Uzaklar Yakın Olsa

Sevemem başkasını

Gözlerimi açtığımda yine burda sabahladigimi farketmistim .. Uyumayali oyle uzun zaman olmuştu ki , ne kadar yorgun olduğumu gözlerimi acinca daha iyi anladım.. Ne zaman gözümü kapatsam kanlar içindeki hali geliyor gözümün önüne , ondandır bu korkum .. Ama şimdi yanımdasın sanki ..
Huzur dolu uyumuştum aylardan beri ..
Bugün düğün günümüz biliyormusun bitanem ?
Belkide çok farklı olabilirdi bizim için ama olmadı ..
Sabah bu tatlı telaşla uyanicaktim.. Heyecandan elim ayağım birbirine dolanicakti..
Seni beyazlar içinde görünce bir kez daha aşık olacaktım..
O saflığına , temizliğine tutulacaktım yeniden ..
Tıpkı seni sevdiğim ilk günkü gibi aynı güzellikle bakicaktin gözlerime ama olmadı iste ..
Şimdi bunları yaşamak varken ben mezarinin başında uyandım ..
Güzel gozlerine bakıp uyanmak varken, sesinle huzur bulmak varken sensizlikle karşılamistim sabahı ..
Ne kadar zor bir bilsen ..
Şu an saçlarıni okşamak varken buz gibi mezar taşını okşuyorum..
Aylardır hasretim gül yüzüne ..
Değiştim ama ben biliyormusun ?
Artık isyan etmiyorum gidişine ..
Ozlemim öyle büyük ki ; sadece yanına geleceğim günü bekliyorum sabırsızlıkla..
Önceden aksatirdim secdelerimi..
Ama artık ondan başka sığınacagim bir yer yok ..
Huzurun orda olduğunu anladım geçte olsa ..
Sadece huysuzum biraz ..
Sen gittiğinden beri gülmedim hiç..
Asık suratın teki oldum ..
Oysa sen benim gülüşumu severdin en çok ..
İste bu yüzden , senden sonra bir anlamı olmadığı için gülmüyorum .
Kızacaksın belki bana ama herkesin kalbini kırıyorum..
Kalbim paramparça oldugu için galiba ..
Kimseyi düşünmüyorum ki artık ..
Sadece sen varsın gözümde ..
Bitek hasretin var yüreğimde ..
Bide huzur bulduğum secdelerimle , sığındığım Rabbim var ..
Başka hicbiseyim kalmadi geriye ..
................................

Birkaç saat konuşmuştum sevdigimle ....
Sonra arabamı eve doğru sürdüm ..
Kızgın olsam bile onlar benim ailemdi..
Yinede oraya gitmem gerektiğini düşündüm ..
Endişelenmelerini istemedim ..
İçeri girdiğimde tanidik olmadığım sesler vardı ..
Bir kadın ve yanında genç bir kız ...
Hiç umursamadan odama gecicektim ki , annem gelip sarıldı boynuma ..
" Neredeydin be yavrum öldüm meraktan yapma bı daha böyle şeyler n'olursun "
" Sende öyle şeyler yapma o zaman " deyip sinirle baktım gözlerine ..
" İçeri gel hadi misafirler var bari bı hoşgeldin de sonra gidersin "
" İstemiorm anne rahat birak beni gerçekten "
" Ayıp olur ama oğlum hadi senin için geldiler hem "
" Benim için mi ?"
" Evet , o geçen gün bahsettiğimiz kızla teyzesi " dediğinde sinirden gerilen damarlarım meydana çıkmıştı ..
İçeri gidip bagirmaya başladım ..
Babam ve annem yanımda beni sakinleştirmeye çalışsalar da gözüm dönmüştü bi kere ..
" Ben ne dedim size he ne dedim bir daha bu konu acilirsa ben yokum demedim mi benim hayatımla ilgili kararları ne zamandan beri siz verir oldunuz ? "
" Oğlum ayıp oluo misafirlere bı sakin ol artık " dedi babam ama ben gerçekten kimseyi duyacak halde değildim ..
Gözlerimi kıza cevirdim ve bu defa onun yüzüne haykirdim öfkemi ..
" Sende hiç gurur yok mu seni sevmeyen istemeyen birinin evine ayağına nasıl gelebiliyorsun , kız dediğinde az edep haya olur ben ondan başkasını sevemem bunu o kafanıza sokun artık "
" Oğlum bak çok yanlış yapiosun konuşma böyle .."
" Anne ..  sen bir sevdiğim kıza bak bide şu karsimdakine .. benim Sinemim böyle miydi he kaç yıldır birlikteydik yinede utanirdi bana bakarken egerdi başını ..bide şuna bak gel evlenelim desem  dünden razı  boyle birini sevmemi nasıl beklersin benden? Seni  uyarmistim anne bidaha yapma demiştim..  şimdi beni tamamen kaybettin.. bir oğlun yok artık senin "
dedim ve hicbise almadan çıktım kapıdan ..
Arkamdan yalvrislarina bile aldirmadim .
Kimsem yoktu artik ..
Beni anlayan ..
Halimi gören ..
Yüreğimdeki yangını sondurebilen..
Oysa ben kalbini kırdığım için pişmanlık duymuştum annemin ..
Ondan geri dönmüştüm ama bu defa beni gerçekten kaybetmişlerdi ..
Yeniden düştüm yollara..
Yön hep aynı ..
Hep onaydi varisim..
Evvelim..
Ahirim ..
Hep oydu ..
Yeniden yasladim başımı mezarına ..
Hava yavaş yavaş kararirken bende kendimi uykuya teslim etmiştim ..

......................................................

Aylar geçmişti aradan ...
Ne kimseyle konuşmuştum , nede bu kulubeden çıkmıştım ..
Evden çıkıp gittiğim gün bir daha donmemistim geri ..
Günlerce mezarının başında uyuyup, sabahlamistim ..
Gittiğim tek yer biraz ilerideki cami olmuştu ..
En son beni mezarlıkta goren biri acimisti halime ..
Dertlesmistik biraz ..
İlk kez anlatmistim birine yüreğimdeki boşluğu ..
Oda bana buralarda ormanın içinde bir kulübesi olduğunu istersem orda kalabileceğimi söylemişti ..
Çaresiz kabul ettim çünkü gidecek başka bir yerim yoktu ..
Telefonumu atmıştım ..
Kimse beni bulamasin istiyordum ..
Sadece kendimle başbaşa kalmak  ,sevdiğimin hasretiyle avunmak istiyordum.
Kar yavaş yavaş orterken yeryüzünü ben her zaman yaptığım gibi yine burda bulmuştum kendimi..
Sabahlari camiye namaza gider , uzun bir süre orda kalip huzuru içime cekerdim..
Sonra tekrar huzur bulduğum diğer yöne gider bütün gün sevdigimle dertlesirdim..
Günlerim böyle geçip gitti ..
Yinede hiç değişmiyor yüreğimdeki sancı ..
Nereye baksam yine o gül yüzünü görüyorum ..
Sanki esen her rüzgar kokusunu taşıyor icimin en derinlerine ..
Bana yaptıkları şeyden sonra ailemle de hiç konuşmadım ..
Öyle bir insan olmustum ki artık , sanki ondan başkası yoktu benim için ..
Sadece onu düşünür onu sever onu önemser olmuştum ..
Geriye kalan herkesi kırıp dökmüştüm ..

Soğuktu her yer ..
Yinede seni bırakıp gidemedim sevdiğim ..
Karlar üzerime doğru yağarken icim öle titremisti ki ,
ellerim soğuktan uyuşmaya başlamıştı ..
Öylece kaldım yine başucunda ..
Nerdesin ??
Her zerrem seni haykirirken neden gittin ki ?
Niye bıraktın beni ?
Niye yukledin omzuma bu yükleri ?
Affedemiyorum kendimi..
Aklım sanki o günkü gibi yaşıyor aynı acıyı tekrar tekrar..
Ellerimde hala kanlar var ..
Bana her zaman gurur veren uniformami bile giyemiyorum artık ..
Yoldaşım olan silahimi bile alamadım elime gittiğin günden beri.
Donemiyorum geriye ..
Senli mutlu günlerim öyle uzak ki artık bana ..
Yapamıyorum..
Yine isyana düşerim diye korkuyorum..
Nerelere giderim ki şimdi şöyle nereye ??