LUNATIC

-38/FİNAL-

Karşımdaki sarı saçlı çocuğa baktım.

Bir de son kez boyattığım kendi sarı saçlarıma.

Jimin'i ilk gördüğümde saçları böyleydi.

İkimiz de sarının en güzel tonlarındaydık!

Farklıydı o.

Eski günlerimden farklıydı.

O değildi.

Fısıldadım hiç gülümsemeden.

"Bu dansı son kez yapacağız, bir daha asla böyle birşey isteme benden."

Eski günleri hatırlatıyor.

Acıtıyor..

O gece...

İçimdeki narin çiçekler tek tek ezildi kaba ayaklar altında.

Benim Park Jimin'im nasıl gider dedim?

Nasıl bırakır böyle güzel bir aşkı?

Dans odasının sağ tarafındaki konumumu aldım.

Yavaş hareketlerle başladık.

Siyah saçlarını hatırladım.

Her bir renk ayrı yakışırken, siyah daha ayrı yakışıyordu meleğime.

O benim renkli saçlı hasta çocuğumdu.

Ellerimden birini karşımdaki partnerimin omzuna diğerini eline bıraktım.

Nasıl acı çektiğini her seferinde görmüştüm.
Aynı acıyı hissetmiştim.

Gülümsedim gözlerimdeki yaşlara aldırmadan.

Artık acı çekmiyorsun ejderham, daha iyisin!

Koca kafam hiçbir zaman sana çarptığına pişman olmadı.

Olmaz da!

Bana baktın, nefes aldığımı hissettim.

Sarıldın, duygularımı hissettim.

En önemlisi bana 'miniğim' dedin..

Bunun tanımını bile yapamıyorum Jimin.

Bana hissettirdiğin bu şeyin bir açıklaması yoktu.

Artık eskisi gibi değil.

Aslına bakarsan buna seviniyorum, uğraşman gereken bir hastalığın yok en azından.

Ama biliyor musun?

Ben tanıdığım ve aşık olduğum o hasta çocuğu asla unutmam Jiminie~

Pek dile getiremedim, bundan sonra da getirebileceğimi sanmam ama..

Seni seviyorum Park Jimin!

Sen yaşadığım en güzel mevsim, kokladığım en güzel koku, tattığım en güzel meyvesin.

Asırlar geçse de bu değişmez.

Artık dans etmeye gücün kalmadığını daha doğrusu bu düşüncelerden kurtulmak istediğimi fark ettiğim zaman.

Karşımdakinin elini bırakıp bir kenara oturdum.

Gözlerimi kapatıp çatıdaki gülüşünü gördüm bir anlığına.

1 yıl oldu...

Ve ben hala yorgunluğumu üzerimden atamıyorum.

Birden yanağımda hissettiğim baskıyla kapalı olan gözlerimi açtım.

Partnerim gözlerindeki yaşlarla gülümseyip fısıldadı.

"Sesli düşünüyorsun minik, sen sesli düşünürsen ben nasıl sert bir çocuk olabilirim ki?"

_____
Evet az önce finali okudunuz🙃
Jimin ölmedi sadece hastalığından kurtuldu sşckcşdjdldjf
Fake atmaya çalışmış olabilirim.
Lütfen bir sonraki bölümü okuyun sizin için yazdım♥️