Na de Titanic (Fan Fictie)

HOOFDSTUK 14

De jaren zijn verstreken. Molly Dawson is geboren en groter geworden, Jack heeft een baan bij een groot tekenbedrijf, Rose is huisvrouw, ze zijn rijk en ze wonen nu in een grote villa. Molly is helaas een paar maanden geleden overleden. Cal heeft ze in al die jaren niet meer lastig gevallen. De wereld van Jack & Rose ziet er plots heel anders uit dan een paar jaar geleden..

Jack & Rose lagen op bed.
'Had jij ooit verwacht dat we zo gelukkig zouden worden?' vroeg Rose.
'Ik had wel verwacht dat ik gelukkig zou worden samen met jou maar ik had niet verwacht dat we zo'n leven zouden leiden..' antwoordde Jack.
'Die lieve Molly die ons altijd hielp. Zonder haar zaten we hier nu niet eens.. Ik zal altijd een speciaal plekje voor haar in mijn hart houden..' zei Rose zachtjes.
Jack gaf Rose een knipoog. Hij glimlachte naar haar terwijl hij over haar gezicht wreef.

Na een paar minuten liep Jack de trap af. Hij deed zijn jas aan en pakte zijn koffer want hij moest gaan werken. In het bedrijf tekent hij voorwerpen en mensen na en daar krijgt hij een paar honderd dollar per keer voor. Jack liep naar buiten.
Rose pakte Molly op. 'Gaan we papa uitzwaaien?'
'Jaaa! Papa!' zei Molly terug.
Rose liep samen met Molly naar de voordeur toe.
Jack zwaaide naar Rose & Molly terwijl hij in de auto stapte.

Na een hele dag te hebben gewerkt kwam Jack thuis met een groot boeket rode rozen. Rose zat in de keuken eten klaar te maken terwijl Molly aan het spelen was. Jack liep met de rozen de keuken binnen en Rose werd helemaal gelukkig.
'Aaaaw, Jack! Dat hoeft toch helemaal niet!'
Ze pakte het boeket aan. 'Dankjewel, schat. Hoe was het werk?'
Rose deed de rozen in een vaas.
'Het werk was heel leuk! Weer twee tekeningen ingeleverd vandaag..'
Jack gaf Molly een kus en ging daarna op de bank zitten.
'Kom eens bij me zitten..'
'Maar lieverd, ik ben aan het koken..'
'Kom gewoon. Het duurt maar heel eventjes.'
Rose draaide het gas uit en liep daarna naar Jack toe en ging naast hem zitten.
'Wat wil je me vertellen?'
Plots ging Jack op zijn knieen zitten. Rose keek verbaasd. Hij pakte een doosje met een ring uit zijn broekzak.
'Lieve Rose, we kennen elkaar nu al een paar jaar en we wisten meteen al vanaf het moment dat we elkaar zagen dat we bij elkaar hoorden. We hebben nu een kind samen en we hebben een hoop meegemaakt. Wij zijn er altijd voor elkaar en ik weet zeker dat we nooit gaan stoppen met van elkaar te houden. Ooit heb ik je beloofd dat als we genoeg geld zouden hebben, dat we zouden gaan trouwen dus dit is het moment. Rose, schat, wil je met me trouwen?'
Rose begon te huilen. 'Ja natuurlijk!'
Jack deed de ring om Rose haar vinger. Hij gaf Rose een hele dikke kus en knuffelde haar. Rose bekeek haar ring. Ze kuste Jack nog een keer. Ze is zo gelukkig!