*Flashback*
Carl hızla arabayı kuleye sürüyordu. Patikayı takip ediyordu. Kule yakın olduğu için gelmeleri uzun sürmedi.
Kate her zaman ki gibi ağlıyordu fakat bu sefer korktuğu şey o uzun canavar değildi. Carl'ın ta kendisiydi. Ses tonu sürekli değiştirerek, Carl'a bir şeyler söylüyordu ama hıçkırıklarım yüzünden hiçbir şey anlaşılmıyordu, sözleri havada kalıyordu.
Kulenin önüne geldiklerinde Carl hızla arabadan indi ve kapıyı sertçe kapattı. Kate ne yapacağını bilmiyordu ama yine de arabadan indi. Kapıyı kapatmadı. Birkaç adım atarak Carl'ın önüne geldi. Kollarını kendi bedenine sarmış, ağlamamak için dudağını ısırıyordu.
"Varlığından rahatsızsın değil mi?" diye bağırdı Carl.
Carl belindeki silahını çıkartıp Kate'e doğrulttu. Kate'in gözleri korkuyla büyürken, ağlaması şiddetlendi. O an anladı ki, deliren tek kişi kendisi değilmiş.
Carl'ın kendini öldüreceğine emindi ama kendinin kurtarması gerekiyordu. "Senden hoşlanmıyorum diye mi yapıyorsun bunu?" diye sordu Kate. Aklından geçen tek soru bu olmuştu. Yumruklarını sıktı ve kullarını iki yanında serbest bıraktı. Gözlerini sıkıca yumdu.
"Hayır, sadece seni korumak istiyorum ama yapamıyorum! Seni kurtarmak istiyorum." Silahını indirdi. Kızın elini tuttu ve silahı avcuna koydu.
"Ne yapacağım?" dedi Kate.
"Öldür kendini. Vur kendini!" dedi Carl sesi titredi. Kate nefesini tuttu.
Kate elindeki silaha bakmamak için sadece Carl'ın gözlerine odaklandı. Silahı tuttuğu elini yavaş yavaş havaya kaldırarak başının hizasına getirdi. Derin bir nefes aldı ve parmaklarını teker teker kaldırıp geri yerleştirdi.
Tetiği ateşlicekken silahı yere doğrulttu.
"Yapamam." dedi yaşlı gözleriyle Kate. "Yapamam... "
"Ölmemi istiyorsan sen yapabilirsin." dedi ve silahı Carl'a uzattı."Hayır! Kendin yapmalısın." dedi Carl ve bir adım geri çekildi. Bu iş Carl'a fazla gelirdi, vicdanı bu kadarına zor izin verirken, onu öldürmek, kendini öldürmek anlamına geliyordu.
"Yapamam Carl." dedi. Carl cevap vermedi.
Demeye çalıştı ama yapamadı. Az önce sevdiği kızdan kendisini öldürmeyi istemişti ama bu onun iyiliği içindi! Onun delirmesine, bu kadar acı çekmesine göz yummak istemiyordu artık.
Düşünceleriyle boğuşuyordu
Carl hışımla silahı alıp arabasına bindi. Eğer onunla daha fazla kalırsa bir kaza çıkacağından korkmuştu. Kate kendi kararlarını kendi verbeileisi. Eğer istiyorsa, delirebilirdi. Carl'ın ona akıl verecek gücü kalmamıştı
"Sen bir salaksın Kate. Salak!" dedi ve arabayı çalıştırdı.
Kate elinin tersiyle akan gözyaşlarını sildi ve derin bir nefes aldı. "Tanrı'm beni duyuyorsan bana yardım et. Lütfen..." Diye mırıldandı ve elleriyle yüzünü kapatıp yere çöktü.
Sırtını kulenin soğuk demirine yasaladı. "Beni koruyamıyorsun kule, beni koruman gerekiyor. Beni öldürmesine göz yumuyorsun."
Oturduğu yerden kalktı. Yapacak bir şeyi yoktu. Hava git gide kararıyordu daha da geç olmadan eve gitmeliydi.
Kule Kate'in sürekli bahsettiyi yer. Notlarında falan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kate The Chaser ✔️
Fanfic"Kendimi iyi hissetmiyorum. Nedense her baktığımda onu görüyorum." İlk Kate The Chaser FanFic 16.09.17