Aradan birkaç gün geçmişti. Yaz güneşi aydınlatırken her tarafı ben simsiyah hayaller kurmakla meşguldüm. Her hayalin içinde Melih vardı ve her hayal korkuyla bitiyordu. Ona nasıl böyle bağlanabildim. Korkarak ne kadar sevebilirdim onu? Bana zarar vermeyeceğinden nasıl emin olabilirdim? Yine cevabını bildiğim soruları kendime sormaya başladım. Tabi ki de emin olamazdım. Güvenmeye bu kadar korktuğum biriyle devam edemezdim. Hem ne saçmalıyorum bunun ciddi olup olmadığı bile belli değil. Belki kendini bir şey sanan serserinin teki. Evet ama beni kendine bu kadar bağlamayı başaran bir serseri. Ben böyle düşünürken cebimdeki telefonum beni gıdıklamaya başladı. Melisa'nın attığı mesaj:
"Hadi bakalım kaldır kıçını sen şimdi karalar bağlamışsındır :D önce bir şeyler alalım sonra Metelerle ormana gidiyoruz."
Hıııı ben mi karalar mı bağlamak mı? Şöyle olur olmadık yerlerde böyle acayip sözler kullanmayı seven tek kuzenim. Vazgeçilmezimiz cips ve kolamızı aldık. Rahatça saçmalayabileceğimiz kadar uzaklaştık ve bir masa bulduk kendimize. Mete her saniye espiri yapınca biz de her saniye kahkaha boğuluyorduk. Tam koladan kocaman bir yudum aldım ve o güne kadar yapmadığım bir şey yaptım. Bütün kolayı püskürttüm (:O) Püskürtürüm tabi çünkü karşımda kaç gündür beni kapkara hayallere mahkum eden Melih duruyordu. Mete fırladı yerinden:
"Vaay kardeşim. Hoş geldin lan."
İşte bu kadar samimi ve bu kadar öküz bir çocuk. Olsun ama çok tatlı. Görkem sinirli bakışlarla Mete'ye döndü.
"Onun ne işi var burda ha! " Mete:
"Şşşşşt sakin ol Melih çok kafa çocuktur." Görkem:
"Evet kafası tam kırılmalık bir çocuk." Mete'nin kulağına fısıldadım:
"Senin kavgadan haberin yok mu?" Mete:
"HA??"
"Aferin batırdın her şeyi."
Melih gelip tam karşıma sülalesi rahat bir şekilde oturdu. Görkem onun bu rahatlığını görünce yumruk yaptığı elini iyice sıkmaya başlamıştı. Ben tam bunlar yine birbirlerine girmeseler bari diye sayıklarken Melih bana:
"Eee Kayla nasılsın?" dedi sağ gözünü kırparak. Utançtan kızarma vol 1.
"İyi sen ?" dediğimde Görkem bu sefer bana o sinirli bakışlarını attı.
"Dediklerimi düşündüysen gayet iyiyim." dedi ukala ukala sırıtırken. Utançtan kızarma vol 2.
"Ss-en ne diyosun ya?" diyebildim korkudan ödüm patlarken. Belki bilmezlikten gelirsem susar diye. Görkem iyice " Ben bu çocuğu sikerim." bakışları yollarken bana Melih:
"Bir daha odana gelmek zorunda bırakma beni." dedikten sonra Görkem masaya çıktı ve Melih'in üzerine atladı. Tek duyabildiğim:
"Sen Kayla'nın odasına nasıl girersin piç kurusu." sözü ve Melih'in suratına geçirdiği sağlı sollu iki yumruk. Melih eliyle çenesini ovuşturduktan sonra. Tek hamleyle olayı tersine çevirdi ve tekrar Görkem' e vurmaya başladı. Bana yine deli cesareti geldi ve tam sağ yumruğunu Görkem'in yüzüne indirecekken havada yakaladım. Ben ona dokunduğum zaman sıcak olan vücudu bir anda buz kesti. Tek diyebildiğim:
"Saçmalamayı kesin artık!!" oldu. Melih'i kolundan tutup ağaçların arasında bizi göremeyecekleri bir yere getirdim. En son duyduğum Görkem'in acıdan inleyerek:
"Kayla gel buraya gitme!" demesiydi.
Bi dakka ya şu ana kadar tek düşündüğüm Melih'i oradan uzaklaştırmaktı ama bunu yaparken ormanın içinde baş başa kalacağımız aklıma gelmedi. Al işte deli cesareti buraya kadarmış bir anda geldi ve yarı yolda bıraktı. Melih benden ben ondan bakışlarımızı ayıramadık bir süre. Yine bana yaklaşmaya başladı. Ayaklarımın yavaş yavaş bizden bu kadar deyip titremeye başladığını hissettim. Küçük adımlarla yine o geceki mesafeye kadar düştü aramızdaki uzaklık. İşte o an yine korkmaya başladım çünkü filmlerdeki o vıcık sahnelerden birini yaşamak istemiyordum derken onun dudaklarını dudaklarımda hissettim. Tüm bedenimi kaplayan sıcak kendime getirdi beni ve iki elimle göğsüne bastırarak ittirdim onu tüm gücümle.
"Kendine gel napıyosun sen ha kimsin sen?" dedim mümkün olduğu kadar ciddiyetle.
Ciddi olamazdım. Kalbimin sesini ittirdiğim uzaklıktan duyduğuna bahse girerim. O böyle yapınca daha çok korkmuştum. Nerden çıktın sen karşıma. Neden karanlık bir bağ beni sana çekiyor sürekli. Neden sen ? SEN KİMSİN?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Korku Dinlemez
RomanceBu aşka korkum engel olabilir mi ? Neden tehlikeli olduğunu bildiğim halde ona daha fazla bağlanıyorum? Bu hikayenin sonunda biz hala biz olabilecek miyiz?