Years Gap

YG 5 - Last Four Days

Y N A

Last Four Days..

HABANG naglalakad ay iba ang pakiramdam 'ko. Halos lahat ng mata ay nasa akin, may mga ngiti sa mukha. Umiling na lang ako at nagpatuloy sa paglalakad, nakarating ako sa room namin at dumeretso sa upuam 'ko, nakita 'ko naman agad sila Rhose, Rina, at Lyka.

Agad naman kaming pinuntahan ng Adviser namin, at pinagpatuloy lang ang mga requirements na hindi pa namin napapasa. Buti na lang at napasa 'ko na lahat, kaya pwedeng matulog o hindi kaya'y makipagkwentuhan.

"Yna, kanta ka. May dala akong guitara, since halos lahat naman sa atin walang ginagawa" masiglang sambit ni Lance isa sa mga ka-close 'kong lalaki.

"Sige ba, basta ayusin mo yang pagpapatugtog mo ha!" Tumawa naman ako ng mahina, bago umubo at sinabi sa kanya kung anong kanta. Umupo naman ako ng maayos.

I tap my finger double, a sign that he can start strumming the strings. I started to hum the intro, until the first verse comes.

"When you think no one is watching. I'm watching only you. When you feel no one is listening. I hear through the noise to hear you"

Everyone started to hum.

"If you're looking for the demons, to play while with your own. Then you should look no further. Here with me you're never have to be alone"

I shut my eyes, closed. Pinapakiramdaman ang ritmong nabubuo, ang pagsabay ng iba sa pagkanta, nakaramdaman ako ng lungkot at saya.

"Your shoulder blades. Your eyes ablaze. The way you throw your head back. When you're losing faith. But finding hope. It lights your face. That helps me cope. Through all of this without a kiss, and I get through all of this without a kiss"

Muli ako kakanta ng biglang, sumigaw si Rina. Kaya napatingin ako sa kanya, but she flash me the saddest face of her. Kinabahan ako, baka dahil sa pagalis 'ko. Hindi 'ko pa kasi nasasabi sa kanila na sa last day na ang alis 'ko. Ilamg araw na lang, ilang araw na lang at maiiwan 'ko sila dito.

"Bakit?" Sabi niya, kaya napayakap ako bigla sa kanya. Everyone got curious, kaya binitawan 'ko siya at hinarap.

"Aalis ako kasi pangarap 'ko 'yun"

"Paano kami?"

Hindi ako nakasagot.

"Paano kaming mga kaibigan mo?"

Tumingin ako sa nagsalita, Rhose.

"Paano, siya?"

Napangiti ako, nakakainis man makita pero napangiti ako.

"Iiwan 'ko kayo, saglit lang naman. Promise, at tsaka yung sa kanya? Hayaan mo na siya. May nagpapasaya na sa kanya, okay na 'yun. Sapat na 'yun para sa akin."

Nagawi ang tingin 'ko sa iba, lahat ay may malungkot na ekspresyon. Dahil, lahat ng nandito sa klaseng ito. Saksi kung paano ako nasaktan, paano ako naging masaya, kung paano ako tumawa.

Hindi 'ko man sila nakakausap lahat, at ka-close lahat ay alam 'kong may parte sila sa puso 'ko.

"Bumalik ka ha!" May sumigaw na boses babae, kaya napatingin ako sa paligid. Nakita 'ko si Shia. Ngumiti ako at tumango na lang.

-

*RIIIIIIIIIIIIIIIIIIING*

Tumunog na ang bell, hudyat na Lunch break na. Kaya naman dali-dali akong pumila, para makababa agad. Buti na lang at kami palang ang nakapila dito sa labas. Siguro'y mage-extend ng oras ang iba.