Ostatnie pociągi odjeżdżają po czterech minutach. Stałem i czekałem na ruchomy pociąg z daleka. Nie było ludzi wokół, pewnie byłem jedyną osobą w drugiej godzinie nocy, która mogła wsiąść do pociągu. Po zatrzymaniu pociągu wstałem i wybrałem siedzenie przy oknie. To samo zaczęło się ruszać, i ogłosiła, że część jego lokalizacji do najbliższej stacji.
Usiadłem wygodnie, wyjąłem odtwarzacz mp3 i słuchawki, więc mój czas pójdzie szybciej. Nagle światła pojazdu wyłoniły się, a nie po raz pierwszy, prawdopodobnie ... Właściwie myślę, że mogę iść bez światła, prawda? Boże, to pokazuje, że naprawdę staraj się zaoszczędzić więcej pieniędzy dzisiaj. Dziękuję Bogu, że przez okna dostały się jakieś światła. Kilka minut, pociąg zatrzymał się, ale nie na moim przystanku, ponieważ musi przekroczyć dwie stacje. Zwróciłem moją uwagę do mężczyzny, który przyszedł do tego samego samochodu, gdzie był, ale ta osoba siedziała po przeciwnej stronie pasa. Z powodu ciemności nie mogłem dokładnie powiedzieć, że był bardzo ciekawy, może jednak ktoś znajomy. Byłem tam przez cały czas, aż pociągi opuścili stację. Wyłączyłem muzykę i wyjrzałem przez okno, aby zobaczyć lepiej, jak wygląda, więc miałem kilka podejrzeń. Naprawdę zmęczony widząc faceta. Jako zwykła osoba po ciężkiej pracy powrotu jest dość mdły jak ja.
Jedyne, co miał, to zrelaksować się i słuchać muzyki, zamiast być nieszczęśliwym dla obcych. Ale coś sprawiło, że czułam się bardzo niewygodna, takie dziwne uczucie ... Odwróciłem się i zobaczyłem, że ten sam pasażer siedział znacznie bliżej, gdzie był. Z daleka znacznie bliżej widziałem, że to był chłopak. Odsunęłam się od niego.Spocone, zimne i palpitacje były jedynymi rzeczami, które mógł poczuć w tej chwili, wiedząc, że coś jest naprawdę nie tak z facetem."Uspokój się" - ośmieliłem się to powiedzieć.Ale coś kazało mi się odwrócić. Powoli odwróciłam wzrok w stronę, w której obcy nie usiadł. Moi uczniowie znacznie poszerzali się ze strachu, który siedział za mną.
- "Pole Nolo" .-
Właśnie słyszałem nazwę mojej stacji, wyskoczyłem z drogi i zacząłem biegać do drzwi. Kiedy zabrakło mi tchu, spojrzałem prosto do okna, w którym siedziałam i było dziwne, że nie ruszał się po mojej reakcji, nawet nie spojrzał na mnie. W następnej przystanku zapalił się tylko pociąg. Potrząsnąłem głową. Byłam taka pełna zastanawiałości. Prawdopodobnie patrzyłem na niego jako niezdrowe osoby wyjeżdżającej z pociągu, ale czy to nie jest dziwne? Do jakiego końca się ruszył blisko mnie? Może on wymyślił się. Szedł ulicami, opuszczony i pusty z księżyca towarzyszki. Siadam na ławce, żeby odpocząć. Słyszałem kroki. Po takich przygodach w pociągu wszystko było tak zmartwione i przerażające. Jak najszybciej wstałem i poszedłem do mojego mieszkania, a oczywiście dziękuję Bogu, że zniknął. Poszedłem na trzecie piętro, zacząłem kupować klucze z mojego mieszkania, ale tego nie zauważyłem. Potem usłyszałem te same kroki, moje serce zdawało się przebijać przez palpitacje. W tej samej chwili znalazłem klucze i poczułem rękę na moim prawym ramieniu.
- Wynoś się! - wykrzyknęłam.
- Boże, młodzi ludzie są tak wrażliwi - Potrząsnąłem głową, to jest mój stary sąsiad mieszkający na tym samym piętrze, jak ja.
-Przepraszam, pani Elizabeth.- Roześmiała się na moją odpowiedź. "Nie martw się, synu, myślałem, że jesteś mistrzem moich marzeń, którzy ostatnio chodzili ze mną". "Nie, byłem z matką. Odwiedziłem szpital, ale niestety pielęgniarka poprosiła mnie o wyjazd, ponieważ zasady nie pozwolą mi zostać.
-Ach, widzę. Dobry wieczór.
- Dobry wieczór, może jutro mogę cię odwiedzić. Poszedłem do mojego mieszkania i sprawdziłem, czy zamknęłam drzwi, czy nie. Nie chciałbym widzieć faceta w pociągu. Czułem wibracje mojego telefonu, szybko wstałam, wziąłem to samo i byłem moim najlepszym przyjacielem, Jane, i jak zawsze zabrałem czas, aby opowiedzieć mi kilka nonsensownych opowieści o jej weekendzie. Nudne. Pamiętam incydent w pociągu i nagle przerywałem ich historie.
