He Changed My Life (You | Luhan | Tagalog) [NE]

Eungmin and Jongin

응민's POV

Nasa opisina ako ngayon at tinatapos ang mga inasign sakin ni NamJoon. Sya yung boss ko.

"Minmin tara breaktime daw sabi ni Boss" sabi ni Dara.

"Ay nako Dara kasi madami pa akong gagawin eh mauna kana muna susunod nalang ako" Sabi ko.

"Ha? Sure ka? Osige mauna na ako ah" sabi ni Dara at nginitian ko nalang sya.

Tinuloy ko lang ng tinuloy ang trabaho ko. Gusto kong maimpress si Boss Namjoon sakin para kahit papaano eh mabigyan na nya ako ng mataas na position. Sabi nya kasi pag nagustuhan pa nya ang aking performance bibigyan na nya ako ng mataas na posisyon at baka daw ilipat nya ang office place ko sa Seoul. Sure akong ikatutuwa ni Nihan yun. Para sa anak ko gagawin ko ang lahat.

Kailangan ko rin makapagisip - isip kung kailan at paano ko sasabihin kay Nihan ang katotohanan. Alam kong dahil sa pagsisinungaling ko kaya sya laging nabubully ng mga kaklase nya.

Habang tinatapos ko ang mga ginagawa ko biglang may nagring sa cellphone ko. Unknown ID. Sino naman itong tumatawag na to.

"여보세요?" (Hello)

"Uhmm is this Nihan's mother?" Sabi nung tumawag sakin. Medyo malalim ang boses nya. Parang pamilyar.

"Uh Yes this is Nihan's mother? May kailangan ba kayo?" Tanong ko at medyo kinabahan lang ako dahil baka may nangyari kay Nihan.

"Uhm kasi nasa Daehan hospital sya ngayon kas---"

"Ano?!?! TEKA PUPUNTA NA AKO" Sigaw ko at inend call ko na at dali dali akong nagpaalam sa secretary ni Boss Namjoon dahil kailangan ko makita ang anak ko.

-----

Nakarating na ako sa Daehan hospital at dali dali akong pumunta sa registrar at tinanong kung anong room ang aking anak.

"Uhm Room B.77 Mam." sabi nung nurse

"Ah 고마워" (ThankYou) sabi ko at dali dali akong pumunta sa elevator.

Nasa Hallway na ako at ang nasaisip ko lamang ay sana okay na ang anak ko.

End of POV

------

No one's POV

"Nihan Blood type mo pala ay O? " Tanong ni Kai kay Nihan

"Ha? Ah opo blood type ko po ay O bakit?" tanong ni Nihan

Si Nihan ay nakaupo sa kama. Si Luhan naman ay nakaupo din sa paanan ni Nihan habang si Jongin naman ay nasa gilid ng kama nakaupo sa upuan.

"Ah wala lang naman kasi blood type ko din kasi ay O" Sabi ni Jongin

"Ah ganun po ba." Sabi ni Nihan at nginitian nalang sya.

-------

응민's Pov

Nakita ko na ang room B.77 at dali dali kong binuksan ang pintuan. Nakita ko si Nihan na nakaupo sa kama. Pumunta ako sa kanya at niyakap sya ng napakahigpit. Buti nalang at okay lang ang anak ko.

"Nihan anak ko akala ko may nangyaring masama sayo. Akala ko na-accidente ka. Nihan di ko kayang mawala ka sa buhay ko." Sabi ko at naiyak iyak na ako.

"Nanay okay lang ako wag ka ng umiyak. Di naman ako mawawala ano kaba. Okay lang ako tsaka nanay andito naman si Luhan tsaka yung Jongin" Sabi ni Nihan. Nanlaki ang mga mata ko ng binanggit ni Nihan si Jongin. Si Jongin nandito? Hindi pwede. Hindi. Hindi.  Baka ibang Jongin.

"Anak? Ano sabi mo?" Sabi ko at tinignan sya ng napakaseryoso.

"Jongin. Ah oo diba kilala mo sya Nanay? ayun sya oh sa likod mo" Sabi ni Nihan at bumilis nalang aang tibok ng puso ko. Hindi pwede. Mali eto. Mali. Napakamali. Dahan dahan akong lumingon at lalo nalang akong napaluha ng si Kim Jongin nga iyun. Ang taong iniwan ako at tinalikuran

"Eungmin?! Anak mo si Nihan?" sabi nya at nanlaki ang mata nya. Ako rin nanlalaki ang mata ko at halo halong emosyonal ang nararamdaman ko ngayon.

Lungkot

Galit

Saya

Inis

"Sya ba yung anak mo na sinabi mo sakin dati na anak ko pero ipinagtanggihan ko dahil narape ka at inakalang anak sya ng rapist?" sabi ni Jongin habang naluluha at tinitigan ko lang sya at tuloy tuloy lang na umaagos sa pisngi ko ang aking mga luha.

"Nay? Anong sinasabi nya? Nay naguguluhan na ako" Sabi ni Nihan. Tumingin ako kay Nihan.

"Anak wag kang makikinig sa kanya. Wag kang maniniwala s--"

"Ibigsabihin anak ko nga sya. Parehas kami ng blood type. Type O kami. " sabi ni Jongin.

"HINDI TYPE A SYA HINDI MO SYA ANAK" sabi ko.

"Nay sabi ng nurse type O daw ako. Nay ano to? Naguguluhan ako. Nay ipaliwanag mo nga sakin lahat." Sabi ni Nihan at naiiyak narin sya. Hindi. Hindi.

"LUHAN SAMAHAN MO MUNA SI NIHAN. ANAK I'LL EXPLAIN EVERYTHING AS SOON AS POSSIBLE. IKAW SUMAMA KA SAKIN SA LABAS" Sabi ko at lumabas ng kwarto.

---------

"Ano bang gusto mong palabasin Kai?" sabi ko.

"Eungmin" sabi ni Kai at lumapit sakin at ako naman ay napaatras.

"Wag mo kong matawag tawag sa pangalan ko. Ang kapal ng muka mo. Pagkatapos mo kong talikuran may lakas kaparin ng loob na tawagin ako sa pangalan ko?" Sabi ko at napasmirk nalang ako. Di ko alam pero ang kapal ng muka nya.

"I'm sorry. I'm sorry for everything. Hindi ko naman akalain na anak ko talaga ang dinadala mo dati" sabi nya

"Bullshit Kai. Bullshit. ANG SAKIT SAKIT NA MARINIG NA SA TAGAL AT LALIM NG PINAGSAMAHAN NATIN HINDI MO KO PINANINIWALAAN! DAHIL LANG BA NA NARAPE AKO PINANDIRIHAN MO NA AKO? ANG SAKIT EH MALAPIT NA KASAL NATIN NUN. ANG TAGAL KONG HININTAY YUNG KASAL NATIN. SORRY HA KUNG NARAPE AKO KAYA HINDI NA NATULOY ANG KASAL NATIN. UGHHH JONGIN BAKIT?! SIGE NGA BAKIT NUNG NARAPE BA AKO NANDUN KA PARA ILIGTAS AKO? HA JONGIN? NASA TABI BA KITA NUN? WALA! MAS PINILI MO PANG UMATTEND SA BIRTHDAY NG KAIBIGAN MO KESA SAMAHAN AKO. GAGO! GAGO KA JONGIN NAPAKAWALANGYA MO!"

"Alam ko. Alam ko ang tanga tanga ko. Sorry na please" sabi nya. Kapal talaga ng muka nya.

"Haha ANG KAPAL MO DIN EH NOH? ANG KAPAL KAPAL KAPAL MO! ALAM MO DAHIL SAYO NAGDURUSA YUNG ANAK KO! AYAW KONG SABIHIN KAY NIHAN ANG TOTOO NA HINDI TALAGA SYA ANAK NG RAPIST. ALAM MO BAKET? AYAW KONG MALAMAN NYA NA YUNG TOTOONG TATAY NYA AY ISANG GAGO AT TANGA. LUMAKI SYA NA ANG ALAM NYA AY ANG TATAY NYA AY ISANG RAPIST KAHIT ANG TOTOO AY HINDI NAMAN.

UMAAYOS NA BUHAY NAMIN JONGIN BAT DUMATING KAPA? BAKIT IKAW PA? BAKIT HINDI NALANG IBA ANG NAKADISGRASYA NI NIHAN. BAKIT?!" Sabi ko at nanghihina na ako. Bago pa ako bumagsak sa sahig nasalo ako ni Jongin at patuloy akong umiyak ng umiyak ng umiyak.

Mayamaya bigla nalang nagblackout ang lahat at nawalan ako ng malay.

:------)

Mamaya magupdate ulit ako ;) Next chapter ay flashback sa buhay ni Eungmin at Jongin. <3 <3 Sorry sa TYPO

Comment.FollowMe. Upvote and give me some love <3 <3

Please help me to reach 5000 reads to this story. FIGHTING!

See you on twitter

#HeChangeMyLife