03.10.2017
14:00
Küçük bir çocuktum bende geçmiş zamanda,
Çocukluk bu ya korkularım vardı benimde herkes gibi...
Ama benim korkularım başka çocuklardan hep bir başkaydı...
Belki de annesizliğin verdiği etkide vardı üzerimde,
Susturdular çoğu zaman,
Konuşmak yerine bana hep "sus, derdinde, sıkıntın da içinde kalsın" dediler,
İçimde büyüttüm sıkıntılarımı kimi zaman,
Olmayan şeyleri hep var gibi zannettim kimi zaman...
Bilmiyorum ama hep acı ile beraber korkuyordum kendimden.
Gerçeklerim ile yüzleşmek yerine hep kaçmayı seçtim çoğu zaman...
Kimseye dile getiremeyeceğim korkularım vardı işte.
O korku tek küçüklüğüm ile de kalmadı ki hani.
Büyüdüm koca kız oldum yine korkuyordum
Ama o kendimden kaçmalarımın, korkuların bugün kurtuluşuydu.
Cesaret lazımdı bana,
Birde güvenilecek, içimi açabileceğim bir kaç dost...
Vardı aslında yokta değildi içimde cesaret.
Ama susturulmaya alışan yüreğim cesaretsiz ve korkaktı kimi zaman...
Ve şimdi iyi ki tanımışım dediğim dostlarımın güveniyle kendimden emin, dimdik ayaktayım...
Bana yürümeyi, konuşmayı öğretmeyenlere karşı tek başınayım...
Şimdi çığlık çığlığa bağırma zamanı,
Öğrendim yürümeyi, öğrendim konuşmayı...
Şimdi kim susturabilir ki emin olan beni...
Bugüne şükür, geleceğe yeniden umutlar inşallah :)
Herşey daha güzel olacak vesselam...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Avuç Şiir
PoesiaYokluğun oldu yine kıyametim... Varlığın hisedilmeyecek kadar yok, Yokluğunla sınar oldun beni... Zaman geçip gider oldu... Sen bir selamı eksik eder oldun... Bütün kelamlar yine yokluğuna işaret, Bütün gözyaşları gidipte dönmedin yollara şahit... ...
