Bir kız çocuğu vardı karanlıktan korkan. Bir kız var şimdi karanlık sokakları mesken tutan. Bir kız çocuğu vardı yalnızlıktan korkan,dedesinin dibinden bir saniye bile ayrılmayan. Bir kız var şimdi geceye sığınan,mezar dibinden ayrılmayan. Bir kız çocuğu vardı gülümsediğinde yüzünde iki çukur beliren. Bir kız var şimdi o çukurları tabutta saklayan. Bir kız çocuğu vardı boyundan büyük hayalleri,yaşından büyük umutları olan. Bir kız var şimdi umutlarını içine gömen,yaşamı nefes almaktan ibaret olan.
Ben Mehir TUGAY. Gecenin bütün karanlığını içine hapseden. Yalnızlığı ve kimsesizliği iliklerinde barındıran. Düşene dönüp bakmayan,vicdanı sadece kimsesiz çocuklara çalışan. Gece yarılarına kadar içkilere sığınan.
Ben Mehir TUGAY. Çok küçük yaşta ailesini bir kazaya kurban eden,canından çok sevdiği dedesine sığınan,onu da bir kaç yıl önce azraile teslim eden. Kaç yaşında olursa olsun hala salıncakta sallanırken gökyüzüne dokunacağını sanan,yağmurda ıslanarak o suların kendisini bütün kötülüklerden arındıracağını sanan. Asla temizlenmeyeceğini bile bile.
Benim hikayem İstanbul sokakları. Benim hikayem içki bardakları.
Benim hikayem gecenin hükümdarlığı.
Benim hikayem ateşin krallığı.
Ve sen cehennemimde yanmaya hazır mısın?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOĞUK VOLKAN
General FictionKüçük kız ruhunu geceye sattı. Gece ruhun efendisi oldu. Kalbini mezara gömdü. Duygular ölümün kölesi oldu. Ve küçük kız büyüdü. Gecenin kızı oldu. Yarattığı cehennemin, İntikam ateşi oldu. Yandığı kadar yaktı. Yaktığı kadar var oldu. Yanarak yaşa...
