I just want you .. (1)

Bang

*Vanuit Nikki*

Met een ruk doe ik de deur open. Ik gil en begin te huilen. Ik ren naar anouk die op de grond ligt. Er stroomt bloed uit haar hoofd. Haar handdoek zit nog perfect om haar lijf gewikkeld. "Hoe kan dat nou?" gil ik. "De deur was op slot." Ik begin nog harder te huilen. "Blijf bij haar Nikki, ik bel een ambulance en eem politie." en hij rent de gang op. "Hou vol Anouk, ik kan niet nog iemand verliezen.." Ik hoor een ambulance stoppen en twee mannen tillen anouk op. "Mag ik mee?" vraag ik. "Tuurlijk meid, twee personen maximaal" zegt de man vriendelijk. "Leon wil je met me mee gaan?" vraag ik. Hij knikt en stapt samen met mij de ambulance in. Ik begin weer te huilen, Leon probeert me te troosten, maar veel helpt het niet.

*vanuit Leon*

Nikki zit met betraande ogen voor zich uit te staren. Ik zit naast haar met een arm om haar heen. We wachten tot dat de dokter naar ons toe komt met de uitslag. "Moet ik papa eigenlijk bellen?" vraagt Nikki opeens. "Ik weet het niet.., het is wel zijn dochter maar stel dat hij aan de drank zit nu.." zeg ik. Nikki knikt "ik bel morgenvroeg wel" zegt ze zacht en legt haar hoofd op mijn schouder. "Ik ben zo moe.." zegt ze. "Probeer maar te slapen" fluister ik en ze sluit haar ogen.

*Vanuit Nikki*

De dokter komt op ons afgelopen, in zijn blik zie ik al dat het niet goed zit. "Ze heeft het niet gehaald, het spijt me" zegt hij en kijkt ons medelevend aan. Ik begin te huilen. " waarom, waarom raak ik iedereen kwijt.."

"Nikki? Nikki?" ik voel dat ik door elkaar geschud wordt. Dan kijk ik om me heen, ik zit op een stoel naast Leon, gelukkig.. het was een droom. "Gaat het wel? je begon te huilen en te schreeuwen in je slaap" zegt Leon. "Ik ben gewoon bang" zeg ik met een trillende stem. "Snap ik liefje" zegt hij en geeft een kus op mn hoofd. Er komt een dokter op ons afgelopen met warrig blond haar en een grappig rond brilletje. "Hoi, ik ben Freek.'' zegt hij terwijl hij ons de hand schud. "Anouk heeft een zware hersenschudding, ze moet hier nog een tijdje blijven. Ze ziet nog dubbel maar is wel bij bewust zijn, ze heeft waarschijnlijk een harde klap tegen haar hoofd gehad. Het komt allemaal goed, alleen zou ze dingen die het afgelopen jaar gebeurt zijn misschien niet meer herinneren. Jullie mogen zo bij haar, praat wel fluisterend want hardop kan haar hoofd niet aan.'' Hij glimlacht even en loopt dan weg. "Ze leeft nog" zeg ik een beetje opgelucht en Leon knuffelt me. "Gelukkig maar" zegt hij.

*vanuit Anouk*

Langzaam doe ik mijn ogen open. Ik zie alles dubbel. "Goedemorgen Anouk" zegt een vreemde maar toch vriendelijke mannenstem. "Ik ga je een aantal dingen vertellen en vragen, je hoeft alleen fluisterend te antwoorden en te luisteren" zegt hij. "Gisteren ben je gaan douchen, toen je klaar was heb je een handdoek om je lijf gewikkeld. Er was toen iemand, we weten niet wie naar binnen gegaan via het raam. Je bent hard tegen het hoofd geslagen. Nu lig je hier, met een zware hersenschudding" verteld hij. Ik schrik, ik kan me er niks van herinneren. "Kan je er iets van herinneren?" vraagt hij. "Nee.." zeg ik zachtjes. "Zie je dubbel ?" is zijn volgende vraag. "Net erger dan nu, maar ja een beetje" zeg ik zachtjes. Hij noteert alles op een kladblok. "Kun je me vertellen hoe je heet, hoe oud je bent, wanneer je geboren bent, hoe je ouders heten en eventuele broers of zussen? " vraagt hij. "Ik ben Anouk Langeveld, ik ben 19 en geboren op 12 april 1995. Mijn vader heet Ronald, en mijn moeder heette Sandra, ze is overleden. Mijn jongere zusje heet Nikki." de man knikt tevreden. "Dankjewel, zo komen Nikki en Leon even bij je langs, ik zie je straks weer voor meer onderzoek" en hij loopt de deur uit. Ik denk even na, dan weet ik het weer, Leon is het vriendje van Nikki, nouja niet het vriendje maar een vriend ze draaien al een hele tijd om elkaar heen. De deur gaat open Nikki heeft rode ogen en Leon glimlacht naar me. Ik zie dat ze hand in hand binnen komen lopen. "Heb ik iets gemist?" vraag ik en ik kijk naar hun handen. Ze kijken me nogal bezorgd aan. "euh.. we hebben sinds gisterenmiddag, je was zo blij voor ons, maar je weet het niet meer door de hersenschudding" zegt nikki zachtjes. "Oh.." ik voel mijn ogen branden, wat stom.. "Zie je nog dubbel?" vraagt Leon zacht. "Nu je het zegt, eigenlijk niet meer" zeg ik. "Ah dat is al een vooruitgang" zegt Leon en glimlacht even. "Wie wil jou zo iets nou aan doen.." vraagt Nikki voorzichtig. "Ik weet niks meer van gisteren.. , ik weet het niet" zeg ik en er rolt een traan over mijn wang. Snel veeg ik hem weg. "Nikki," zeg ik en ik pak haar hand. "Beloof me dat je je niet te veel zorgen maakt om mij, alles komt goed. Als alles goed verloopt mag ik over een week al naar huis, en Leon zorg alsjeblieft goed voor haar. Trek desnoods een weekje bij ons in. En zou je pap willen bellen.. ik blijf wel zijn dochter" Nikki knikt en geeft me voorzichtig een kus. "Ik hou van je" fluistert ze. "Ik ook van jou" fluister ik terug. "We moeten gaan, vanavond zijn we er weer, ik zal proberen pap te bereiken" zegt Nikki en zwaait nog even. Mn ogen worden zwaar en ik val in slaap.

"OH YEAH, IK WIST HET BITCHES" geschrokken draait Nikki zich om. Ik sta met een brede grijns vanuit de gang naar Nikki en Leon te kijken hoe ze zoenen . Nikki begint te lachen en Leon lacht mee. "eindelijk zeg, ik wist gewoon dat jullie elkaar leuk vinden!'' roep ik vrolijk uit. "Nou tortelduifjes, ik ga douchen, goedenavond" zeg ik overdreven, en ik loop naar boven. Ik pak mijn douche spullen en wat schone kleding. Ik loop naar de badkamer en draai de deur op slot. Als ik klaar ben met douchen wikkel ik een witte handdoek om mijn lijf en begin mijn blonde haar te kammen. "Zozo goedenavond dame." "Niet zo slim om bij me weg te rennen als ik je ten huwelijk vraag." geschrokken draai ik me om, ik kijk Daan recht aan. Ik zie het raam open staan, shit.. "Je gebruikt me alleen omdat ik veel geld heb, je bent alleen uit op seks en ik wil je niet, ookal was die ring ook zo duur" zeg ik kwaad. Ik zie dat hij de douchekop pakt, ik gil zo hard als ik kan. "ANOUK!?" hoor ik nog. En dan wordt alles zwart..

Ik schrik wakker en zie dat Papa aan mijn bed zit. "Pap.." zeg ik zachtjes. Hij kijkt op zijn ogen zijn rood van het huilen. "Meisje, mijn lieve dochter.. het spijt me zo.. van alles, hoe is het met je?" vraagt hij. "Het geeft niet pap, het was ook zo moeilijk om mama te verliezen.. het gaat goed met me, zou je de dokter willen halen, ik herinner me weer wat er is gebeurt gisteren en wie het was. Hij kijkt me geschrokken aan en verdwijnt dan de gang in. Niet veel later komt hij terug met de dokter. "U mag zo weer bij haar meneer" zegt hij vriendelijk en papa knikt en loopt weer de gang in. "Vertel me alles in detail, alles wat je weet" zegt hij rustig en ik begin te vertellen. Als ik klaar ben lacht de man naar me "Je bent bijzonder, het gebeurt maar zelden dat een patiënt alles weer weet, wel vaak dat er dromen komen die dingen vertellen over het verleden, maar nooit precies in details" zegt hij en glimlacht weer naar me. "Je vader, Zusje en haar vriendje komen zo weer, stel dat je het te druk vind moet je even op het knopje drukken dan laat ik ze afwisselen. Ik knik en de dokter loopt weg. En papa, Nikki en Leon komen weer binnen. "Je weet het gewoon weer, je bent fantastisch! " zegt Nikki en geeft me een kus. Ik glimlach voorzichtig "Daan vroeg me ten huwelijk en ik was weggerend" zeg ik en er rolt een traan over mijn wang. "Hij was uit op mijn geld, en was zo boos dat ik hem doorhad dat hij de douchekop pakte en.." verder kom ik niet, ik voel mijn ogen branden en er rollen tranen over mijn wangen. "Het komt goed, ze krijgen die Daan wel te pakken" stelt mijn vader me gerust. Ik veeg mijn tranen weg en kijk even naar het plafond. "Maar gelukkig ben ik er nog, want hey, ik weet nu wat ik wil.." Ik denk aan Jason, zodra ik uit het ziekenhuis ben ga ik alles toegeven.. hoe leuk ik hem vind en hoe geweldig hij is. Ik glimlach even en kijk dan naar papa, ik pak zijn hand. "Ik heb je gemist" fluister ik. "Ik jou ook lieverd" en hij geeft een kus op mn hand.