kısa süre sonra birtakım gençlerin seslerini duyduklarında, oldukları yerden doğruldular. "iğrenç eşcinseller, sizler ne zaman tükeneceksiniz? dünyayı kirletiyorsunuz!" gruptaki birkaç kişi onları dövmeye hazırlanırken, diğerleri de hakaretler savuruyorlardı.
richie ve eddie, her bir taraflarından darbe yiyorlardı. birkaç dakika bu şekilde olan şiddete maruz kaldıktan sonra gençler, yüzlerinde alaylı bir gülüşle ayrılmışlardı.
eddie'nin burnu ve yüzünün birkaç noktası daha kanıyorken, richie'nin yüzünün her kenarı morarmıştı.
eddie, pek bir süre geçmeden sonra ağlamaya başlamıştı. richie'nin ise tek hissettiği şey, öfkeydi.
sinirle ayağa kalkarak eddie'yi hızla itti. "aptalsın sen," dedi. sesini daha da yükseltti. "seni cidden sevebileceğimi
mi sandın? asla! senin gibi iğrenç, ezik ve eşcinsel birini asla sevmeyeceğim! geber!"
eve doğru koşmaya başladı, o sırada görüş alanı bulanıklaştığından gözlerinin dolduğunu anlayabiliyordu. göz yaşlarını serbest bıraktı ve koşu adımlarını daha da hızlandırdı.
eve ulaştığında sessizce odasına çıktı. annesi, halini görürse işler çok kötü olurdu.
yüzündeki kanları temizledi ve birkaç yara bandı yapıştırdı. yatağına yattı ve kafasını koyduğu yastığı yumruklamaya başladı.
çığlık atmak istiyordu, sonsuza kadar bağırmak.
böyle bir şeyin olduğunu kimsenin duymasını istemiyordu, eğer okuldaki kişiler veya ailesinden herhangi bir birey böyle bir şeyin olduğunu duyarsa, işler kötüye giderdi.
kısa süre sonra, düşüncelerinden uzaklaştı ve uykuya daldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DAISY.
Fanfiction- ༉‧₊˚✧ reddie au! ❝bir deste papatya, çok fazla sevgi.❞ eddie, sadece bir deste papatya ile richie'nin sevgisini kazanmaya çalışıyordu.
