Chapt11

35 1 0
                                    


Lumipas ang ilang araw eto na naman ako. Papasok na naman sa isang mini redroom upang makipaglaban.ganito na ang buhay ko. Diko nga alam kung magbabago paba. Mapapagtagumpayan ko kaya? Minsan nawawalan na ako ng pag asa para lumabas. Pero sa twing naiisip ko ang mga pamilya ko parang diko yata kaya na mawalan nalang bigla at sumuko. Di ako mahina. At karamihan na sa mga napapatay ko mga napangakuan kona papatayin ko ang nasa likod ng lahat ng ito!!!






-pagpasok ko sa mini room agad naman na akong naupo sa kama. At may lalaki na 30s siguro. Kase nahahalata ko sa mukha pero im not sure naman kung tama ba ang mga nahuhula kong edad sa kanila




"KRINGGGG!!!!!!!!"(SPEAKER)





"WOWWWW. WOWWW.WOWWWWW. DEEPWEBIANSSSSSS!!!!!!!!!!!eto namang laban niyo ay nakaka enjoy dahil ka brutalan na naman ang mangyayare! Hahahahahahahah
Madali lang ito. Sobrang napaka daliiii!!!!!! Kailangan niyo lang dukutin ang mga mata ng isa sa inyo!! Gamit ang kamay niyo whahahahaha!!! Para ramdam niyo kung gaano kalambot at katigas ang mga mata niyo. Kailangan dalawang mata ang tatanggalin niyo!! Whahahhahahahaahha! Pagtapos non hahahahha syempre ang mananalo may premyo!!! Kapag nanalo ka kakainin mo ang mata nung natalo. Ang premyo ay yun! Dahil may pagkain kana naman.hahahahaha alam kong napaka talino ko!!! Whahahahahahah. Pagtapos mong tanggalin ang mata,kakainin mo naman,pagtapos may kutsilyo dyan sa kama kailangan singkwentang saksak ang gawin mo sa dibdib niya!bwahahahahahah napaka dali lang dibaaaa?!!sigeee na!!! 20 minuto!!!" Wag papairalin ang takot,at wag puro sa laban ang focus"sabe niya at namatay na ang speaker. Napaka wala niya talagang puso!!! SERIOUSLY?!!!!! 50 TIMESSSSSSSSSSSSS!!!!!!!!!!!!!!!! FUCK!!!!! grabe naman ang kasamaan non!!!! Kahit patay na ang bangkay kailangan parin saksakin bastat singkwentang beses.tssssssss!!! Wala na talaga akong magagawa kundi lumabann!!!.



-napalapit na naman ako sa katabi ko. Lahat ng nakakasama ko kinakausap ko. Dahil gusto ko rin sila makilala. Dahil may pake naman ako sa kanila,kahit na napapatay kona yung iba..tsss




"Magpanalo ka nalang"sabe niya kaya naman nagulat ako!! Syempre sino ba naman ang taong isusuko nalang ang buhay diba? Isa lang ang buhay natin kaya naman pag namatay kana. Wala na! Hindi na pwedeng mabalik dahil imposible yun!!




"P-pero b-bakit po?"tanong ko sa kaniya. At dun ko lang napansin na bulag siya. Dahil hindi kumukurap ang mga mata niya. At kumakapa siya sa paligid. Nakaramdam naman ako ng awa sa kaniya. WALANG HIYANG DEMONYO NA NASA SPEAKER!!!!! KAHIT MAY KAPANSANAN ANG TAO DINADALA NIYA PARIN DITO!!!!! KAWAWA NAMAN ITO!!! KAPAG AKO TALAGA NAKAHANAP NG PARAAN PAPATAYIN KO SIYA!!!!!!!!!





"iho napapansin mo naman na bulag ako.hindi ako makakalaban sa iyo.kaya sige na magpapatalo na ako iho"mahinahong pakiusap niya. Diba nga sinabi kona!! Na ayoko sa lahat yung ganito??? Yunh hindi patas ang laban! Mas gusto kopa ang makipaglaban para patas. Pero ung ganito? Ung susuko nalang?abah. Mas lalo akong nagsisisi dahil napapatay ko nalang sila ng ganun ganun lang. Pero 'NO CHOICE' NAMAN PALAGI EH.






DeepwebiansTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon