Uzaklar Yakın Olsa

Yeni bir başlangıç

İnsan çoğu zaman vazgeçer herşeyden ..
Hayattan ..
Hayallerinden .
Hatta kendinden bile ..
Ama tek bişey var ki oda sevdiklerimiz galiba ..
Bizi bu hayata bağlayan ..
Ama en önemlisi de Rabbime ettiğimiz kulluk ..
Herseyden vazgeçebiliriz ama kul olmaktan asla ..
Eğildiğim secdeden başımı kaldırırken ruhunun ne kadar huzur bulduğunu farkettim ..
Ellerimi yüzüme kapatıp gönlümdeki bütün yaralarıma merhem sürdüm ..
Her " Amin " deyisimde bı kez daha döküldü gunahlarim sanki..
Sanki dünyalık ne varsa bı kenara bırakıp sadece ama sadece aciz bir kul olabilmeyi öğrenmiştim yaşadığım bunca şeyden sonra ..
Rabbim kuluna elbet kolaylık verir bana da verdi ama ben ona layık bir kul olmayı beceremedim..
Bu yuzdendi bütun pişmanlığım..
Korkularımdi beni herşeyden uzak kılan ..
Ama artık yeni bir başlangıç yapmaya niyetlenmistim ..
Çıktıgim camiye dönüp baktım uzunca ..
İnsan sadece burda kendisini güvende hissedebilir eminim ..
Yavas adımlarla arabama gidip , yola koyuldum ..
Arabayı durdurdugumda inmeden baktım öylece sağ tarafima ...
Yüzüm var mıydı bilmiyorum bu kapıdan girmeye ..
Ama yapmam gerektiğini biliyordum kapıyı açıp indim ..
Usul usul attigim adımlar beni geri doğru çekse bile buna mecburdum..
Kapıdaki nöbetçi asker beni tanımıyordu ..
Yeni geldigi belliydi...
Kendimi tanıtıp bahçeden girdiğim an gözümden akan yaşa engel olamadım..
Tam bir yıl önce...
Sevdiğim kollarimda tam burda kanlar içinde kalmıştı ..
Atlatabilcek miydim bunu gerçekten ..
Elimle gozyasimi sildim ve içimden kendime bunu basarabilirim gibisinden cesaret vererek girdim içeri...
Koridorun en sonundan bana sevinçle gelen kisiye sarıldım ..
Kemal ..
Can dostum ..
Hakliydin be kardeşim ..
Korkaklik ettim..
Nefsime yenik düştüm ..
Sanki kırk yıldır gorusmemis gibiydik ..
Dönüp yüzüme baktığında gözlerindeki bu pariltinin sadece gururdan ibaret olduğunu anladım ..
" İste şimdi sana yakışanı yaptın " dediğinde yüzüme vuran saskinlikla sarsildim ..
Aklıma rüyamda sevdiğimin bana söylediği sözler geldi ..
" Sana yakışanı yap artık " diye haykirislari hala kulagimda cinliyordu ..
Bana yakışan buydu ..
Ve herkesin bana yakıştırdığı da bu..
" Eyvallah kardeşim" deyip hızla yurumeye başladım ..
Koridorun sonundaki odanın kapısına vurdum ve içeri girdim ..
Pencerenin önünde sigarasını içen komutanım arkasına dönük öylece seyrediyordu etrafı ..
Dalmış olcak ki ; geldigimin pekte farkında olmadı ..
Bogazimdaki bu koca yumruyu temizlemek için oksurdum ve  yutkundum ..
Derin bir nefes aldım ve seslendim ..
" Teğmen Serkan Çetin emir ve görüşlerinize hazırdır komutanim "
Şaşkınlıkla yüzüme bakarken gözlerine kondurdugu gurur bana yaptığım şeyin ne kadar doğru olduğunu hatırlattı bir kez daha ..
" Nerdeydin bunca zaman asker ?"
Catilan kaşları ne kadar kızgın olduğunu gösterse bile , yuzunde sakladığı bir tebessüm vardı biliyordum bunu..
" Küçük bir tatile çıkmıştım ama şimdi görevimin başındayım komutanım "
" Hoşgeldin o zamn " deyip sarıldı bana ..
Beni bir tek o anlayabilirdi çünkü ..
Yüreğimdeki yangın sonmedi sonmicekte ama yine de ben bana yakıştığı gibi davranmak zorundaydım ...

...............................................

Baktığım aynadan alamadım gözlerimi saatler boyunca..
Her ne kadar yüzüm artık gulmese bile mutluydum bu uniformanin icnde ..
Nasıl giyebildim bir daha bunu hiç bilmiyorum.
Sevdiğime verdiğim söz benim için canmdan bile kıymetliydi ..
Gözlerimde bütün yaşanmışlıklar meydana çıkarken elime aldığım silahıma baktım ..
Ne kadar ayrı kalmisiz meğer..
Son kez kafam kaldırıp kendime baktığımda iste şimdi kendim gibiyim dedim ..
Evet ben buydum..
Adımın onune yazılan teğmen rütbesi benim tek sığınağımdi artık ..
Ağır adımlarla sessiz koridorda yürürken anladım aslında sadece buraya ait oldugumu..
Huzur içinde çıktım bahçeye ...
Burda çok kötü şeyler yaşadığım günler oldu ama çok güzel anlarım da vardi..
Sırf bunun hatırına dik durucaktim..
Kemal elinde çayla yanıma oturdu ..
Ne zaman dertleşmek istese iki çay alır böyle karşıma otururdu ..
" Özlettin be kardeşim"
" Öyle oldu ama artık hep burdayım görevimin başındayım ."
" Bizde senden bunu beklerdik"
" Bende kendimden bunu beklerdim ama hayat öyle acılar yasatiyor ki insana , üstesinden gelemiyorsun ..
Tam kalkıcam derken yine düşüyorsun ..
Yüreğimdeki yangın sönmez bir ömür boyu biliyorum ama ona verdiğim sözü tutmalıyim ..".
" Hangi sözü ?"
" Buraya gelmeye nasıl karar verdim biliyormusun ?"
" Bilmem beni ozlemissndir diye düşünmüştüm ben ama 😁"
Ne adam şu Kemal varya ..
En ciddi anlarda bile güldürür insanı ..
Yüzümüze yayılan ufak tebessüm yerini tekrar ciddiyete bırakınca devam ettim...

" Sizden anahtarı aldıktan sonra, evimize gittim ..
Başta girmeye korktum yapamadım ama sonra kendimi bir anda içerde buldum ..
Herşey benim istediğim , sevdiğim gibiydi ..
Ama onun kokusu bile kalmamıştı hicbiyerde..
Odaya gidip dolabı açınca gelinliğini buldum ..
Canım çok yandı ..
Yatağa uzanıp sarıldım o arada da uyuyakalmışım ...
Kendimi yemyeşil güzel bir bahçede gezerken buldum ..
Karşıdan gelen ışık gözlerimi kamaştırdı önce ..
Sonra bana doğru gelen sevdigimdi anlamıştım gözlerim kapaliydi ama yinede hissetmistim varlığını ..
Uzerinde gelinligiyle öyle güzeldi ki hayran hayran ona bakıyordum ..
Sonra gülümsemesi kayboldu birden ..
Üzüldü..
Gelinliği bir anda kanla kaplaninca korkmaya başladım ..
Bana bunu onlar yaptı ama sen hiç bişey yapmadin, kaçtın sana yakışanı yap artık diye yüzüme haykırdı ..
Sonra korkuyla uyandığımda saatlerce ağladım ..
Seninde dediğin gibi ben korkup kacmistim sadece ..
Ona bunu yapanları bulucam Kemal bedeli ne olursa olsun bulucam "
" Neler yaşamışsin be kardeşim ..
Ben sana bişey solicem ama kendine hakim olmak zorundasin bak baştan anlaşalim "
" Ne oldu ne anlaşması hemn soluyorsun "
Kaslarimi catip ne solicegni beklerken bütün vücudum gerilmisti..
Yoksa biliyor muydu bunu kimin yaptığını ?
Öfkeyle yüzüne bakarken aklımdan geçen bin bir türlü şey beni daha da germeye yetiyordu ..
Gerçekten bilebilir miydi ?
"Sevdiğime kim yaptı bunu he kimmm????"