile irkilip telefonu elime aldım.
Cihan' Kahvaltı için aşağıda bekliyorum.
Yazmıştı, cevap vermeden duşa girdim. Kısa bir duşun ardından saçımı kurutup ördüm. Üstüme siyah yarım bir tişört giydim altıma da kısa beyaz bir etek. Ayakkabı olarak da beyaz spor ayakkabımı giydim. Çantamı alıp restorana girdim.
Cihan ayakta yaşlı bir çiftle konuşuyordu, yavaşça yanlarına gidip selam verdim. Hepsi gülümsedi ve selamımı karşılık verdiler.
"Merhaba kızım, sen Ece olmalısın."dedi yaşlı kadın.
"Ah ben bu güzel kızımızı nişanlın sanmıştım!" dedi.
Ne nişanlın mı?!
Bunu bana yapmaz değil mi? Zoraki bir gülüşle,
"Sorun değil.." Koskocaman sorun işte!
Vedalaştıktan sonra biz masamıza oturup kahvaltı yapmaya başladık. Cihan endişeli bir yüz ifadesi ile beni izliyordu. Bense hayvan gibi yemek yiyordum.
"Selin?" sesindeki o tını neydi öyle? Gözlerimi ona diktim ve
"Efendim Cihan Bey?" sesim normal çıkmıştı. Kaşlarını çattı,
"Sormayacak mısın?"
"Neyi efendim?"
"Ece'nin kim olduğunu.." Sormak istemiyorum diyemedim..
"Nişanlınız olduğunu öğrendim daha yeni."dedim gözlerimi kaçırmadan. Sesli bir şekilde güldü, ben de aptal gibi suratına baktım.
"İyi misiniz Cihan Bey?"ciddi olmam onu kendine getirmişti. Yüzündeki gülümseme ile bana baktı
" Ben iyiyim. Ve sana acilen anlatmam gereken bir konu var."
Kesin dün yaptığım şey için özür dilerim..falan diyecekti.
" Yolda anlatsanız?"dedim ayağa kalkarken. O da benimle kalktı beraber asansöre bindik. " Asla pişman olduğumu falan düşünme tamam mı?"dedi birdenbire. Kafamı ona çevirdim ve
" Ne için? "dedim sertçe.
Beni kandırmıştı!
" Sana doğruları anlattığımda ki yüz ifadeni merak ediyorum! "dedi sevinçle.
Asansör gelince yüzüne bakmadan odama girip hazır olan bavulumu ve sırt çantamı aldım ve dişarıya çıktım. Cihan'a beklemeden aşağı indim ve o da gelince arabaya binip havaalanına gittik.
'xx'
"Ben nişanlı falan değilim."dedi Cihan. Uçaktaydık ve bineli on dakika olmuştu. Cihan'a döndüm ve devam etmesini bekledim.
"Sabahki kadın ve adamı da tanımıyorum. Bana birşeyler sordular bende cevap verdim sende gelince seni Ece sandı. Ece kimse artık?" dedi ve hızla elindeki telefonu yüzüme doğrultu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şaşkın bir aptal gibiydim.
"Sen ciddi olamazsın!" dedim ve ardından benim bile şaşırdığım bir tonda gülmeye başladım, baya bir içten. Cihan da beni videoya almıştı! Cihan da bana eşlik etti ve hunharca güldük.
"Bu videoyu paylaşmak istiyorum!" dedi Cihan videoyu bana izletmeden önce.
