Na de Titanic (Fan Fictie)

HOOFDSTUK 6

Jack en Rose liepen samen de villa in. Vol geluk keken ze naar alles om hun heen.
Rose was rijkdom wel gewend maar Jack kon er niet genoeg van krijgen. Overal in het huis hingen schilderijen.
'Molly, dit is geweldig!' zei Rose verbijsterd. 'Hoe kom je hier allemaal aan?'
Molly begon vol trots te praten. 'Gekocht natuurlijk. Ik hou echt heel erg van kunst hoor.'
'Maar het zijn er ook zoveel!' riep Rose.
'Ach ja. Je kunt nooit teveel geld aan kunst besteden. Het maakt je gedachten leeg en het helpt je te ontspannen' zei Molly terug.
Jack liep nog steeds rond te kijken. Hij hield heel vreemd zijn handen in zijn zakken. Het zag eruit alsof hij zich niet goed voelde. Alsof hij erge jeuk aan zijn handen had. Molly keek hem aan.
'Wat is er?'
'Oh..ik..uh.. Als ik schilderijen zie, krijg ik altijd meteen de behoefte om te tekenen..' antwoordde Jack.
'En je hebt natuurlijk je tekenspullen niet..' Molly riep een butler naar haar toe.
'Ik zou graag een dik tekenschrift voor deze knul willen hebben met veel potloden.'
De butler knikte en liep weg. Op Jack's gezicht verscheen een brede glimlach.
'Heel erg bedankt, Molly! Als je ooit wil dat ik je teken, gewoon vragen!'
'Nou.. Dat lijkt me wel wat hoor.. Maar laat me jullie eerst maar even naar jullie kamer brengen.'
Molly liep een hele grote trap op en maakte met haar handen een volggebaar naar Jack en Rose.
Samen volgden ze Molly naar boven. Molly stopte voor een grote deur.
'Okay, niet meteen schrikken. Het is nogal groot..'
Langzaam opende Molly de deur. De kamer was prachtig. Er stond een hemels groot bed, een boekenkast, een hele grote ligbank, er hingen super veel schilderijen en er was alles wat je maar nodig zou kunnen hebben.
'Is..dit voor ons?' vroeg Jack zenuwachtig.
Jack was het niet gewend om zomaar dingen te krijgen.
'Natuurlijk! Voor wie anders?' zei Molly sarcastisch terug.
Jack moest lachen.
'Je hoeft dit echt niet te doen hoor, Molly. We kunnen best een motel zoeken ofzo..' zei Rose vriendelijk.
'Lieverd, kom eens naast me zitten..'
Molly wees naar het grote bed en ging zitten. Rose kwam naast haar zitten.
'Ik denk dat je tekenspullen er nu wel zullen zijn hoor, Jack. Ga maar kijken..'
Jack begreep plots dat Molly even met Rose alleen wilde praten dus hij knikte en liep
de kamer uit. Molly en Rose keken hem na.
'Luister Schat, jullie hebben net iets vreselijks ervaren. Ik heb zelf een zoon en ik
zou niets liever willen dan dat hij ook zo goed geholpen zou worden. Jullie verdienen dit!'
Rose onderbrak Molly.
'Maar Molly..'
'Oke. Blijf hier dan een paar weken, misschien dagen! Ik wil gewoon dat jullie
even kunnen ontspannen en tot rust kunnen komen..'
Rose glimlachte. Molly wreef over Rose d'r wang. Rose kreeg tranen in haar ogen.
'Oh Molly..'
Rose begon te huilen en gaf Molly een stevige knuffel.
'Dankjewel..'
Molly knikte.
Ondertussen was Jack opzoek naar de butler.
Voordat hij de butler wilde gaan roepen zag hij plots
de tekenspullen op een tafel liggen. Jack glimlachte en pakte de spullen op.
Hij wilde heel graag weer gaan tekenen maar hij had geen flauw idee waar
hij zou moeten beginnen.
Plots kwam Rose de trap af met alleen een badjas aan.
'Jack.. zullen we samen in bad gaan?'
Jack knikte verlegen. Samen liepen ze richting de badkamer.
Rose wilde heel graag in een warm bad omdat ze nog steeds koude rillingen kreeg
als ze dacht aan de gebeurtenissen in het koude water.
Ze draaide de kraan open en het bad begon vol te lopen. Rose ging op de rand
van het bad zitten.
Jack deed de badkamerdeur op slot en ging op een krukje zitten.
'Denk je dat het ons gaat lukken?' vroeg Rose zachtjes.
'Wat?'
'Een leven opbouwen. Samen.'
'Natuurlijk! We blijven hier heel even en dan ga ik je mijn leven
leren kennen!' riep Jack vrolijk,
'Als we maar gelukkig zijn, toch?'
'Daar gaat het om.'
Het bad was volgelopen en Rose deed haar badjas uit.
Jack deed zijn kleding uit en samen gingen ze in het warme bad zitten.
Ze genoten van het warme water dat op hun huid tintelde.
Jack wreef het water teder over Rose haar armen. Ze kreeg een rilling van geluk.
Rose glimlachte. Langzaam kwamen ze dichterbij elkaar.
Ze begonnen te kussen en van het één kwam het ander.
Toen ze net klaar waren en Rose op Jack zijn borst lag klonk er
plots een luide knal.
'WAAR IS ROSE!?' zei een woeste stem.
Rose keek in shock naar de deur.
'Dat is Cal..'