PROLOGUE

374 2 0
                                    

Joans (crying): Bakit siya pa rin Ivan? Lahat naman ibinigay ko sa'yo ah. Ginawa ko ang lahat para lang mahalin mo rin ako! Pero bakit hindi mo magawa? Bakit?

Ivan: I love you Joans, maniwala ka!

Joans: Pero hindi katulad ng pagmamahal mo sa kanya di ba?

Ivan: Joans please, tama na yan!

Joans: No! All this time nagbulag-bulagan ako na ako talaga ang mahal mo. Napakataas ng pride ko pero kinalimutan ko yun para lang mapasaakin ka. Pero hindi ko na kaya! Masyado mo na akong nasasaktan kapag natitigilan ka everytime may magbanggit ng pangalan niya.

Ivan: I'm sorry Joans. I didn't know, hindi ko sinasadya.

Joans: Napaka-insensitive mo!

Naalarma si Ivan nang magsimulang saktan ni Joans ang sarili. Pinagkakalmot nito ang sarili at iniuuntog ang ulo sa bintana ng kotse.

Joans: Ang tanga-tanga ko para isipin na mapapalitan ko siya diyan sa puso mo! At ang tanga-tanga mo rin kasi mahal mo pa rin siya kahit alam mong may mahal na siyang iba!

Ivan: Joans please, wag mong gawin yan!

Pilit pinipigilan ni Ivan sa ginagawa ang babae gamit ang isang kamay habang ang isa ay kinokontrol ang manibela.

Ivan: Please Joans, please! Ayokong nakikita kang nagkakaganyan!

Patuloy pa rin sa ginagawa ang babae kaya hindi niya ma-focus ang atensiyon sa daan. Huli na nang mapansin niya ang paparating na truck.

Ivan: Oh shit! (Kinabig ang manibela para iiwas ang sasakyan) Joansssssssss!!!

ONE TRUE LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon