Sa dami ng tao sa mundo, bakit nga ba dumadating sa point na kailangan mo pang makita yung taong pinilit mo ng kalimutan?
Yung akala mo, nakamove on ka na but the truth is you're still hurting- pretending to be happy but your just fooling yourself.
Yung magaling na yung sugat ng puso mo pero ng makita mo sya, muling nagnaknak yung sugat na akala mo'y hinilom na ng panahon.
Ang hirap ipaliwanag. The more we get rid to the person, destiny finds a way.
Mapaglaro kasi talaga ang tadhana. Hindi laging nakaayon sa gusto natin.
Love is a game of chance. Kapag hindi ka marunong sumugal, hindi ka mananalo.
Ok lang naman na masaktan at least naramdaman mo kung papaano napana ni Kupido ang sutil mong puso. Naranasan mo kung papaano maging buwang sa pag-ibig. Naranasan mo ring magparaya para sa mahal mo.
It's all worth it 'ika nga ng iba.
Lahat ng yan, never mong matutunan sa isang regular school or kahit saan mang elite universities.
Kung puro kasawian ang naranasan mo, don't give up. In God's perfect time, everything will fall as planned.
Sa mga panahon na yun, doon ka na lang rumesbak, kasama ng forever mo.
BINABASA MO ANG
DYURASIK
DiversosSamu't saring ideyas, komento at opinyon ukol sa mga pangyayari sa paligid na humulagpos sa pamamagitan ng isang masining na komposisyon.
