Deepwebians

Chapt13

Dahil akala ko lalabanan niya ako pero sarili niya mismo ang pinatay niya. Masyado siyang pinanghinaan ng loob..masyado siyang sumuko.

-nakatingin parin ako sa kaniya at siya naman bumagsak na at nawalan na ng hininga dahil chineck ko ang pulso niya kung buhay pa siya. Pero wala eh. Wala na siya.

-nakakaawa lang kase ikaw mismo ang papatay sa sarili mo.ganon lang kadali sa kaniya para sumuko!buyset!!!!!!!nagagalit ako sa kaniya dahil kalalaki niyang tao pero sumuko agad siya.

-parang ako lang naman siya pero di ako nagpapalamon sa PAGSUKO kaya naman kahit papaano lumalaban ako para sa dalawang mga mahal ko. Mama at si reeza. Miss na miss kona sila. Tsss

-nilapitan kona nga ang katawan niya na walang buhay.grabe nasusuka ako sa oras na ito dahil bibiyakin ko ang tiyan niya.

--arggggg-(suka ko)

-dahil naiisip ko na naman ang bituka medyo di nakakayanan minsan ng sikmura ko pero kailangan tiis lang.kaya naman hiniwa kona ang tiyan niya at bumuka naman .nawakwak kona ang tiyan niya. Pero diko makayanan makita ang mga laman loob ng katawan niya ng malapitan. Kaya naman pumikit ako at ipinasok ko ang kamay ko sa tiyan niya at kinapa kapa lahat ng lama loob.hinahanap ko ang bituka.kaya naman kakakalkal ko nahawakan kona ang malambot na bituka niya at hinila ko ito dahil mahaba eh.

-pagkahila ko tumayo na ako
Shiiiit!!!! Kadiriiiii naman eto!!!!!!!! At umupo na ako sa kama. Wala naman akong tsinelas na suot at ibinaba ko muna sa sahig ang bituka at tsaka dinurog gamit ang paa ko. Grabeeee!!!! Ramdam na ramdam ko ang malalambot na bituka niya at pinisat pisat kona nga gamit ang paa ko. Hanggang sa nadurog na ito. At nangalingasaw naman ang mabahong amoy kaya agad agad naman akong nasuka ulit

-arggghhhh(suka ko)

At bumalik na ulit sa kama na umupo na. Araw araw nalang ganito ang mga nangyayari. Nakakatawa lang kase hanggang ngayon iniisip ko padin na panaginip lang ang lahat ng ito. Hindi kopa din matanggap na nakakapatay ako ng mga ilang katao na. At hindi ko matanggap na nakakakain na ako ng mga laman loob ng tao. Kadiri mang isipin pero sa sitwasyon kona ito wala kang choice kundi tiisin lahat ng kadiri at lungkot na mararamdaman mo.
Sa totoo lang pagod na ako gusto ko nang sumuko dahil nakakasawa na.sobrang iba na ang pinagbago ng mukha ko.
At nasanay na ako ng walang kain kain. Kaya sobrang payat kona.maihahantulad muna ako sa kalansay o bungo. Tsss pero kapag naiisip ko ang mga alaala namin ni mama at ng kapatid ko diko maiwasang mabuhayan ng pag asa na makakalabas din ako dito sa mansyon na ito.

- napahawak naman ako sa papel na nasa bulsa ng short ko. Tsss naalala ko na naman ang kapatid ko na si reeza. Tsss nakain niya ito nung nagaalmusal kami at iniluwa niya napaisip na naman ako sa nababasa ko na rumble ang nakasulat.

-ANERWOYSDNAD

tsss hanggang ngayon di ko mabuo ang kahulugan neto dahil hindi ako makapag focus.

-kaya naman naisipan kona naman na pumunta sa kabilang mini red room dahil kailangan ko ng lumaban. Ayokong sayangin ang mga panahon dahil nilalakasan ko ang loob ko para lang lumaban.

-pagpasok ko naman sa mini redroom.dere-deretso na akong naupo sa kama. Routine ko naman ay tumingin kung sino ang nakakalaban ko.napatitig ako sa kaniya.mga nasa 50s na ito at hinihimas pa ang kaniyang dibdib na animoy nahihirapang huminga.

"Okay pa ho ba kayo?"tanong ko sa kaniya dahil nagaalala ako

"Na-nahihirapan akong huminga.dahil wala namang gamot sa lugar na ito"sabe niya na tila naghihingalo na kaya naman nataranta ako.

"Shiiiit.inhale exhale. Kaya niyo poyannnn."

"Salamat."sabe niya pero inaatake padin

"PLEASE DONT FORGET TO VOTE,COMMENT&FOLLOW!

•thanksss guysss•

#Monkookers^°°^

Twitter:@Monkookers de gracia

Facebook acc:Monkookers morel-carter

Facebook group:Monkookerians

I.g: monkookers ignacio

~∆ILOVEYOUALL∆

-MKK(MonKooKers)