Go

43.1K 1.1K 22
                                    


Chapter 14:

Anikka's POV:

.."kahit na itali pa kita at ikulong dito, you're going to stay here!" Madilim na mukhang sabi nito.

Kumunot ang noo niya.

Bakit ba gustong gusto nitong nasa bahay siya nito?

Dahil sa pangako nito sa kapatid niya? Ganito ba talaga ang mga sundalo?

"Bwisit! Anong problema mo!" Tutol niya sa sinabi nito, oo at gusto niya ito pero wala itong karapatang pangunahan siya sa lahat ng gagawin niya, at ayaw niyang pinipilit siya lalo na kung ang nakataya ay ang nararamdaman niya.

Nagrerebelde ang pakiramdam niya.

Inis na inis tinignan niya ito ng nung hindi ito sumagot.

Kung gusto talaga nito- teka lang.

Sandali, kung pinipilit talaga siya nitong tumira sa bahay nito, ibig sabihin ba...may pag asa siyang mahulog ang loob nito sa kanya?

Kung pinipilit ba nitong tingin kapatid lang, ..may pag asa kayang maging babae ang tingin nito sa kanya?

Paano kung umaasa lang siya? Paano kung hindi?

Pahuhulugin niya ang loob nito, at kailangang rendahan niya ang sarili at lalong huwag mahulog ang loob dito.

Pero ang tanong...kaya ba niya? Eh malakas ang nararamdaman niya para dito.

"Fine! Kung gusto mo talaga na dito ako tumira? Then so be it!" Hinihingal na sabi niya.

If he wanted her to be running in circles, then ito ang pahahabulin niya, kailangang ito ang ma in love sa kanya.

Pero parang gusto niyang bawiin ang sinabi niya dahil parang ngayon pa lang kasi, ayaw niyang umasa at masaktan sila pareho.

"You won't regret this" sabi nito at napalunok siya.

"For now, you will occupy my room-"

"Now wait a minute! Don't tell me we're going to sleep in one bed?" Nanlalaki ang matang sabi niya dito.

"Why? You want?" He said on a teasing voice.

"Asa ka la! Magagalit ang-"

"Boyfriend?" He said acidly, as if ayaw nitong nagkakarinig na may boyfriend siya.

Great, now he's acting like an older brother allergic to his sister's lovelife.

"None of your business" naiinis na sabi niya.

Nagtagis ang bagang nito.

She just shrugged her shoulders.

"Brat" sabi nito.

"I heard that" sabi niya.

"Then let me go" nakataas ang kilay na sabi niya.

"No, you're my responsibility, kaya from now on, I will be your bo-big brother" sabi nito.

She rolled her eyes.

"Then suffer all of my brattiness"

"Let's see" sabi nito.

---

Ilang araw pa ang lumipas at naalis na ang neck brace niya, pero lagi itong nakabantay sa kanya, iyon at hindi siya masyadong nakakapag isip dahil nasa malapit ito at lalong lumalabas ang tibok ng puso niya.

"What are you looking at?" Kunwari ay supladang sabi niya habang nagme make up siya, iyon ang isang ginagawa niya para mapansin nitong isa siyang babae at hindi lang babaeng kapatid.

Beautifully Damaged: Grant (PTSD) COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon