Dziś pierwsze lekcje tańca na które się na dodatek spuźnie. No super.
Zajęcia zaczęły się 5 minut temu a ja jeszcze nie na miejscu i nie przebrana. Trudno...
***
- Ładnie to tak się spuźniać panienko?- usłyszałam głos surowej nauczycielki tańca.
- Przyszłaś tu aby tańczyć taniec nowoczesny czy się spuźniać- skarciła mnie.
- Aby tańczyć- odpowiedziałam niechętnie.
- No właśnie- odparła.
I tak zaczęły się moje pierwsze zajęcia z tańca nowoczesnego...lecz chwila chwila...
Jakiś chłopak wszedł do sali, też nauczycielka go skarciła...chyba lepiej nie przychodzić na te zajęcia niż się spuźniać.
Gdy uczyliśmy się różnych kroków niemogłam od tamtego chłopaka oderwać wzroku...po co jest w grupie początkującej jak on wszystko wie.
Nie rozumiem ludzi. Mi nadal jeden krok się nie udawał...strasznie trudny...no cóż.
***
Już od pół godziny ćwiczę ten krok...nie udaję mi się go zrobić. Jak ona to zrobiła? Chyba poprostu będę musiała obejść się bez niego...niema sensu siedzieć w pustej sali i ćwiczyć ten sam krok przez ileś tam razy. Lecz muszę ostatni raz spróbować zanim skończę. Tym razem upadłam na podłogę.
Usłyszałam męski śmiech...gdy odwróciłam się w tamtą stronę lekko wystraszona okazało się że to tylko ten chłopak.
- Może ci pomogę?- zapytał z uśmiechem.
- Przy okazji jestem Jimin- dodał
