FİNAL..

170 1 0
                                    

~Serkanın ağzından~
Hayat öyle garip biseydir ki..
Hiç olmadık şeyler yapar hiç olmadık sözler söyleriz bazen..
Ve insan en çok nefsine yenilir galiba ..
Bugün hayatımın dönüm noktası bunu biliyorum..
Rüyamda gördüğüm gibi ..
Hep hayal ettiğim gibi şehit olucam inanıyorum buna..
Teçhizat odasına gidip silahimi eşyalarımi tek tek topladım usulca..
İçimde daha önce hiç olmayan tuhaf bir his var bugün ..
Anlayamadığım.. çözemedigim... Bir türlü anlam veremediğim değişik bı his..
Timimi toplayıp helikoptere binerken etrafima baktım uzun uzun..
Sanki  buraya son bakışım gibiydi bu..
Yorgundum.. herşeyden .. herkesten daha yorgun..
Ne yüreğimde , ne ellerimde bı damla can yoktu artık...
Yaşamak sadece mecbur olduğum için yaptığım Seydi şu an..
Ama artık onu bile yapmak istemiyordum..
Nefes bile almak istemiyordum..
Aklıma o hep sevdiğime soyledigim sarki geldi..
Hafifçe mırıldandım..
"Toprağından dönsün yüzüm
Ölünce sevemezsem seni
Kan ağlasın iki gözüm
Ölünce sevemezsem seni
Hak rahmetin görmeyim
Gonca gülün dermeyim
Muradıma ermeyim
Ölünce sevemezsem seni "

İçimdeki hasretin özlemin tarifi yoktu artık..
Öyle özledim ki seni gül yüzlüm ..
Öyle gelmek istiyorum ki yanına ..
Herşeyden cokk ..
En çok bunu istiyorum..

....................................................

Bir saatlik yolculuktan sonra nihayet varacağımiz yere gelmistik..
Yol boyu uzun uzun düşünme fırsatım olmuştu .
Operasyonda ne yapacağımı nasil bir yol izleyecegimi kafamda oturtmaya çalışıyordum ..
Bugün sondu..
Belkide bir daha asla böyle bir fırsat gecmicekti elime..
Bunu çok iyi değerlendirmeliydim..
Hava kararmisti ..
Her birimiz belli bir bölgeye konuclanmis bekliyorduk..
Şu an için çıkacak bir çatışma askerlerimin zararına olabilirdi o yüzden en iyisi geceye kadar beklemek diye düşündüm ..
Tepenin ardından gelenleri görünce hepimiz silahlarimizi alıp yerlerimize geçtik..
Önden gitmesi gereken ben olduğum için yavaşça kayalıklardan aşağı inmeye başladım ..
Bir yandan da telsizden verdiğim emirlerle yavaşça ilerliyorduk ..
Karşımızda çok kalabalık bir grup vardı ..
Şimdiden anlamıştım ki işimiz gerçekten çok zordu ..
Tüm bunları düşünürken elimi cebime attım ..
Sevdiğimin o gül yüzüne baktım öptüm resmini doyasıya ..
Ona verdiğim sözü tutmak için ugrasicaktim .
Bir anda üstümüze açılan ateşin ortasında kalmıştık ..
Ben ve askerlerim o kadar sıkışmıştık ki elimden bişe gelmiyor olması beni çok üzüyordu..
Hem onların sorumluluğu hemde üstümdeki bu yük beni çaresiz  bırakıyordu..
Bir an önce biseler yapmam gerektiğini düşünüp olduğum yerden aşağı doğru inmeye calistim.
Arazi şartları o kadar kötüydü ki olduğum yere düzgünce bile basamiyordum..
Telsizimden gelen sesleri dinledikçe çaresizliğim daha da artmıştı ..
" Komutanım .. burda sıkıştık ilerleyemiyoruz.. mühimmat sıkıntımız var "
" Komutanım cephanemiz azaldı biseler yapin komutanım.. cevap verin ..."
" Şimdilik hepiniz yerinizde kalın .. ben onlara daha çok yaklaşıp bı sekilde buradan cikmanizi sağlıcam.."
" Olmaz komutanım bu çok tehlikeli tek başınıza yapamazsınız bizde gelelim .."
" Emrimi ikiletmeyin ne dediysem o "
" Emredersiniz komutanım"
" Emredersiniz komutanım "
Telsiz sesleri kaybolunca kendimi bir anda onların yakınında bir kayanın arkasında buldum ..
Yavaş yavaş yanlarına gidip hepsini geberticektim elbette ama hedefimdeki o pislikti .
Resmini gördüğüm o serefsizi aradı gözlerim ..
Kalabalık grubun ortasında gördüğüm suratsiz oydu galiba ..
Bu kalabalığı dagitmanin bir yolunu bulmam gerekiyordu ..
Cebimde kalan el bombasını çıkarıp pimini çektim ..
Tam oldukları yere attım ve patlamanın etkisiyle birçoğu kacismaya başladı..
Kulağımda hafif bir uğultu vardı ama artık umursamiyordum kendimi ..
Şu an için bu pisliği gebertmek ve askerlerimin hayatını korumak herşeyden önemliydi ..
Saklandığım kayanın arkasından çıkmak uzereydim ki enseme dokunan o soğuk namluyu hissettim ..
Yüzümu döndüğümde nefretim kat kat artmıştı..
Sevdiğimin katili..
O kargaşada bir şekilde beni köşeye sıkıştırıp alt edeceğini sanmıştı ama çok yanildi..
İnsan hayatı boyunca en çok kimden bu kadar nefret edebilirdi ki..
Ellerinde sevdgimin kanı hala tazeyken tiksinerek baktım iğrenç suratına..
" Oooo hosgelmissen komutan gözümüz yollarda kalmistir bunca zaman nerelerdeydin?" deyip yüzüne o iğrenç sırıtışı yerlestirdiginde kendime hakim olmak için zor duruyordum .. Bu pislikle muhatap olmak bile şerefime ağır geliyordu..
Cevap vermedim..
Ama o iğrenç konuşmalarına devam etmişti.
" Yazık oldu be komutan nişanlında pek güzel kızdı .. Senin yüzünden gebertmek zorunda kaldık yazık kiyamam pek uzulmussundur şimdi sen " deyip kahkahayi bastığı an elinden kurtulup suratına bütün gücümle yumrugu indirdim..
" Eğer onun adını bir daha ağzına alırsan ölmek senin için en güzel hediye olur .. Sana yapacaklarımi o haysiyetsiz aklının ucundan bile geciremezsin duydun mu beniii Allah'ın belası "
" Tammmm komutan bırak beni.." diyerek yalvarıyordu..
Elbette ki ona acimicaktim .. Aklımdan geçen tek şey onu şu an ellerimle boğmak olsa bile önce bu görevi hakkıyla tamamlayıp sonra bu işin icabına bakmaktı..
Ellerini sıkıca bağlayıp yanımda götürüyordum ..
Önüme gelen bütün teröristlere sıkıp geberttim..
Askerlerime emir verip derhal benim şu an önünde bulunduğum mağaraya gelmelerini söyledim ..
Geldiklerinde içeri girip bir keşif yapmak istemistik ki..
İçerde gördüklerimiz karşısında şok olduk..
Daha önce bu kadar mühimmat dolu bir depo görmemiştik..
Hemen içeri girip boşaltmaya başladık..
Görev şimdi tamamdı..
Komutanımı arayıp herşeyin yolunda olduğunu haber verdim ..
Elimdeki terörist başını oraya goturmem gerektiğini söyledi ..
Ama yüreğim buna razı gelmiyordu..
Onun aldığı her nefes benim içimden biseler alıp götürüyordu..
Yapamazdim ..
Sevdiğimin kanı yerde kalamazdı..
Bu pislik yaşadığı sürece ben kendimi asla affetmicektim..
Askerlerime biraz dinlenmelerini söyleyip o pisliği yakasından tuttuğum gibi yere fitlattim..
Yuzune kondurdugu bu iğrenç gülüşten o kadar tiksinmistim ki artık bir di bekleyecek takatim yoktu.
Akli sıra bana kışkırtıcı sözler söyleyip beni çileden çıkartmaya çalışıyordu ama başaramadı ..
O an durup gecmisin hayalini kurdum zihnimde..
Sevdigimle yaşadığım güzel günler geldi aklıma ..
Gülüşü .. bana sımsıcak sarılışı...
Kokusu .. sesindeki o güzellik kulaklarima dolarken bunların bir hayal olduğunu gözlerimi açtığımda anladım ..
Kendimi o kadar kaptirmistim ki ellerini kendisi çözüp kaçmaya başlamıştı ..
Peşinden tüm gücümle koştum ..
Gözlerimden akan yaş bile umrumda değilken sadece onu gebertmek için koştum..
Ardından sıktığım birkaç el ateşle yere kapaklandi..
Yanına gittiğimde , göğsüne açtığım yaraya ayağımla bastım ..
Caninin yandigini görmek bile içimdeki öfkeyi söndürmeye yetmedi..
Acı içinde bana yalvarırken yüzüne tükürdum..
O an sevdgimin hayali gözlerimin önüne geldi ..
" Yapma artık sevdigim.. yakışmaz sana ötesi .. bak geldim ama bu defa seni almak için .. gel oteler bizi bekler .. hadi gel artık vuslatimiz olsun bu gün .. gel " diyerek elini bana uzattı ..
Hayale o kadar dalmıştım ki cebindeki silahı çıkarıp göğsüme attığı kurşunla vücuduma bir soğukluk gelmişti ..
Ayakta durmakta bile güçlük cekiyordum artık ..
Ama canım yanmiyordu ...
Şehitlik böyle bir güzellikti demekki ..
Hep anlatırlardi ama bilmezdim bu kadar güzel bir duygu olduğunu ..
Yere yigilirken kalan son kurşunumu alnının ortasına attığımda çoktan gebermisti...
İçimde hem korku.. hem hüzün.. hem sevinç vardı..
Kavusucaktik artık ..
Vuslat çok yakın ..
Sevdiğim herşeyim ..
Söz verdiğim gibi ..
Tertemiz geliyorum yanına ..
Nolur gönül koyma bana . 
Ben sensiz nefes bile alamadim ki hiç..
Bütün hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçip giderken başıma toplanan askerlerime baktım ..
Endişeli yüzlerinin aksine ben gülümsüyordum..
Kemal yanıma gelmişti ..
Kardeşim nolur beni bırakma bak böyle gidemezsin diye yalvarıyordu ..
O an şehadet parmağımi havaya kaldırdım son gucumle..
" Bırak beni Kemal şehadet nasibimse sakin engel olma buna .. Sinemi çok özledim .. hakkınızi helal edin " dedim ...
O an yattığım yere kafamı sağa doğru çevirdim..
Kanlar içindeydim ama hissetmiyordum acimi..
Yanıma beyaz gelinliğinle uzanan sevdiğimin hayaline baktım ..
Bana uzattığı elini tuttuğumda ise..
Gözlerimden bir damla yaş ve ağzimdan dökülen son sözler şunlardı ..
" Vatan öyle uzaktan bakıp ta benim diyenlerin değil ..
Yar koynuna baş koymadan şehit olanlarindir..." ....

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 17, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Uzaklar Yakın OlsaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin