Chap 5: Condo wha-?

70 2 0
                                    


Jana's POV

Matapos akong makabalik ng Pilipinas after ng walang hiyang kidnap na yun ay inisnob ko si Kevinho. Oo kinidnap ako. Sa mga di makarelate pakibasa na lang ang istorya ng bes ko.

Akalain mo yun? Ako? Naging masaya dahil nandyan si Kevinho? Wow hinde!! Nagkamali lang po ako ng sabi!! At hinde ako tsundere!! Hmppphhh!!

"Annie, wag ka nang sumimangot diyan. Ako na nga humihingi ng tawad sa ginawa ng kapatid ko. At tsaka ako naman ang nagsave sayo diba?" Tsk kung ano ano na pinagsasabi ni Kevinho. Anong Annie? At sino siya para bigyan ako ng nickname? Tsk. Edi kung ako Annie, siya, Keho, in short for Kevinho. At okay lang ba siya? Lakas niya ah. Muntik na akong mamatay dahil sa kapatid niyang b*tch tapos gusto niya pansinin ko siya? Wow lang pre. Ngayon lang ako nakarinig nun. Makaalis na nga!

Iniwan ko na siya diyan sa ere. In short, nagwalk out nanaman ako. Bahala siya. Hmpphhhhh


5 years later

Well ever since mabalitaan ko kay Aly na break n daw sila ni Jack. Well of course nagulat ako sa una pero di ko na lang din pinakaelaman. Tutal aalis naman din ako that time eh.

I went to Japan. I gave up being a flight attendant and tried to learn managing a resort. Nagpaturo ako kay Sir Kanata, yung manager at naging may ari ng hotel ng De Mesa Clan. Di na ako nakikipagkita nor nakikipag usap kay Aly. Maski si Keho di ko na nakikita. Eh ano ba paki ko sa kanya?! I hate him!! Lalo na nung kinidnap ako ni Kathrinang bruhang yan. Aba!! Pwede na akong mamatay nun ah!!!

Oh yeah. Nandito na ako sa Pilipinas going to my condo hehe. Actually, magmomove in palang. Malapit lang ang resort ko dito sa Cebu. Yes I am in Cebu.

Okay I'm here finally.....

Binukas ko na ang pinto gamit ang susi tapos....

"Oh my ghad!!!! Who the hell are you!?!?! What do you want!?!?! Wait...."

May ghad. Sa lahat ng taong makikita ko.... why is he here? He's taller now. At kung dati ay gwapo siya, mas gwapo na siya ngayon. Parang nawala bigla lahat ng sama na loob ko sa kaniya bigla.

"Annie?"

"I'm sorry. Nagkamali ako ng pinasukan." Sabi ko at namamadaling umalis kasama ang maleta ko. But then, I couldn't run anymore. He had me. I could feel his chest at my back, his breath at my ear and his arms around my chest. I felt like I could melt any minute now. Then he whispered to my ear...

"No. Don't leave. You're mine."

Keho........

You're MineWhere stories live. Discover now