I just want you .. (1)

alweer? , nee nu echt!

*Vanuit Nikki*

glimlachend loop ik door het leuke sieradenwinkeltje. "Ga je mee verder?" vraagt Max die naar me toe komt lopen. Ik knik en loop samen met hem richting de gouden schuifdeuren die zich automatisch voor ons openen. Na een tijdje langs nog wat winkels gelopen te hebben blijf Max stil staan. "Wat is er?" vraag ik en ik kijk hem onderzoekend aan. Hij haalt een zwart chique doosje uit zijn jaszak. "Voor jou, je cadeautje" zegt hij en geeft me het doosje. Ik begin te glunderen, wat lief! Ik maak het doosje open en zie het prachtige armbandje dat ik eerder deze middag zag liggen. "Wauw, wat lief, dankjewel!" Ik vlieg Max om zijn hals en hij begint te lachen. "Graag gedaan babe!" zegt hij knipogend. Leon noemde me ook altijd babe.. ik slik een opkomende brok in mijn keel gauw weg en glimlach naar Max. Hij pakt het armbandje en doet hem om mijn pols. Als hij terug opkijkt zijn onze hoofden gevaarlijk dicht bij elkaar, ik zie hem dichterbij komen. Zijn warme adem voel ik op mijn gezicht. Hij is er bijna en dan.. "Stop, alsjeblieft, euh sorry, ik.. ik.. ik kan dit niet. Het is.. mijn schuld, het ligt niet aan jou, ik.. verdomme, sorry." ik kom niet meer uit mijn woorden en begin, met mijn oh zo goede condintie, weer is te rennen. Ik mis Leon, ik wil naar hem toe.

*Vanuit Leon*

Als ik alles heb verteld is het even stil. "Tjee, wat een stom kind dat ze niet eens even luistert naar je! En gewoon doodleuk met een andere jongen afspreken? Ik bedoel, kijk hoe perfect je bent! " roept Lena zowat uit. Ik grinnik "dankje, je bent lief" zeg ik. Het lijkt alsof mijn lichaam onder controle is van marsmannetjes want wat ik nu doe, lijkt net of het automatisch gaat. Ik buig wat naar voren en ik voel de ietwat schrale lippen van Lena op de mijne. "LEON IK KAN NIET ZONDER JE EN IK HOU ZO V-" hoor ik iemand roepen. Verschrikt kijk ik om en ik zie Nikki staan. Ze staat als een standbeeld naar ons te staren. "Nikki ik.. ik kan het uitleggen, echt.. het is niet wat het.." stotter ik. "Alweer..?" zegt ze haast onverstaanbaar. Nee.. nu echt.. hoor ik een stemmetje in mijn hoofd zeggen.