Na de Titanic (Fan Fictie)

HOOFDSTUK 9

Langzaam ging de deur van de auto open.
Het was Molly!
Jack & Rose kregen een glimlach op hun gezicht.
'Molly!' riepen ze samen.
Rose rende naar Molly toe en gaf haar een knuffel.
'We dachten dat je dood was..'
'Ik? Dood? Dan moet die Cal wel met grotere dingen komen hoor.
Als ik de Titanic zelfs al heb overleefd.'
Rose keek Jack aan omdat hij zoiets al tegen haar had gezegd om haar gerust te stellen.
Jack gaf haar een knipoog.
'Maar..' zei Molly plots. 'We moeten nu echt gaan. Stap in!'
Jack & Rose renden naar de auto en stapten in.
De auto begon te rijden.
'Waar gaan we eigenlijk naar toe, Molly?' vroeg Rose.
'Nou, ik heb nog ergens een klein huisje staan, heel afgelegen.
Ik wil jullie daar heen brengen zodat jullie veilig zijn.'
'En jij dan? Waar ga jij dan heen?' vroeg Jack.
'Ik kan prima in de villa blijven hoor. Ik denk dat Cal toch niet terugkomt.'
Jack & Rose keken elkaar bezorgd aan.
'Wat zien jullie er trouwens anders uit! Leuk hoor.'
Er verscheen meteen weer een glimlach op Rose haar gezicht.

Na een tijdje rijden kwamen ze aan in een rustige, afgelegen straat.
Molly stopte bij het laatste huisje dat net voor een bos stond.
Het was een klein maar toch ook een mooi huisje.
Iedereen stapte uit en liep naar binnen.
Jack & Rose keken rond.
De woonkamer was super mooi. Het had alles wat een huisje zou moeten hebben.
Molly maakte een volg gebaar naar Jack & Rose en liep de trap op.
Jack & Rose volgden haar.
'In deze kast ligt allemaal nieuwe kleren. Jullie mogen alles gebruiken!'
'Oh..Maar, Molly..'
Net voordat Rose haar zin kon afmaken, onderbrak Molly haar.
'Sssst. Ik sta d'r op. Dit is trouwens ook jullie slaapkamer.'
Molly wees alle kamers in het huis aan en liep toen weer samen met Jack & Rose naar beneden.
'Ik ga er weer vandoor. Ik kom soms even langs om te kijken hoe het met jullie gaat' zei Molly.
'Heel erg bedankt voor alles..' zei Jack.
'Ik ben u zo dankbaar!' zei Rose vol tranen in haar ogen.
Molly glimlachte en vertrok. Terwijl ze wegreed, zwaaide ze uit het raam.
Jack & Rose keken hoe de auto de straat uitreed.
Samen gingen ze weer naar binnen. Ze besloten om even te gaan douchen zodat ze
zich wat schoner zouden voelen. Samen liepen ze trap op naar de badkamer.
Ze deden hun kleding uit en deden de douche aan. Het warme water tintelde weer
op hun huid. Ze genoten ervan. Toen ze allebei klaar waren met douchen, deden ze
schone kleren aan die in de kast lagen.
'Wow. Dit is niet alleen veel maar ook super mooi!' zei Rose terwijl ze naar alle kleding keek.
'Wat vindt je hiervan?' zei Jack terwijl hij lachend zijn kleding liet zien.
'Wat ben je toch knap, Meneer Dawson.'
Rose kuste Jack op zijn mond.
Samen liepen ze weer de trap af. Ze liepen richting de keuken.
'Heb je honger?' vroeg Rose aan Jack terwijl ze in de koelkast keek.
'Een beetje, ja' antwoordde Jack verlegen.
'Wil je brood?'
'Ik wil jou.'
Rose kreeg een glimlach op haar gezicht.
Ze begonnen elkaar te zoenen totdat ze uiteindelijk de liefde bedreven tegen de
keukenkastjes aan.
Toen ze klaar waren stonden ze nog steeds tegen de keukenkastjes aan.
Rose lachte. 'Ik hou echt zoveel van jou.'
Jack moest nu ook lachen. 'Ik ook heel erg veel van jou.'
Ze kusten elkaar nog èèn keer en liepen toen naar de slaapkamer.
Samen vielen ze in slaap. In elkaars armen.