Bazen hayatımız karman çorman olduğu gibi duygularımız da birbirine girer. Ne yapsak içinden çıkamayız bir türlü. Tutunacak bir dal ararız. Buluruz da ama o dalın yanlış dal olduğunu bilmeyiz. Anladığımızda bazen çok geç olur keşke deriz, bazende iyi ki demeyi başarırız. Şu kısacık hayatımız da bi keşkelere bir de İyi kilere çok fazla yer veriyoruz. İyi kilerimiz şanslı olduğumuz, doğru seçimler yaptığımız zamanlar. Keşkelerimiz ise pişman olduğumuz ve hep dibe battığımız şeyler.
Hani bir karar veririz ve o kararın doğru olduğuna körü körüne inanırız. Aslında kendimizi inandırırız çünkü buna inanmak isteriz ve bunun için kendimize çok fazla yükleniriz. Ve bir gün bunun yorgunluğuyla her şeyden vazgeçeriz. Çünkü farketmeden kendimizi tüketmişizdir. Artık ne bir şans ne de biraz daha sabredecek gücümüz kalmamıştır. Kararlar alırız uygularız da ama şunu da çok iyi biliriz ki yine gelse yine o şansları vereceğiz. İşte kaybettiğimiz nokta da tam olarak burası. Her zaman bir şeylerin yoluna gireceğine inanırız. Çok büyük YANILIRIZ. Ve hayatta ki en büyük yanılgımız vazgeçemediğiz inancımız olur. Bazen şans verince değişeceğine olan inancımızdan vazgeçmeliyiz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkebin Aşk Tonu
PoesiaHayat bazen bir oyundur. Benim oyunum mutluluk oyunu. Ve ben bu rolü her geçen gün üstüme daha çok yapıştırıyorum.
