BTS Imagines

Namjoon 💌

Your POV

I'm with my friends and they keep asking me such questions na related doon sa lalaking tumulong sakin.

"Ano ba haha! Super tagal na nun ah"

"Kahit 1 month na ang nakakalipas alam kong mystery pa rin yun for you no" natawa naman ako sa sinabi ng kaibgan ko.

"Biruin mo yun? Pinagtanggol ka niya sa mga bullies sa school and even said na girlfriend ka niya and no one should dare to touch you even your single hair jusko" naisip ko nanaman yung lalaking yun kaya napangiti ako.

"I wonder what does he looks like, pero sht the voice mga ate girl sobrang sexy diba"

"How did you know?" tanong ko sakanya.

"Well, dakilang chismosa mo po ako kaya pag may gulo nakatago na ko sa tabi tabi"

"Bakit kasi hindi kita mukha niya eh" nanghihinayang na sabi nung isa kaya naisip ko ang itsura niya nung araw na yun.

Naka green jogging pants siya noon, white converse shoes, a white jacket with pink hoodie and a coat that is color black with touch of green too. Hay, naka suot kasi yung hood niya and he has mask. Pero bakit ganun na lang yung takot nung mga bullies sakanya? Matapos kasi nung ipagtanggol ako nung lalaking yun, di na nila ako binubully and that's good, pero di nga lang ako nakahingi ng thak you sa kanya nun kasi umalis siya kaagad. If ever makita ko siya, gusto ko sanang mag pasalamat.

"Gusto mo na ba siya?" nasamid ako sa tanong nung isa kong kaibigan.

"H-ha? Hindi ko nga siya kilala eh, paano ko magugustuhan diba" tumango naman yung iba pero di talaga siya papatalo eh.

"Bakit? Pwede naman yun ah. Bakit si Steffi Cheon? Di naman niya kilala si Matteo Do dati ah? Bakit niya nagustuhan? Diba niligtas niya rin si Steffi Cheon"

"Si Steffi yun, hindi si y/n" pagtatanggol sakin nang kaibigan namin.

"For sure kahit konti may gusto ka dun, kasi kung wala naman bat super interested ka na makita siya? Para mag thank you yun lang? Y/n 1 month na nakakalipas baka di ka na tanda nun no" nagising ako sa sinabi niya. Oo, I admire that guy already. Anong magagawa ko? He's so attractive and he saved me right? Hay.

"Alam niyo uuwi na lang ako. Sige na gabi na rin eh" pag paalam ko saka ako tumayo.

"Bye guys!"

"Mag iingat ka" tumango lang ako at nag ayos konti bago lumabas ng bahay nila.

Mapayapa akong nag lalakad nang makaramdam ako ng may sumusunod sakin. Kaya tumingin ako sa likod ko per wala naman, nag lakad na lang ulit ako at sobra na yung kutob ko na may mangyayaring di maganda. Binilisan ko ang pagtakbo at sa kalagitnaan ng takbo ko ay nawala yung kaba ko kaya nakahinga ako ng maluwag. Huminto ako sa may tapat ng posteg may ilaw para safe. Huminga hinga muna ako dahil sobra ang tinakbo ko, habang hingal na hingal ako ay may naaninag akong lalaki na sobrang pamilyar sakin, di ko makita nag mukha niya dahil against the light ag pwesto niya pero sigurado ako na siya iyon.

"Oppa!" sigaw ko at iniangat niya nag ulo niya. Medyo natatamaan to ng ilaw na nanggagaling sa kotse, ngumiti ako at tumakbo papunta sakanya pero sa kalagitnaan ng kalsadang tinatahak ko ay sumigaw siya.

"Y/N!!"

***

"Hay salamat gising ka na, anak"

"Ma?" mahinang banggit ko. Napapikit ako at naalala ko yung nangyari sakin.

"Ma, si ahmm, si ano---"

"Namjoon?"

"Namjoon?" yun ba ang pangalan niya?

"Anak, w-wala na siya" nanlaki mata ko sa sinabi niya.

"A-ano?"

"Kita sa CCTV na tumakbo ka papunta sakanya at may humaharurot na truck kaya nag madali siyang itulak ka at siya ang nabundol nung truck dahil wala pala itong preno. Dead on arrival na siya dahil sa sobrang daming dugong lumabas sa katawan niya, buti na lang tinulak ka niya agad at yan lang ang inabot mo. Sobra ang pag aalala ko.

"Ma" naiiyak kong sabi.

That's the second time that he save me. At sa pangalawang pagkakataon ng pagligtas niya sa akin ay hindi pa rin ako nakakapag thank you ng personal.

"Namjoon oppa, kamsahabnida" nakangiti kong sabi habang ayan nanaman si luha ma ready ng pumatak. Inilapag ko ang bulaklak na dala ko.

"Namjoon oppa...mianhae" at doon na bumagsak ang luha ko. Kung di ako tumakbo papapunta sa kanya ay hindi siya masasagasaan ng truck. Kasalanan ko lahat. Patawarin mo ko. Naalala ko yung kinuwento sakin ng nanay niya.

"Naikkwento ka nga niya sa akin. Patago pa nga daw ang paghanga niya sayo kasi alam niyang mataas daw ang standards mo. Nakita niya lahat ng pag iyak mo simula sa pag pasok mo ng elementary na sobra pa ang pag iyak mo hanggang sa pag iyak mo dahil bumagsak ka sa math subject mo. Hay, kinukwento ng batang yan lahat sa akin. Natawa nga daw siya kung bakit sinabi niyang girlfriend ka niya eh pero yun lang daw ang paraan para lubayan ka dahil yung mga nang bubully sayo ay binully ni Namjoon noon. Pero y/n, thank you kasi napapasaya mo ang anak ko kahit na di mo talaga siya kilala at wala kang ideya na sinusundan ka niya kahit saan ka mag punta dahil ayaw niya ng may mananakit sayo. Basta ang gusto ni Namjoon ay maging masaya ka, don't blame yourself okay? Alam kong masaya si Namjoon dahil hindi ikaw nag nasaktan. That's life anak"