Στεφανος
Πφφφ... Δευτερα παλι σημερα!
Προχώρησα βαριεστημένα ως την ταξη και μπουκαρα μέσα. Δεν ηξερα καν τι μαθημα ειχα!
Γύρισα και κοίταξα...
Αχ ωραια.. η Παπα!
Κάθησα στο τελευταίο θρανίο δίπλα στον Ιάσονα ενω ολοι ειχαν γυρίσει και με κοιτούσαν.
Αλλοι με γουρλωμένα μάτια, οι λυσαρες με πονηρό χαμογελο και η Παπα κόκκινη απο θυμό...
Πήγε εκλεισε την πορτα και γύρισε να με κοιτάξει.
Παπα:Αλεξίου! Τι συμπεριφορά είναι αυτη? Οπότε θελουμε μπαίνουμε ή βγενουμε?
Στ:Ενταξει κυρια... Δεν έκανα και καποιο εγκλημα!
Ειπα αλαζονικά.
Π:Διεκοψες το μαθημα λιγο ειναι? Και άργησες ξανα! Τι ωρα είναι αυτη?
Ειπε και ξανα κοκκίνισε... Απο θυμό φυσικά!
Στ:Αμαν κυρια... 7 ωρες την εβδομάδα εχουμε δεν σας φτανουν? Αλλα ξέρω, ξερω δεν μπορειτε να μείνετε μακρυα μου...
Ειπα και χαμογέλασα πλατιά.
Ολη η ταξη εσκασε στα γέλια..
Π:Αχ Αλεξίου... Ιιιιδιος ο πατερας σου!
Στ:Τι να κάνουμε? Χαρίσματα ειναι αυτα!
Είπα και σήκωσα το δεξι μου φρύδι.
Π:ΕΞΩ ΤΩΡΑ!
Στ:Λυπηθείτε με κυρια... Δεν μπορω να αποχωρηστω την αγαπη μου... Εχουμε να τα πουμε απο χθες!
Ειπα και κοίταξα τον Ιάσονα.
Π:Πάρτον και αυτον μαζί σου!
Ι:Τι εκανα εγω πάλι?
Π:Τιποτα... αλλα θα κανεις!
Ι:Ααα δεν το ξερετε αυτο!
Π:Θα με τρελάνετε εσεις!
Ειπε και καπως ετσι συνεχίστηκε το "μαθημα"
Μετα απο 15 λεπτα.
Πωωω βαριεμαι γαμω την ζωη μου..
Π:Αλεξίου παιδι μου σήκω πανω!
Στ:Γιατι κυρια?
Και τοτε παρατήρησα πως ειχα γλιστρήσει στην καρέκλα και το κεφαλι μου ειχε φτασει κατω απο το θρανίο.
Ουυυ..
Π:Εισαι καλα παιδι μου?!!
Σε:Τσουυ,,, βαριέμαι. Να βγω εξω?
ESTÁS LEYENDO
We together?No way!|2|✔
Novela Juvenil→Περίληψη στο 1ο κεφαλαιο ← Ημασταν εχθροι... Δεν άντεχαμε να είμαστε μαζι στο ιδιο χωρο.. Κι έτσι απλά ο καιρός πέρασε.. Έγινε το οξυγόνο και ο χτύπος της καρδιάς μου που ήταν αδύνατο να ζήσω χωρις αυτούς. Ηταν φωτιά που σε έκαιγε αργά και βασαν...