I just want you .. (1)

Eerlijkheid duurt het langst

*Vanuit Leon*

Ik zit nu bij Thomas op zijn bed, aangezien Simone bij hem in de straat woont was het het makkelijkste bij hem af te spreken. Simone is de beste vriendin van Nikki en echt een verlegen maar super aardig meisje, als ze eenmaal los komt is ze zo gek als een deur en verbaas je je wat voor gekke geluiden er uit iemands mond kunnen komen. Ik grinnik even in mezelf maar voel dan weer een vlaag van woede, Samuel is een eikel dat wist ik al maar dat hij zo ver zou gaan.. Hij kan iedere meid krijgen dat wel maar om daar misbruik van te gaan maken maakt me misselijk en woedend tegelijkertijd, moesselend maak ik er van. Een combinatie van misselijk en woedend. Thomas komt binnen lopen met twee blikjes energy en ik pak er een aan. "Wat moeten we eigenlijk zeggen als we voor Simone's deur staan? grote kans dat ze het niet eens geloofd toch?" vraagt Thomas,  hij trekt het lipje van de energy eraf en gooit hem recht in de prullenbak. ''heujjj!'' roept hij en doet zijn handen in de lucht. Even kijk ik hem vreemd aan en geef dan antwoord "Gewoon, alles vertellen, Simone is heel onzeker op dat gebied dus al geloofd ze het niet gaat ze wel twijfelen en hem confronteren" zeg ik alsof ik haar heel goed ken. Ik ken haar opzich wel goed maar niet dat ik elk detail van haar ken ofzo,  en ik neem een slok van mijn energy. "Hmm.. oké, gaan we zo dan? Anders zit ze zo te eten en dan is het best onbeschoft om aan te bellen weetje.." zegt Thomas twijfelend. Ik kijk naar de klok en zie dat het vijf uur is ik grinnik "Jij en iets onbeschoft vinden? Die Emma maakt jou een nette man ofzo!" lach ik. Hij geeft me een stomp op mijn schouder en ik houd mijn handen in de lucht "oké oké, gevoelig onderwerp ik houd mijn mond al!" ik lach stiekem nog even en drink het laatste beetje energy op. "Lets go!" zeg ik en werp het blikje in de prullenbak. "BOEM HEUJJJ!" schreeuw ik en Thomas schud lachend zijn hoofd.

~~~~~~

Ik druk op de bel, een vrouw met een strak knotje doet open. Ze glimlacht naar ons "Kan ik jullie helpen?" vraagt ze en bekijkt ons beide van top tot teen. "Euh.. ja, is Simone misschien in de buurt? We moeten haar even spreken." zegt Thomas nogal zenuwachtig. "Simone is gevallen en kan daarom niet lopen, ze ligt op haar slaapkamer, loop er maar heen. Tweede verdieping en dan de zesde deur van links, ga maar met de lift de trappen zijn ze opnieuw aan het bekleden." zegt ze en ze laat ons binnen. We stappen in een grote hal met een stuk of zes deuren en voor ons uit twee gouden liften. Naast ons staat een trap die voor de helft in bekleed. We bedanken de vrouw en lopen richting de lift. Ik druk op de grote '2' en de deuren sluiten. "Wow man.. ik wist dat ze groot woonde maar zo groot.. holy shit!'' zegt Thomas. Ik knik alleen maar en loop de lift uit als ik zie dat de deuren open gaan. "Zesde deur van links ... 4... 5... ah 6! deze moet het zijn" mompel ik en klopt op de deur. De deur gaat open. En daar staat Samuel.. hij kijkt ons verbaasd en verward aan, ik zie dat Thomas schrikt maar ik krijg weer woede door mij heen. "Wat doen jullie hier?" vraagt Samuel. "Een meisje waarschuwen voor onbetrouwbare mensen" zeg ik droog. Hij lijkt het niet te snappen en kijkt mij schuin aan. "Wie is er Sam?" roept Simone vanuit haar kamer. Ik duw Samuel opzij en loop de kamer in. Ik kijk even rond, echt alles is hier groot! denk ik verbaasd. Maar ik focus me weer op Simone en pak een kruk en ga langs haar bed zitten. Ze kijkt me verbaasd aan "euh.. waarom ben je hier?" ze glimlacht zwakjes en kijkt mij schuin aan. Thomas staat nu achter me en Samuel komt zenuwachtig aanlopen. "Simone heeft rust nodig, kunnen jullie weggaan?'' zegt hij nogal bot maar toch hoor ik wanhoop in zijn stem. "Nee het is niet erg voor even hoor" zegt Simone en pakt de hand van Samuel. Samuel geeft er een kusje op en ik kijk hem vuil aan. "Dat jij dit zo makkelijk kunt spelen, echt zielig gewoon" zeg ik en blijf hem strak aankijken. Zijn pupillen worden groter en hij bijt zachtjes op zijn lip. "Wat bedoel je?" vraagt Simone. Thomas staat er nogal dom bij en kijkt naar zijn schoenen. "Hij gebruikt je, om je vele geld" zegt Thomas zachtjes en ik zie dat Simone's gezicht betrekt. "Is.. is dat waar?'' vraagt ze. Samuel wilt iets gaan zeggen. "IS DAT WAAR VERDOMME? " roept ze nu en haar woede is van haar gezicht af te lezen. "Nee!, nou ja, nee" stotterd hij. "JIJ VUILE VIEZE .. VERDWIJN UIT MIJN KAMER EN KOM NOOIT MEER TERUG!" schreeuwt ze, haar tranen staan in haar ogen. Thomas kijkt geschrokken naar Simone en ik kijk naar Samuel. "Simone ik kan het uitleggen, alsjeblieft.." staan er nou tranen in zijn ogen? "durf nog een woord te zeggen en ik gooi mijn wekker tegen je kop aan " sist ze dreigend. Ik schrik en Samuel ook. Langzaam loopt hij naar de deur. "Ik wil het zo graag uitleggen.. " fluistert hij nog. Ik zie Simone haar hand richting de wekker gaan. "Niet doen" zeg ik en kijk haar doordringend aan. Samuel loopt de deur uit. Simone verbergt haar gezicht in haar handen en begint te huilen. "sorry.." mompelt Thomas. "Het geeft niet, altijd gaat iedereen achter mijn geld aan. Ik word nooit gewaardeerd als persoon. Ik haat dit leven." ze huilt en ik knuffel haar even. Wat een klootzak die Samuel..

heyhey! vandaag een rustig dagje dus ik dacht ik maak een hoofdstukje! hihi enjoy xxx