İçimdeki sessizlik

1.bölüm

Sinem, bir sabah yıllardır görmediği bir lise arkadaşının mesajıyla uyandı.

Mesajda şunlar yazıyordu;

Sevgili arkadaşım Sinem

Biliyorum yıllardır görüşmüyoruz ama seni görmek zorundayım sana adresi gönderiyorum bu adrese yarın saat 10'da gelirsen beni çok mutlu edersin! Bu vicdan azabıyla beni daha fazla baş başa bırakma!
                                     Arkadaşın Elif

Sinem bu satırları okuduğunda ellerinin titremesine hakim olamayıp bir an kendinden geçti. Bu yıllardır görmediği arkadaşı Elif idi, en yakın dostuydu birlikte neler atlatmamışlardı ki aynı okulda, aynı mahalledeydiler.

Elif sonradan liseden iyi bir puanla ayrılıp üniversiteye gidebilmişti onu ondan sonra Sinem hiç görmemişti. Elif taşınmış, bir dahada izini göstermemişti.
Buna karşın Sinem bu buluşmaya gitmenin onun için eski dostundan hesap sormak demekti. Ve neymiş vicdan azabı çekmesinin nedeni onu da öğrenmekti. Bu buluşmaya gidecekti! Mesajın sonunda ise bir adres yazıyordu.

Ve o buluşma sabahı...

Sinem buluşma yerine gitmek için yola koyuldu, çok yağmur yağıyordu. Göz gözü görmüyor, şimşekler çakıyor bu durum Sinemin  hiç hoşuna gitmiyordu çünkü bu ona küçükken yaşadığı korkunç bir olayı hatırlatıyordu. Ama bu olayı Sinem aklının ucundan bile geçirmek istemiyordu.

Verilen adrese vardığında buranın bir hastane olduğunu gördü. Elif onunla neden bir hastanede buluşmak istemişti ki? Bunu öğrenebilmek için içeri girdi ve beklemeye başladı saat 10:32 olmuştu ama hala onu görememişti buna karşın şüphelenmeye başladı ve resepsiyona ilerledi.

- Merhaba. Ben Bu hastanede Elif.. Elif... Hıı! Elif Songür diye biri yatıyor mu diye soracaktım?

- Siz Elif Songür'ün nesi oluyorsunuz?

- Arkadaşıyım, benimle burda buluşmak  istediğine göre hasta olup olmadığını soracaktım.

- Hastalarımız hakkında size bilgi veremem! Üzgünüm.

- Bakın, lütfen! Bana bunu söylemek zorundasınız onu yıllardır görmüyorum ve görmem lazım çok önemli olabilir.

- Bir dakika... Sizin adınız nedir?

- Sinem Oğuz.

- Kusura bakmayın Sinem hanım sizin olduğunuzu bilemedim. Evet Elif hanım sizi bekliyor bu taraftan beni takip edin lütfen.

Asansöre bindiler ve -5'e indiler. İndikleri katta hiç kimseler yoktu, Sinem tedirginleşmeye başlamıştı.

Bir kapının önünde durdular iki koruma vardı onlara kadın kartını gösterdi ve Sinemle birlikte içeri girdiler Sinem gördüğü karşısında ağzı açık kalmıştı...