21.09.2017
19:12
Ve bir gün mürekkep kalemden fışkırır,
Yüreğe damla damla karanlık damlar.
Gözler ağlamak ister ama göz pınarları göz yaşlarından yoksundur.
Özlem boğazına kadar gelir haykırmak ister,
Müzik son ses yine kulaklarda yankı yapar,
Hasret daha bir yoğunlaşır
İçim seninle doludur yine,
Ben, benden kaybolmanı her an Rabbimden dilenirken
Sen yine benim ruhumu sömürüp kendine çekersin.
İşte yine günlerden o gün,
Beni sessizliğin ile dımdızlak ortada bıraktığın gün,
Galiba ondan yüreğimin böylesine isyanı.
İçimden ölmek istercesine atışı.
Suskunluğumun altında göz yaşlarım var.
Gülüşlerimin arkasında içten içte haykırmalarım var.
Duymuyorlar beni, duymak istemiyorlar.
Gözlerimin yekpare hüznünü görmüyorlar.
Oysaki ben kimseyi istemiyorum ki senden başka.
Artık sen kimsin onu da bilmiyorum
Adını sayıklarken buluyorum bazen beni.
Ama sen benim hiç olmadın ki
Gizli gizli düşlerime giriyorsun.
Korkuyorum kendimden
Seninle konuşurken buluyorum beni.
Delilik bu biliyorum olmayan varlığın ile sevişmenin deliği.
İyi okumalar ve dinlemeler olsun...
*Yine de seni seveceğim...*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Avuç Şiir
PoetryYokluğun oldu yine kıyametim... Varlığın hisedilmeyecek kadar yok, Yokluğunla sınar oldun beni... Zaman geçip gider oldu... Sen bir selamı eksik eder oldun... Bütün kelamlar yine yokluğuna işaret, Bütün gözyaşları gidipte dönmedin yollara şahit... ...
