Evet. Merhabalar. Boş zamanlarımda kendimi Mark'a kaptırdığımı bilirsiniz. Bugün o günlerden biri ve ben çok çok sevdiğim FNaF serisini tekrar izlemek istedim.
Nedense ellerim Game Theory'e kaydı. Ve biraz daha gelişmiş olan sevgili ingilizce yeteneklerimle videolarını izlemeye başladım.
Daha önceleri size Ağlayan çocuğumuzun bir kız kardeşi olduğunu ve bunun Baby ile uyuştuğunu söylemiştim.
Evet bu kısım oldukça doğru.
Ama söylemeyi unuttuğum şeyler var. Daha doğrusu o zamanlar bilmiyordum. Bu bölümü çoğunuz okumayacaksınız sanırım. Çünkü artık FNaF'in o kadar da ilgi çekici bir yanı kaldığı söylenemez. Ben sadece koşulsuz ve gereksiz bir sevgi duyuyorum ve bu hesap hatta bu uygulama silinene kadar bu kitap burada hizmetinizde olacak. İzninizle başlıyorum.
Öncellikle çok saçma bir şekilde Sister Location için Custom Nigths çıktı. Evet saçma çünkü Scott daha önce hiç olmayan bir karakteri kendi oluşturduğumuz gecelere eklememişti.
Önceleri bu oyunun onaylı olduğuna inanmadım ama öyle.
Bu oyunda ki en önemli noktalar ise Cutscenes...
Yine saçmalıklarla dolu olduğunu düşündüğüm ama hikayenin yapı taşı olan kısımlar var.
Aşağıdan izleyebilirsiniz.
Evet hiç hiç hoş değil.
Şimdi bu kısmı aklınızsa tutun.
Evet Scottgames.com bizim bir zamanlar çok sık uğradığımız bir kapıydı. Bu sitenin bize sunduğu önemli bir şey var. "Silver Eyes"
Hiç birimizin o kadar umrumda olmadı. Ben okurdum tabii Türkiyeye gelseydi ya da geldi mi bilmiyorum ama okurdum.
Matt'in bulduğu güzel bir ayrıntı da oyunun kodlarında ve SL'ın başında geçen Afton isminin Purple Guy olduğuydu. Parçalar ufak ufak yerine oturmaya başlayacak.
Afton Freddys restoranlarının açılmasına ortaklık eden birisi. Aynı zamanda Animatroniklerin tasarımcısı. Ortaklık ettiği isim ise Henry.
Henry Silver Eyes'ta ana karakterimizin babası olarak anlatılan bir adam.
Afton'da herkes gibi normal birisi. Öyle değil mi? Peki neden morardı?
Şimdi buraya geliyoruz.
SL'da 5.gece de Scooping Room'a giriyoruz. Orada parçalanmış animatronikler ve Scooper var. Yani sökücü,parçalayıcı. Fark ettiğiniz üzere o sahneden sonra evde aynaya bakarak mor gözlerimizi fark ediyoruz.
Yani aslında ölüyoruz.
Şimdi de Private Room'a gidelim. Masanın üstünde ki monitörler ve lanet olası Fredbear oyuncağı.
Matt'in burada bulduğu şey ise çok ilginç. Orada ki tuş takımına 1983'ü girerseniz FNaF 4'da ki evi görebilirsiniz. İlginç olan şey ise Fredbear'ın evde her yerde olduğu gibi bu seferde masanın üstünde olup elinde bir tür kumanda tutması. Bir kamera kontrol kumandası.
Fredbear'in olağanüstü bir varlık olduğunu düşünmüştüm çünkü minigames'lerde farklı odalarda belirli yerlere ışınlanabiliyordu. Ama tamamen yanılmışım. Çünkü onlar Bay Afton'ın oğlunu izlemek için kullandığı kameralardı.
Yani evet Purple Guy bizim çocuğun,genç ağabeyin ve Baby kızın babası.
Nasıl ama?
Devam ediyorum henüz bitmiş değil...
Silver Eyes'ta bir bölümde Charlie'nin bahçede bir vida bulmasından söz ediliyor. Ayrıca bir alet kutusuda var. Yıllardır kullanılmamış ama aletler düzgün ve kaybolan parçalar var. Bir kostüm için lazım olabilecek parçalar...
Şuan aradığımız şey Bay Afton oğlunu nereden izliyor ve bunun için SL'a geri dönüyoruz.
Funtime Freddy ile uğraştığımız sırada mekanın enerjisi geri getirmeye çalışıyorduk. Önümüze çıkan harita SL'ın bir kuşbakışı taslağı.
Asıl önemli kısım yanlarda bulunan taslaklar. Dikkatlice inceleyin.
Bunu pat diye söylemek ne kadar inandırıcı gelecek bilmiyorum ama SL FNaF 4'da ki evin altında gizli.
Evet ne desem bilemiyorum...
Peki Purple Guy'a ne oldu?
SL'ında çalışan kişi Purple Guy ve kendini Scooper'a teslim etti. Yani bir şekilde kendini çürüttü. Bu yüzden mor...
Söz ettiğim kaybolan parçalar ise Springtrap'in yapımında kullanılacak olan parçalar.
Kendini robotlaştırmayı takıntı haline getiren Bay Afton ise oğlunun ölümünden sorumlu kişi.
İntikam almak için 5 kişi öldürdü. Mistik güçlere sahip olduğunu düşündüğümüz Golden Freddy...
Kendisinin içine koyulan ceset Henry'e ait. Henry öldürülen o 4 çocuğun arasında ki tek yetişkin.
Tahmin ettiğimiz gibi hikayenin kilit noktası Purple Guy.
Kendinize iyi bakın. Umarım tekrar bu kitapta görüşebiliriz.
