31.05.2017
22:58
Silip attım yaşanılanları bir köşeye,
Her şey son buldu.
Gereğine uygun davranmam gerek.
Başladığımız yollara şiir serpiştirmişken,
Ayrılan yollara, yine şiirle nokta koyuyorum.
Bizi hiç yazmayanı bende silerken ağlayamam.
Bilirsin oyun oynayan taraf ben olmam.
Belki sen beni kullandın,
Zamanımdan,
Güvenimden,
İnancımdan çaldın.
Sevgimi,
Emeğimi,
Gözyaşımı aldın.
Ben de şimdi seni
O oyun dünyan da yapayalnız bıraktım.
Düştüğün o yerde; "yalan" diye bahsettiğin,
Dostluklarından arınmış bir halde,
Bu yola kendini bile bile iten.
Senin için tek bir söz var söyleyeceğim.
"Kendi düşen ağlamaz,
Bu kızda sana artık oyuncak olmaz".
Hüzünmüş, üzülürmüş bunların hepsi yalan dolan.
Ben onca şeyden sonra bir daha sana dönüp inanmam.
Bilirim her bırakışın da,
Geri dönmenden gelir bu kendine güvenin
Ama bu sefer bitti !
Sana açılan her bir kapı sürgü ile kilitli.
Kalktı gözlerimden sana karşı çektiğim perdelerim.
Şimdi sefil ol istersen fark etmez
Kapım da dahi yatsan bu iş başa dönmez.
Ben çok çabaladım vicdanım rahatta,
Senin bu boşvermişliğin benden sonra
sana çok koyacak.
Vicdanın her gün benim adımla ağıtlar yakacak.
Asıl o zaman yaşayacaksın
Yüzsüz hüznün sillesini.
Yazan, yazdıran ;)
Bir teşekkürlerceeee' yi hak etti.
Ramazan ayında atar olmaz ama çıkmış böyle :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Avuç Şiir
PoesíaYokluğun oldu yine kıyametim... Varlığın hisedilmeyecek kadar yok, Yokluğunla sınar oldun beni... Zaman geçip gider oldu... Sen bir selamı eksik eder oldun... Bütün kelamlar yine yokluğuna işaret, Bütün gözyaşları gidipte dönmedin yollara şahit... ...
