I just want you .. (1)

Chips en cola

*Vanuit Leon*

Verdomme! Met tranen in mijn ogen zie ik dat ik Nikki kwijt ben geraakt. Ik ben haar achterna gerend maar ze rende niet normaal hard. Ik zie dat Fabiënne eraan komt lopen. "Wat is er aan de hand?" hijgt ze. "Nikki zag ons" zeg ik kort en nogal bot. "En wat dan nog? We zijn gewoon goede vrienden, meer niet?" zegt ze niet begrijpend. "Dat  weet zij toch niet sukkel!" schreeuw ik hopeloos. "Sorry hoor Leon, doe alsjeblieft rustig, jeetje zeg" zegt ze geïrriteerd. "Sorry Fabiënne, maar ik wil haar niet kwijt oké, ze denkt nu dat wij iets hebben ofzo, verdomme.." Mijn ogen branden en hopeloos ga ik met mijn handen door mijn haar. "En nu..?" vraagt ze voorzichtig. "Ik moet naar Anouk, haar zus. Ga maar naar huis, ik app je nog wel ofzo." ik geef haar een snelle knuffel en begin dan als een gek te rennen naar het huis van Nikki, die gelukkig maar 5 minuutjes lopen is. Hijgend sta ik voor de deur en bel ik aan. Een jongen van ongeveer rond de 20 doet de deur open. "Euh.. hey, is Anouk hier?" vraag ik als ik hem doordringend aankijk. "Ik ben hier Leon! Kom maar binnen!" hoor ik vanuit de woonkamer. "Wat is er aan de hand?" vraagt ze als ze mijn betraande ogen ziet. "Nikki.. ze is, weggerend ik heb haar net proberen te bellen, ze neemt niet op en ik heb geen idee waar ze is" zeg ik stotterend maar duidelijk genoeg om het te kunnen begrijpen. "Ik bel Papa misschien is ze daar, bel jij Simone even ze bleef daar slapen" zegt Anouk en ik knik. "Bij papa is ze niet..en bij mij neemt ze ook niet op." zegt Anouk even later. "Bij Simone is ze ook niet, Simone probeert zo te bellen" zeg ik rustig maar vanbinnen gaan er de ergste gedachtes door mijn hoofd. Als ze maar niks doms doet.. Jason komt inmiddels binnen lopen met drie glazen drinken en zet ze op tafel. De bel gaat en ik hoop dat het Nikki is, Jason loopt naar de deur en ik hoor twee meiden stemmen. "Maar Jason het is echt eng, we dachten gewoon precies hetzelfde oke!" hoor een meisje roepen. "Nèri niet nu! ik help een vriendin en ga alsjeblieft allebei terug naar huis!" ik hoor de deur dichtgaan en Jason komt terug lopen. Hij kijk alsof er niets gebeurt is "Misschien wil ze gewoon eventjes alleen zijn en is ze straks gewoon weer bij Simone" zegt hij dan geruststellend. Ik knik en neem een slok van het drinken. Ik check mijn telefoon om de paar seconde en hoop steeds dat Nikki iets laat horen. Als ik het net wil opgeven gaat hij af en zie ik dat Simone me belt. "Met Leon, is ze terecht, zeg alsjeblieft.." begin ik. "Leon doe rustig, ja ze is terecht. Alles gaat goed met haar. Maar ik ga weer hoor, bye" zegt ze en ze hangt gelijk op. "En is ze terecht?" vraagt Anouk. "Ja, alles gaat gelukkig goed met haar." Zeg ik en Anouk en Jason slaken allebei een zucht van opluchting. "Ik ga naar huis, bedankt voor het drinken en helpen."Ik glimlach en zeg ze gedag. Dan loop ik de deur uit, op naar het park waar mijn fiets staat.

*Vanuit Thomas*

Ik heb besloten om maar even langs Emma te gaan, ze is immers nu zo lang alleen wat ik echt heel zielig voor haar vindt. Ik zet mijn fiets op slot en loop richting de voordeur. Ik bel aan en in de deuropening staat Emma.. ze heeft een blauw-groen jurkje aan tot net boven haar knieën, haar blonde krullende haar hangt speels over een schouder en haar felgroene ogen beginnen te twinkelen als ze mij ziet. Ze glimlacht naar me "Hey! wat leuk, kom binnen Toom" zegt ze en ik glimlach terug als ik naar binnen loop. "Ik dacht, laat ik is even langs komen. Ik verveelde me toch maar wat en aangezien je zo lang alleen thuis bent." zeg ik terwijl ik doorloop naar de tuin en plaats neem op de bekende tuinstoel. "Dat is lief!" zegt ze als ze naast me gaat zitten. "Hoe gaat het met je zusje?" vraagt ze en ze kijkt mij recht in mijn ogen aan. "Goed hoor, ze was helemaal vrolijk nadat jij was geweest. Ze denkt helemaal dat wij later gaan trouwen." grinnik ik. "Stel je voor joh.., je zal wel mooi staan met zo'n pak denk ik hoor!" knipoogt ze naar me. Ik lach even "Jij ook met zo'n mooie witte strapless trouwjurk!" zeg ik met een wenkbrauwwiebel. Ze glimlacht naar me en tikt perongeluk tegen mijn hand aan waardoor ik een lichte tinteling krijg. Ik denk aan wat Leon tegen mij zei 'Ga voor Emma, ze is een toffe meid' maar wat als ze mij niet wilt? Ik denk aan wat mijn oma altijd zei 'Thomasje, Nee heb je en ja kun je krijgen schatje' ik glimlach en besluit het subtiel aan te pakken. "Ik miste je toen je er niet was" zeg ik en ik voel mijn wangen rood kleuren. Ze krijgt een twinkeling in haar ogen "Ik miste je ook" fluistert ze en kijkt daarna strak voor zich uit. Tja, daar  heb ik dus vrij weinig aan, ze kan het ook gewoon zeggen omdat ze me niet wilt kwetsen ofzo. Dit wordt echt een lange strijd met mezelf..

*Vanuit Simone*

Maarja.. en nu zijn we dus weer bij elkaar, en ik weet zeker nu dat ik hem echt kan vertrouwen. Zeg ik als afsluiting van mijn verhaal. "Hij houdt nu echt van je, en gaat het bewijzen. Hij gaat veranderen voor je, daar geloof ik ook in. Maar als hij je kwetst, breek ik allebei zijn benen hoor!" Lacht Nikki en geeft me een knuffel. "Komt vast goed, en nu film, chips en cola!" roep ik lachend. Nikki grinnikt en loop naar de kast waar de films liggen. "Ik kies er een uit, en geen romantische want dan ga ik kotsen, geen tekenfilm dat is voor baby's, ook geen horror dan ga ik dood. Hmm.. avontuur is wel oké" Nikki pakt een film en stopt hem in de dvd-speler. Ze loopt naar mijn mini-bar en pakt cola en chips. Daarna komt ze terug naast mij op bed zitten en zet de de dvd aan. Ik glimlach en richt me dan op de film. Nikki is de beste en liefste vriendin die er is! 

-------------------------------

Heyhey! weer een nieuw hoofdstukje, de tweeling moet nog eventjes wachten die komen pas later in het verhaal beter aanbod! enjoy xxx