Stolen Identity

Chapter 16

Kaiden POV

Where is she? Pagkarating namin dito sa Valliere Mansion pinalibutan na ako ng girls. I can't blame them, I'm too hot to unnoticed. Mayamaya lang, nakita kong may commotion na nagaganap. Dahil gwapo ako, nakiusyoso ako. There I saw Mika hugging her Mom. Mika as in the one they calling Luna. Miss na miss na niya talaga si Tita Meg.

"Who are you?", Tita Meg asked.

Now what Mika? Alam mo bang pwede kang mapahamak sa ginagawa mo? Hindi pa natin sigurado kung sino talaga ang nagpakidnap sayo. Pero may hinala na ako. Hindi ako naniniwalang si Tito Yzac ang master mind ng pagkidnap sa kanya. Kilala ko si Tito Yzac. He's like a father to me.

Hindi pa rin nasagot si Mika. Nakatingin sa kanya ang lahat. "There you are Luna! Kanina pa kita hinahanap." I looked at her parents. "Hi Tita Meg, Tito Clay."

"Kaiden. Andito ka pala.", said Auntie Wilhelmina.

"Ah, yeah."

"Who is she?", she asked me as she pointed Mika.

Kung tama nga ang hinala ko, that's your niece na pinakidnap mo.

"Luna Ainsley. I'm Luna Ainsley." ,Mika replied.

"We've got to go. Sabi ng Mom niya iuwi ko daw siya ng maaga."

"So you two are close.", Auntie Wilhelmina asked.

"She's Kai's girlfriend.", fake Mika replied.

"Really?" -Auntie Wilhelmina.

"Yeah. Now c'mon Luna." I tugged her to my car.

 -

While on our way to her house,

"Now we're suspicious!"

She looked at me with a confused face. "Suspicious?", she asked.

I shrugged. "I know who you are."

She tilted her head. "Yeah of course. You know me. I'm Luna. Ano naman connect nun sa suspicious word na yan?"

"I know your true identity. You're Mikaelle Valliere."

Her eyes narrowed. Then she laughed. "Sabihin mo nga, nakainom ka ba? Wala naman alak don sa party ah? Siguro may baon ka. Tsk. Tsk."

I rolled my eyes. "Alam mo bang dahil sa ginawa mo naghihinala na si Auntie Wilhelmina?"

She looked outside the car's window. "Ano bang sinasabi mo?"

Simula nang makidnap si Mikaelle, nag-iba na siya. Bigla na lang siyang naging clingy sa mga tao sa paligid niya. Especially kay Lake. When I visited her to their house, I accidentally heard them and Auntie Wilhelmina talking.

"Maging maingat ka sa mga aksyon mo. Huwag mong hayaang maghinala sila sayo. Yung mga gamot, pinapainom mo ba?" 

"Oo naman Mama. I'm too good in acting."

Simula non, naghinala na akong may nangyayaring hindi maganda. Umupa ako ng spy agent at nalaman niyang si Auntie Wilhelmina ang nagpakidnap kay Mika. Pero bakit parang may laging hidden agenda yung dalawa? Alam kong close talaga silang mag-auntie pero hindi ba talaga alam ni Mika na Auntie niya ang master mind ng kidnapping? Of course Kai! Kaya nga si Tito Yzac ang nasa kulungan ngayon di ba?

Nang na-meet ko si Luna, may naalala ako sa kanya. The way she talks, she eats, she respond, and she smiles. Isa pa, malaki ang pagkakahawig niya kay Mikaelle. That's why I made her my girlfriend in a week. Within that week, nagawa kong makita ang mukha niya ng without eyeglass.

"Si Jeon, alam din niya di ba?", I asked.

I heard her sighed. She nodded. "Kelan mo pa nalaman?"

"After the incident, Mikaelle Valliere changed. I also heard her and Auntie Wilhemina talking. Tsaka, masyado akong genius para hindi malaman na may kakaibang nangyayari.", I winked as I occasionaly glanced her at the car's mirror.

"You sucks."

"Ouch, that hurt.", I chuckled. "Pero palagay ko mas okay kung hindi mo muna sasabihin sa kanila na ikaw ang totoong Mikaelle Valliere hangga't hindi pa natin nalalaman kung ano ang totoong pakay ni Auntie Wilhelmina at sino talaga ang nagpapanggap na Mikaelle sa ngayon."

She closed her eyes. "I miss them. So much.", she whispered.

******

 Luna POV (A/N: Ginawa ko pa rin po na Luna yung POV para hindi kayo ma-confuse from the real and other Mikaelle.)

Hindi ako makapaniwalang alam na ni Kai. Genius? Tss. Bakit ba hindi ko na lang tanungin si Mikaelle mismo?

Palagay mo aamin siya? She can deny it for all she cares.

Habang naglalakad sa hallway, I accidentally bumped into someone.

"Mikaelle."

"Oh hi, my number one fan right? Luna Ainsley.", she smirked.

"Can we talk?"

Bago pa siya nakasagot, hinila ko na siya papunta sa likod ng school. Ayoko ng maghintay. Nakakapagod. Wala na akong pakialam kung ano ba talaga ang gusto nilang mangyari. I just want to go home.

"Hey!" She grabbed her arms. "What was the sudden tugged eh?"

"Who are you? Really?"

Her eyebrow raised. "Who am I? I'm Mikaelle Seiei Valliere!"

I took off my eyeglass. "I'm Mikaelle Seiei Valliere."

Her eyes narrowed. She stunned for a moment. Then she laughed. "That was the biggest joke I'd ever heard."

"Are you Auntie Wilhelmina's daughter?"

"No. I'm Mikaelle Valliere. Daughter of Clay and Megumi Valliere."

Aalis na sana siya pero hinila ko siya pabalik.

"Ano ba?!"

"Why are you doing this? Bakit ka nagpapanggap na ako?"

"At bakit mo pinagpipilitang ikaw ako? Baliw ka ba?"

"Alam natin dalawa kung sino ang nagsasabi ng totoo?"

She groaned and left.

I sighed. What are you doing Mika? Ngayon, mas lalo silang maghihinala sayo. I shook my head. I want my life back.

****

Pag-uwi ko sa bahay, sumasakit na ang kamay ko kapipindot sa doorbell switch pero wala pa din nagbubukas ng pintuan. I twisted the knob. The door opened. Kainis. Bakit ba hindi ko naisip agad yun?

The lights are off. Where's Manang Mira? I went to my room and find the switch but before I press it, may nagtakip na sa akin ng panyo. Oh please. Not again.