The Written Paper

Hoofdstuk 1

'Vera! Ik ben je zat! Ga je melden bij de conciërge,' schreeuwt de rood aangelopen geschiedenis leraar, meneer Slotjes. Vrolijk sta ik op. Snappen de leraren het nog steeds niet? Elke leerling wilt naar de conciërge worden gestuurd. Niemand die op je let, meestal super gezellig, perfect toch? Je hoort straf te krijgen, maar de conciërge laat het er meestal wel bij. Behalve Ed, hij geeft altijd straf. Dus hopen dat hij er niet is.

'Fijne dag nog meneer,' roep ik voordat ik de deur achter me sluit. Nu wil ik zijn gezicht zó graag zien. Laat ik toch maar even kijken. Ik kijk door het smalle raampje naast de deur. Ik zie de rood aangelopen leraar daar staan, die nu waarschijnlijk tegen iemand aan het schreeuwen. Nou, waarschijnlijk... Hij schreeuwt zeker weten, want ik hoor hem. Ik heb zo m'n vermoedens dat hij tegen Roxanne, mijn beste vriendin, schreeuwt. Eigenlijk weet ik het zeker, want het is een soort routine bij meneer Slotjes, eerst stuurt hij mij weg en even later mag Roxanne ook vertrekken.

De deur wordt geopend door de breed grijnzende Roxanne. Hoe wist ik het toch. 'Zullen we gaan?' vraagt Roxanne met een grijns.

'Natuurlijk.' We lopen richting de conciërge. 'Wie zit er?' vraag ik als we schuin voor de open deur staan.

Roxanne kijkt zo onopvallend mogelijk om het hoekje. 'Sonja zit er.' Opgelucht haal ik adem, ook al weet ik het al. Maar stel je voor dat Ed daar opeens zit, dan zou ik doorgelopen zijn naar buiten. 'We're back, Sonja,' roept Roxanne vrolijk. Sonja kijkt op en trekt een grimas als ze mij ziet.

'Jij weer.' Ik rol met mijn ogen. Ik ben vergeten te zeggen dat Sonja me niet echt mag. 'Jij kunt hier ook niet wegblijven hé?' Ik kom hier helemaal niet vaak! 'Jawel, Vera. Je bent hier vandaag elk lesuur gekomen.' Zei ik dat hardop? Oeps. Er verschijnt zelfvoldane grijns op mijn gezicht. Roxanne kijkt mij geschrokken aan. Dat wist zij namelijk niet, want vandaag hadden wij precies het tegenovergestelde rooster, terwijl we wel in de zelfde klas zitten!

'Het is hier toch altijd gezellig met mij,' vraag ik onschuldig.

'Ach, geef jullie leerling pasje nou maar.' Roxanne heeft haar pasje al in haar handen. Natuurlijk kon ik de mijne, zoals altijd, niet vinden. Waar is dat verdomde ding nou, denk ik geïrriteerd. 'Voorvakje links.'

'Daar zit hij niet,' murmel ik. Toch ga ik even snel met mijn hand door het voorvakje. Ha! Ik zei toc- wat is dat... Met een grijns haal ik mijn pasje uit mijn tas en overhandig het aan Sonja. Ze typt -zonder één blik op het pasje te werpen- mijn leerling nummer in. Misschien kom ik hier inderdaad te vaak. Ze legt hem in het doosje waar ook een paar andere pasjes liggen en zegt dat we naar binnen mogen gaan.

'Dus Veertje,' begint Roxanne. 'Jij wordt in elke les eruit gestuurd en je meldt het me niet eens.' Ik trek mijn wenkbrauw op en schiet in de lach. Ik plof op een stoel, voor Roxanne, neer. Ik kijk door het kamertje of er meer mensen in zitten die ik ken. Natuurlijk ken ik hier iedereen, kan ook niet anders als één van de populairste meisjes. Dat klinkt zo opschepperig, maar ik ben serieus. Iedereen kwijlt bij je, om erbij te kunnen horen. Niet dat het zo gemakkelijk gaat, vooral niet als je zo irritant bent. Natuurlijk zeg ik ze niet dat ze irritant zijn, want het is ook wel leuk dat sommige aanbieden om te trakteren. Even ter informatie; ik ben niet nummer één van de school, hoor. De nummer één van de school is een soort van, hele grote, bitch. Een keertje had ze ruzie met een meisje uit de tweede geloof ik. Toen riep ze naar het meisje; 'Oh you're a princess, but I'm the Queen, bitch.' Daarna zei ze nog iets, wat ik niet kon verstaan, waardoor het meisje huilend weg was gerend. Later hoorde ik van vrienden dat het meisje naar een andere school is gegaan.

Mijn oog valt op een jongen die in de hoek van het lokaal zit. Hij kijkt verveeld naar de mobiel die hij vast heeft. De jongen ziet er helemaal niet verkeerd uit, knap zelfs. Groene ogen, het is een mooie kleur groen niet te licht, maar ook niet te donker, perfect om in te verdrinken, hij heeft stoppeltjes, en een mooie kaaklijn, twee plukken van zijn, korte donkerblonde slash lichtbruine, haar hangen in zijn gezicht. Nope, hem ken ik zeker niet.