Dalawang linggo na simula ng lumabas kami ng bahay ni Kylie, at dalawang linggo na din na nag away kami ni Kath, I miss her na. Hindi ko na siya nakikita maski sa School.
"Prends, narinig kong usap usapan ah, na bumitaw na daw sa pagiging Captain Leader ng Volleyball si kath" rinig kong sabi ng isang baba I think nasa Junior siya.
"Oo nga prends nabalitaan ko din yun, balita ko pa, aalis kasi ng bansa yun. Sinundo ata ng daddy niya" sagot naman ng isang babae.
Agad kong nilapitan ang dalawa. Para magtanong kung nasaan si Kath.
"Hi ate, nasan siya ngayon? Si Kath? Yung Captain Leader ng Volleyball" tumingin naman sila sakin at itinuro kung nasaan si Kath, agad akong pumunta at nakita ko siyang kakalabas lang ng Office, natatakot akong lapitan siya kaya tatakbo na sana ako paalis, pero nakita na niya ako.
"K-kath" tawag ko sa kanya, pero tinignan niya lang ako. Lumapit ako sa kanya at hahawakan ko sana siya pero mabilis niya iniwas ang kamay niya.
"Don't touch me" yun lang ang sinabi niya at umiwas ng tingin, napansin ko din na nangangayayat siya at namumugto ang mata.
Hindi ko pinansin ang sagot niya, hinawakan ko parin siya "K-ath ano bang nangyayari sayo? Kumakain ka pa ba?" Nauutal kong tanong sa kanya.
"Ano bang paki alam mo? Diba sabi ko sayo wag ka ng lalapit sakin" deretso niyang sagot, naiiyak nanaman ako. Hindi ako sanay na ganito siya. I miss ny Bestfriend, I miss Kath.
"Kath di ko na kaya, ano ba ang nangyayari? Pwede mo naman sabihin sakin yung problema mo. Remember I always here for you, diba we promise to each other, no matter what, we still bestfriend" naiiyak kong pahayag sa kanya, She just stared me, I want to hug her, pero pinigilan ko ang sarili ko.
"I need to go, ma lalate ako sa flight namin" tinalikuran na niya ako.
"ANG UNFAIR MO NAMAN, AKALA KO BESTFRIEND TAYO, PERO IKAW TONG BUMITAW, HINDI MO SINASABI KUNG ANO BA TALAGA ANG PROBLEMA MO. YOUR SELFISH KATH. I HATE YOU!" Di ko na napigilan pero hindi na niya ko nilingon, tumuloy siya umalis pero alam ko na umiiyak na din siya. Nakita ko ang patak ng luha sa kanyang mukha.
Kath POV
Hindi ko na kaya, gusto ko mang sabihin sa kanya pero di pa ko handa. Ma mimiss ko siya, masakit pero alam kong ito ang tama kong gawin. Naiinis ako sa sarili ko kasi sinaktan ko siya. Nandito ako ngayon sa Airport ang nakaupo sa bench kinuha ko ang wallet ko at nakita ko ang picture naming dalawa, nasasaktan parin ako, di ko na napigilan at bumuhos ang luha ko wala na kong paki sa ibang tao. Nakita ko ang sulat sa likod ng picture.
April 06, 2017
Hi bebs, memorable tong day na ito dahil unang labas natin tong magkasama. ILV you friendship. :* -kylieCute ^_^||
Tinago ko na sa bag ko ang mga pic, I can't take this anymore.
Kylie ;*
Sorry bebs, dahil nagsinungaling ako sayo, sana mapatawad mo pa ko. Pangako ko sa iyo na babalik ako dito, at ipapaliwanag ko lahat ng nangyari sana wag mo ko makalimutan. Ikaw lang ang bestfriend ko, bigyan mo lang ako ng panahon na maayos ang dinadala ko. Ayoko na malunggkot ka para sakin. Sana ingatan mo ang sarili mo. Hinabilin na din kita kay Xander at Kylie sila na muna bahala sayo. Mahal na mahal kita Bestfriend ko. Sana maintay mo ko. At pangako babalik ako. Babalik ako ng buhay pangako.
Love,
Katherine ^_^
Tinawag na ang eroplanong sasakyan ko. Kahit sa huling sandali lumingon ako baka sakaling may tao aking makita. Naanigan ko ang isang nakatayong babae sa bench ng pinagupuan ko. I saw kylie. Agad akong tumalikod para hindi ko siya makita. Ayoko ng uniyak nakakasawa na. Pero kailangan ko lumaban para saming dalawang magkaibigan. I already miss her. Her jokes, her laugh, her smile. I miss you Kylie. I miss you bebs.
