Eiffel For You (EDITING/ABANDONED.)

Chapter 9 ~ Research Plan

Curt Yasmin's POV

"SURPRISE!" halo-halong boses ang narinig ko. Pero bat ganon? diba dapat pagkasabi ng 'surprise' nakabukas na yung ilaw? O kaya bago pa nila sabihin yon? Bakit ang dilim pa rin?

"SURPRISE!" narinig ko ulit. Parehong pareho lang nung sa kanina.

"SURPRISE!" ano to paranormal?

Lumapit ako sa may bintana para buksan ang ilaw. *Tik*

Walang tao... Hala! O.o Multuhan nanaman ba 'to?

"Yaya! Yaya Cecille!" huhuhu. Pumunta ko sa kusina. Wala ring tao, binuksan ko yung ilaw. Babalik na lang ako sa sala. Manonood na lang ako kesa magpatakot. "Kaya ko 'to!" Nang makabalik na 'ko... Teka, bakit wala ulit ilaw? Lakad...lakad...lakad... sabay, BOOOOGSH.

"AAAAAAAAAAAAAAAAH!" NABANGGA KO YUNG MULTO!

"Hey! HEY! Yasmin!" huh? BAKIT ALAM NG MULTO YUNG PANGALAN KO?!

*Tikk*

"Clark? Walang'ya ka! Bakit mo ko tinakot?" kala ko talaga multo -_-

"Haha, relax ka lan-- Ah! A-aw! aw!"

"PANO MO NASASABING 'RELAX' EH MUNTIK NA KONG MAMATAY?"

pinalo palo ko pa siya.

"Aw! aaha, AW ! OUCH!" sige lang! matapos mo kong takutin. >~<

"Tama na! Yas! Masakit! Di ko na uulitin!"

"Sabi mo ha," tinigilan ko na ang pagpalo.

"HAHAHAHA! Pano ba naman kasi, takot na takot yung muka mo pagpasok mo pa lang," inirapan ko siya "Eto nga pala. Haha.." binigay niya sakin. Teka ano to? Recorder ? So ito yon?

"SURPRISE!" "SURPRISE!" "SURPRISE!"

"Hindi nakakatawa." Sapakin ko kaya siya?

"Haha, wag ka ng mainis, sabi nga pala nila tita sa hotel sila matutulog ngayon. Don't worry. Nagpaalam na ko na pupunta tayo dito bukas."

Di nanaman sila uuwi? Ganyan tayo eh.

"Sige, uwi na ko. Dumaan lang ako para sabihin sayo. Goodevening." sabi niya. Pumunta na siya sa pinto. At, ugh. Kumidat talaga.

Pero nasaan na silang lahat? "Yaya Cecille?"

"Oh, Iha! Nariyan ka na pala."

"Bakit po wala kayo kanina? Asan sila?"

"Ah, galing ako sa dirty kitchen. Tapos na akong magluto kaya kumain ka na. Di uuwi sila Ser ngayon. Nandon nga pala sila Ester sa likod bahay." Sila Ester po ay ang iba naming katulong.

"Ganon po ba... Sige, kakain na ko."

Pagkatapos na pagkatapos kong kumain, Umakyat na ako, nagshower, at humiga. Tama! Dapat pala itext ko si Kent. Hehehehe. Pero pano kung tanungin niya yung bulaklak? Haaaay. Deads na me. At saka, ano namang sasabihin ko?

Lovin him is like driving a new masserati down a dead-end street.

Faster than the wind, passionate as sin ending so suddenly. Loving him is like trying to change your mind once you're already flying through the free-fall. Like the colors in autumn so bright, just before they lose it all.

What? I love you Taylor ^_^  .  May tumatawag ...

"Hey princess ... still up, ha!"

"Hey, dad!"

"How was your day?"

"Er, okay lang naman..."

"Hey, sinabi na ba ni Clark? Pero make sure your classmates are as good as puppies. I don't want to see a single mess when we come back."