We together?No way!|2|✔

#8 Θαρρος ή Αληθεια?😫

Δαφνη

Δ:Στέφανε, μην με εκνευρίζεις αλλο!

Φώναξα εχοντας φτασει στο αμην.

Στ:Ρε Δαφνη γαμω! Θελω να παω εγω στο Μάριο!

Δ:Μα θα παει ο Γιαννης και ο Νικος!

Στ:Θελω να παω μαζι τουςςς!

Είπε σαν μωρο.

Δ:Κοιτα, οχι κοιτα τον Ιάσονα που δεν διαμαρτύρεται και κάθετε ήσυχα ησυχα στον καναπε...

Βασικα όχι ησυχα, γιατι αυτος και τα κοριτσια εχουν σκάσει στα γέλια ενω βλεπουν εμενα και το Στεφανο να μαλώνουμε για χαζα πράγματα...

Στ:Ο Ιάσονας ειναι αλλο... Εγώ γιατι να κατσω εδώ?

Δ:Γιατι καποιος πρέπει να κρεμασει τα μπαλόνια και τις κορδέλες!

Στ:Ε αστα κάνει ο Ιάσονας!

Δ:Μα αν ειναι ενα ατομο δεν θα προλάβουμε μεχρι της 8!

Στ:Ειναι αλλες 5 ωρες! Γιατι... Βοηθήστε και εσεις!

Ερε επιμονή... Να δω εμένα ποιος θα με βοηθήσει!

Δ:Εμεις εχουμε αλλα πράγματα!

Στ:Μα...

Δ:Μαμούνια στέφανε! Ενα παρτυ εκπληξη για τον κολλητό σου κανεις δεν σε βάλαμε να σφουγγαρισεις ή να μαγειρέψεις...

Στ:Ε τοτε βαλτε με να μαγειρέψω!...

Δ:Να μου λειπει! Δεν θελω να κάψεις το σπιτι... Ειπα.. Τέλια και παύλα!

Στ:Πφφφ, καλα!

Ειπε και σταβρωσε τα χερια στο στήθος και κάθησε στην πολυθρόνα μουτρωμενος.

Με εκανε να κρυφογελασω με τέτοια συμπεριφορά.

Τι θα κανω με αυτον θεε μου?

{...}

Δ:Καντε ησυχεια!

Ειπα καθως έκλεινα τα φωτα.

Αναψαν τα κερακια και κράτησα την τούρτα στα χερια μου.Μετα απο μέρικα δευτέρα κλειδια ακούστηκαν στην πορτα και ενας Μάριος μπήκε στο σπίτι.

Αρχίσαμε να τραγουδάμε ομως αυτο που εγινε δεν το περιμέναμε...

Ο Μάριος φώναξε "Παναγία μου! " οταν άνοιξε τα φωτα και ξανα βγηκε απο το σπιτι κλείνοντας την πορτα.

Στ:Χαχαχ ο βλάκας τρόμαξε!

Την επόμενη στιγμη ξανα μπηκε μεσα και ξανα αρχίσαμε να τραγουδάμε.

Αφού έσβησε τα κεράκια, μας ευχαρίστησε ολους και πειρε τα δωρα.

Μ:Λοιπον... Τωρα θα παίξουμε θαρος ή αλήθεια!

Ημουν λιγο διστακτική γιατι δεν ξερεις ποτε πως θα καταλήξεις.

Καθήσαμε ολοι σε έναν κύκλο.

Μαριος:Ας αρχίσουμε...

{...}

Στέφανος

Οι ωρες και οι ερωτησεις περνούσαν βαρετά, αλλοι να κανουν συνέχεια θάρρος και αλλοι να απαντάνε στις ερωτήσεις..

Η φωνη του Μάριου με διέκοψε απο τον λήθαργο μου.

Μάριος:Θάρρος η Αλήθεια Στεφανε?

Στέφανος:Πφφφ... Θάρρος φυσικα!

Μάριος:Εχεις το θάρρος να ολοκληρώσεις μια δοκιμασία?

Στέφανος:Τι δοκιμασία?

Τον ρωτησα και τον κοίταξα με μισό μάτι.

Μάριος:Να γινεις φιλος με την Δαφνη και να κανετε παρέα για έναν περιπου μηνα...Αλλιως..Θα την φιλήσεις μπροστα σε ολο το σχολειο!

Στην αρχη ξαφνιάστηκα με την ερωτηση, αλλα δέχτηκα μονο και μονο να σπασω τα νευρα της Δάφνης!

Στέφανος:Δεχομαι!

Ειπα και χαμογέλασα πονηρά ...

Δαφνη:Τι πράγμα?!

Στεφανος:Ελα μικρή... Φοβασαι? Ξερω οτι δεν εισαι δειλή..!

Την πλησίασα.

Δ:Δ.. Δ.. Δεν...ει..μμ..αι..αι!

Χμ...

Στ:Τοτε ας κανουμε μια ανακωχή!

Της ετεινα το χερι και χαμογέλασα ποιο πολυ.

Το επιασε με τη σειρα της και έγνεψε καταφατικά.

Στ:Ας κανουμε μια καινούργια αρχη λοιπον...

Είπα και την φίλησα... Χιλιοστά μακρυα απο τα χείλη της...

Χευυυ... Ξερω ξερω πολύ βαρετό αλλα προσπαθω και η καθολου εμπνευση δεν με βοηθά... 😔

Προσπαθώ... 😛

Τα λεμε... ❤❤❤

ΦΙΛΑΚΙΑ!!!😗😗😗