Toekomst

22 6 1
                                    

Zenuwachtig wipt Jamie van het ene op het andere been. Zij, haar moeder en Liam, die al een tijdje uit de gevangenis is, staan voor de deur van Rico en Jamie's huis. Het wordt de eerste ontmoeting tussen Jamie's familie en haar vriend. De deur gaat open en een lachende Rico verschijnt.
'Hoi, ik ben Rico,' zegt hij tegen Jamie's moeder en broer. Ze schudden elkaar de hand en zeggen de gebruikelijke 'hallo, hoe gaat het'. Vervolgens lopen ze het huis binnen. Daar wacht ze een verrassing:
'Angela!' roept Jamie uit. 'Wat leuk dat je er bent! Alles goed?'

Angela grinnikt. 'Ach kind, kom toch gewoon hier.' Ze trekt Jamie in een dikke knuffel. Daarna begroet ze Jamie's moeder en Liam. Jamie biedt aan drankjes en appeltaart te halen en Angela loopt met haar mee.


'Gecondoleerd nog,' zegt Angela zacht tegen Jamie. 'Ik had je gisteren nog willen bellen voor de uitvaart, maar op de een of andere manier deed mijn telefoon het niet meer.'
Jamie glimlacht. 'Weet je zeker dat het snoer in de stekker zat?' Angela heeft altijd problemen met elektronica, zelfs haar eenvoudige huistelefoon is te ingewikkeld.
Angela denkt na. 'Daar heb ik niet naar gekeken. Maar was het een mooie begrafenis?'
Jamie slaat haar ogen neer. 'Het was mooi maar... Heftig.'

Ze denkt terug aan toen ze het nieuws hoorde. Ze had eindelijk weer contact met haar familie gekregen, en toen bleek Zara op sterven te liggen... De verslaving is haar uiteindelijk te veel geworden. Jamie is haar nog wel een keer gaan bezoeken voor haar dood. Zara zag er heel ziek uit, vooral mager en bleek, maar ze was gelukkig. Ze was gelukkig toen zij, Jamie en Liam hun leven besproken, over fijne en minder fijne momenten. Ze is gestorven in haar moeders armen, en het was een prachtige begrafenis.

Angela omhelst haar nogmaals. 'Ik ben wel heel trots op je. Hoe jij de banden met je familieleden weer hebt aangehaald, dat doen niet veel mensen jou na met zo'n verleden.' Met de drankjes en gebak lopen ze weer terug naar de anderen, terwijl Angela verder praat. 'En kijk naar jezelf! Je was zo afstandelijk toen we begonnen met ons gesprek, en nu ben je een geweldige lieve vrouw. Rico kan zich geen beter meisje wensen.'

Rico, die dicht bij hen staat, heeft de laatste zin blijkbaar opgevangen en draait zich om. 'Dat kan ik zeker niet,' zegt hij, en hij geeft haar een kus op haar voorhoofd. Jamie glimlacht liefdevol naar hem. 'En ik kan hetzelfde over jou zeggen.'
'Ho, niet te klef worden, hè,' komt Liam tussenbeide. 
Jamie lacht hard. 'Ik zag anders dat jij daar ook heel wat moeite mee mee had, toen ik mee was naar Jacqueline.' Liam wordt rood en Jamie schatert het uit. Niet alleen Jamie is zachtaardiger geworden, ook Liam is veranderd. Jamie weet niet precies wanneer dat gebeurd is. In de gevangenis of daarna? Het maakt eigenlijk ook niet uit. Ze houdt van deze versie van hem, en dat is wat telt. 

En hij heeft intussen een geweldig meisje gevonden, Jacqueline. Jamie heeft haar vorige week ontmoet, ze heeft een compleet ander karakter dan Jamie zelf, maar Jamie vindt haar wel heel aardig.
Jamie heeft zelfs weer gepraat met de vrouw van haar moeder, Lilian. Voor haar ontvoering koesterde ze intense haat voor de vrouw, maar nu geeft Jamie haar een kans en blijkt ze wel 'oké' te zijn. Jamie zal haar dan wel nooit beschouwen als een tweede moeder, het is prima dat ze er is.

Over haar ontvoering heeft Jamie het nooit meer, al denkt ze er wel veel aan. Ze begrijpt niet hoe ze ooit zo blind kon zijn: hij was freaking zevenentwintig jaar oud en ging met een vijftien/zestienjarig meisje! Jamie hunkerde alleen naar liefde, en dacht het van hem te krijgen. Maar ze zat zo fout...

Het heeft Jamie veel moeite  — en Angela heel wat overredingskracht  — gekost om te erkennen dat ze is ontvoerd. Nog steeds gebruikt ze het woord liever niet, maar ze dwingt zichzelf er toe het zo te noemen. Anders zou ze te gemakkelijk teruggaan naar de oude Jamie.

De rest van de middag en avond kletst het gezelschap, doen ze wat spelletjes, en eten ze bij een restaurant in de stad. Diepe en pijnlijke gesprekken komen gelukkig niet meer voor  — die hebben ze al eerder gevoerd, en op een gegeven moment is het ook wel genoeg. De bedoeling van deze dag was dan ook vooral leuk, zeker na de begrafenis van gisteren.

Als Rico en Jamie uiteindelijk weer alleen zijn sluit Jamie vermoeid haar ogen. Een warme gloed zit verspreid door haar hele lichaam. Ze voelt zich weer compleet, en gelukkig, nu ze herenigd is met haar familie. Op Zara na dan. Maar toch, het voelt alsof ook Zara weer in rust bij Jamie is. In haar hart, in ieder geval.

Twee warme, sterke armen worden om  plots om haar heen geslagen. Jamie glimlacht, met haar ogen nog steeds dicht. Rico duwt zijn hoofd in haar nek. Jamie draait haar hoofd om hem te zoenen. Het is goed zo. Ze is klaar met alle ellende in haar leven. Vanaf nu begint ze opnieuw, aan een goed leven met Rico.

Met échte liefde.

JamieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu