Chapter Fourteen: Our Beginning

101 3 0
                                    

[Seven years Ago]

Habang naka abang si Tyrone sa harap ng computer para sa inaabangan niyang series ay may nag pop up message sakanyang facebook.
At binuksan ito.

"Jervy? Sino to?"

Facebook Conversation:

Jervy: Hi...

Tyrone: Hello... Do i know you?

Jervy: not yet... Im your ex boy friends boyfriend...

Tyrone: uhmmn... Sino doon?

Jervy: wow.. Mukhang maraming ex ah.

Tyrone: so ano bang atin?

Jervy: im Simon's Bf.

Tyrone: so?... Who the hell i care?

Jervy: ang suplado naman nito, hindi ba pwedeng makipag kaibigan?

Tyrone: para saan? Hindi ko kasi makita yung logic. Youre my ex bf... And so...

Jervy: nakikita ko parin kasing nagkaka message kayo ni Simon so... Ayun...

Tyrone: so youre jealous?

Jervy: hindi naman.

Tyrone: to tell you honestly... Its been a year now... So... Were just friends and thats it. I know my limitations. So dont worry about anythings... Kasi walang wala na kong nararamdaman para sa boyfriend mo besides... Im happy being single right now.

Jervy: thats good to hear.

Tyrone: so. Dont worry my friend hindi ko aagawin yang boyfriend mo ok? So ok na?

Jervy: well... Thank you... I see the light now.

That's our first encounter checking my ex and his boyfriend. Well... Hindi ko rin naman alam na doon magsisimula ang lahat... Na makikilala ko siya. We have a constant communication since then but for me its just nothing. As in wala lang. Then after months nalaman kong he and Simon broke up.
Siguro mas naging close kami after non.

Then i decided to go out with my friends. Bi friends. Theyre a partner for almost a decade na meet ko sila sa mga sinasalihan kong clan noon and they treat me as their son.

"So Tyrone? Wala ka paring dinedate ngayon?"

"well... Daddy Mark wala eh..."

"Seriously? Sa gwapo mong yan? Andami daming mga lalaki dyan na magkakandarapa sayo"

"in time... Siguro hindi pa ko ready..."

"dalagang filipina lang ang peg? I have a new friend... He's a half Pinoy Half Koren, gwapo... Maputi... I think mas malakas dugong koreano niya... Hes working naman na din... Actually hes my client..."

"hey... Dad! Please dont set me up"

"no! Let us set you up ok? Dont worry lalabas tayong apat. Alam mo namang ingat na ingat kami sa unico hijo namin"

"sira ka Daddy jo"

"so? Kelan ka available?"

"hala... Siya... Agad agad?"

"aba siyempre..."

"hindi ko alam eh..."

"next saturday lets have a dinner ok? Kami ng bahala basta pumunta ka lang"

"may magagawa pa ba ko? Ok sige na"

"tamo... Arte arte papayag din pala... Ahaha!"

I was about to met the guy who theyve set me up until... Jervy message me on my facebook.

Jervy: hey! Musta?

Tyrone: ok... Naman ako bakit?

Jervy: can i invite you for... Uhmmm...

Tyrone: ano yun?

Jervy: sige na lalakasan ko na loob ko... Can we have a dinner on saturday?

Aaminin ko... Since he message me up. I have a little crush on him but i know my limitation noon dahil boyfriend siya ng ex ko so... Hanggang doon lang yun. Siguro its just a twist of fate para magkakilala kami. Hanggang pumayag na ako to have a dinner with him. Then i cancelled the ones that my daddys set to me. Hanggang sa dumating na yung araw na magkikita na kamo in person not only in pictures.

Maaga akong dumating sa place kung saan kami magkikita hindi dahil sa excited ako kundi dahil sa sanay lang talaga akong maaga sa oras ng usapan. Habang nakaupo ako sa coffee shop...

"hey... (tapik nito sa balikat ni Tyrone)"

"oh... Hi... Jervy right?"

"yeah... Finally in flesh"

"have a seat"

"so... Tara? Order na tayo?"

Naging maayos yung gabi na yun, napaka rami naming napag usapan... Napaka daldal din kasi nitong si Jervy. Halos lahat na ata ng pwedeng i kwento tungkol sa buhay niya na kwento na niya.

"on a serious note tyrone... Sobrang lungkot ko this past few days and im thankful enough na nakakausap kita kahit through chat"

"sobrang lungkot? Bakit?"

"my mom had a cancer, ovarian cancer"

"seriously?"

"yeah... Few years ago she start her therapy pero... Parang hindi naman nawawala... Parang mas nagiging worst pa..."

"im sorry to hear that..."

"ok lang... Nandyan ka naman... Sa bahay kasi parang ako yung hindi na nila kailangan... Parang pag may nararamdaman si mama yung dalawang kuya ko lang ang tinatawag niya... Minsanan lang ako"

"kasi she knows na mas matanda sila... They are mature enough to face the challenges kasi nga youre still too young for that... Siguro ayaw ka lang niya masaktan kaya ganon"

"siguro... Hindi ko rin alam... Salamat... Salamat for being here..."

"salamat? For what? Wala naman akong ginagawa sayo... Para matulungan ka."

"you made me smile... And thats enough tyrone... Thank you"

"wala yun..."

Simula nung gabi na na meet ko siya... Hindi ko alam... Kung sa tagal kong naging single eh... Siya na ba talaga yung inaantay ko... Iba yung tibok ng puso ko nung gabi na un. At alam kong ganon din siya sakin. Siguro ito na yung simula para sa aming dalawa. Alam ko na hindi magandang tignan dahil were both exes of Simon pero siguro naging way rin si Simon para magkakilala kami ni Jervy. Oo crush ko si Jervy pero alam ko na nadadala lang ako ng sitwasyon na alam ko na hindi ko pa siya mahal tulad ng mga nauna kong ex na sa una palang alam ko at sigurado na ako sa nararamdaman ko. Pero alam ko na kaya kami pinagtagpo ng panahon kasi kailangan niya ako dahil malungkot siya. Nandito ako para pasayahin siya at sana nagagawa ko yun at sana magawa ko pa.

Can We Still Be Friends? Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon