I just want you .. (1)

Iets mist hem

*vanuit Emma*

ik lig in de tuin heerlijk te zonnen. Op de achtergrond hoor ik vogeltjes fluiten en ik hoor She looks so perfect van 5SOS die ik net op heb gezet. Ik sluit mijn ogen en mijn gedachten dwalen af naar Thomas. Ik haatte hem, maar eigenlijk is hij echt heel lief. Zijn zusje is autistisch wat ik niet wist, nouja ik wist niet eens dat hij een zusje had. Altijd word ik op school buitengesloten, maar een grote bek heb ik wel, ik heb altijd mijn woorden klaar. Maar toch blijven ze mij altijd treiteren, wat ik eigenlijk niet snap. Ik doe niets verkeerd, ik stink niet, ik kleed me best goed al zeg ik het zelf. En ik ben best aardig, al sta ik niet open voor iedereen. Ik had nooit verwacht dat ik dit zou voelen, maar iets in mij mist Thomas. Omg! Ik vind hem leuk..

*Vanuit Jason*

De heerlijke geur van lasagne dringt mijn neus binnen en ineens hoor ik Anouk iets zeggen "In het ziekenhuis besefte ik hoe veel ik van jou houdt en ik wilde het zo snel mogelijk aan je vertellen, en dus.." ze blijft naar de oven staren. Wacht? Wat zei ze nou!? Is dit serieus? Ik blijf even stil voor me uit kijken. "We moeten even wachten tot de lasagne goed is" zegt ze nu luchtig. Wacht, zei ze het nou wel of ben ik echt hopeloos aan het dagdromen ofzo? "Uhm, ja is goed hoor. Kan ik je ergens mee helpen ofzo?" vraag ik maar. "Uhh.. ja wil je even de tafel dekken" zegt ze nogal ongemakkelijk. Ik sta op en pak wat borden en twee glazen. "BEN THUIS, MAAR NIET VOOR LANG, IK KOM SPULLEN HALEN!" hoor ik vanuit de gang. Als ik zie dat Nikki het is kijkt ze me verbaasd aan. "Oh hey Jason, jeetje das lang geleden, hoe gaat het?" vraagt ze als ze met een schuine blik van mij naar Anouk en van Anouk weer terug naar mij kijkt. "Prima hoor, z'n gangetje hè, met jou?" vraag ik en ik begin me nogal ongemakkelijk te voelen. "Jaaa goed! Maar ik pak mijn spullen en ben dan weer naar Simone. Byeeee tortelduifjes! " roept ze nog en ik zie dat Anouk zich verslikt in haar drinken. "Lukt het meid?" lach ik en klop op haar rug. "Ik verklikte me" hoest ze. Ik grinnik en ga dan verder met het dekken van de tafel. Dit wordt hopelijk een gezellige avond, ik verveelde me vandaag echt heel erg.

*Vanuit Simone*

Net als Nikki even weg is hoor ik mijn kamerdeur weer opengaan. "Tante Cynthia, zijn Lucy en Charlotte eigenlijk ook in Nederland?" vraag ik zonder mijn hoofd richting de deur te draaien. Ik hoor iemand kuchen en kijk dan opzij. Samuel.. ik voel een steek in mijn hart, waarom huilt hij? "Wat doe je hier" vraag ik geïrriteerd. "Mag ik alsjeblieft 2 minuutjes van je, ik kan het echt uitleggen, ik wilde je laten rusten maar ik besefte dat ik het nu moet vertellen anders is het misschien te laat.." zegt hij zacht en hij staart naar zijn schoenen. "Succes met je twee minuten, ze gaan nu in" zeg ik droog en wijs naar de kruk naast mijn bed. Hij gaat zitten en ik kijk strak en emotieloos voor me uit. "Ik.. ik.. ik ben zo'n eikel echt waar. Ik gebruikte je inderdaad.. maar dat was in het begin, langzaam werd ik verliefd en ik werd bang van mezelf. Ik veranderde en voelde me schuldig dus besloot ik dat ik zo veel mogelijk voor je zou zorgen als ik maar kon. Natuurlijk weet ik dat het zo slecht is.. en Thomas en Leon wisten nog niet dat ik echt verliefd op je ben.." hij stopt even "Luister je wel?.." vraagt hij dan voorzichtig. "Ja ik luister, en ik wil je vergeven hoor, echt waar. Maar hoe? Zeg me in gods naam hoe? Hoe kan ik weten of dit geen spel is, misschien kan je wel op commando janken, je weet het niet hè" zeg ik nogal boos. "Ik heb de afgelopen 7 jaar nooit meer gehuild.." zegt hij zacht maar hard genoeg dat ik het hoor. "Ik kon het nooit, hoe veel pijn ik ook had. Het is net of alles eruit moet.." het is weer stil. vergeef hem dan, je bent ook verliefd op hem! zegt een stemmetje in me. Maar ik ben bang.. bang dat hij me pijn doet, ik begin te huilen. "Ik hou van je, maar ik ben zo bang.." snik ik. "Ik ga proberen je te overtuigen lieverd.. hoe veel ik er ook voor moet doen" en hij trekt me in een knuffel. "Yoooo Simoo... wow wacht Samuel?" Nikki staat verbaasd naar ons te kijken. Ik glimlach zachtjes "Ik leg het zo uit" zeg ik schor. Nikki knikt alleen maar, zet haar tas weg en loopt weer mijn kamer uit.

------------------

Heyhey! Weer weekje school achter de rug! 9,8 voor frans, 6,8 voor Engels. jaja, ook weer binnen! En wat een heerlijk weertje! Fijn weekend iedereen en enjoy dit hoofdstukje! Xxx Femke