Baby Don't Cry (ongoing)

Chapter 7: A simple request

ROSS' POV

Hindi ko talaga inakala na bumalik ang dating ako ng dahil kay Lance. Hindi ko inasahan na halos makapatay ako ng tao dahil sa kaniya. Back when I was in Highschool, I'm the living demon in the school. Nakikipag-suntukan ako at nakikipag-laban hanggang sa maging duguan ako. Pero kinalimutan ko na yon, ayoko ng bumalik ang nakaraan na iyon. Dahil din sa katauhang iyon, muntik ng mapahamak ang taong mahal ko and this time hindi ko na hahayaang lumabas pa ang pagka-tao kong iyon. Nakaraan na iyon kaya dapat ko ng kalimutan.

"Ross, are you still mad at me?" I heard her murmured at my side. Magkatabi kami kasi iisa lang naman ang kwarto dito sa apartment ko. Nakayakap siya sakin, kagabi kasi nung sabihin kong siya nalang ang matulog sa higaan mag-isa hindi siya pumayag. Gusto daw niya ng may katabi so pinagbigyan ko nalang. Medyo napapalapit na talaga siya sakin. 

"No... Hindi naman talaga ako nagalit... Nag-alala lang ako. I'm so sorry!" I replied. Nasigawan ko siya kahapon and nasasaktan ako sa ginawa ko. Hindi ko naman kasi sinasadya nadala lang ng emosyon. 

"Sorry din... Papaalisin mo na ba talaga ako?" she asked. 

"Hindi, nasabi ko lang yon kasi nadala lang ako ng emosyon ko..." I told her the truth. Tapos hindi na siya nagsalita pa, mas humigpit nga lang ang kaniyang yakap sakin. I feel comfortable with her hugs just like how I am comfortable with my ex-girlfriend pero matagal ko na siyang kinalimutan. Hindi na siya parte ng buhay ko ngayon, kahit kailan hindi na siya magiging parte pa. 

"Ross.."I heard her murmured o baka kathang isip ko lang. I'm not so sure kung tinawag nga niya ang pangalan ko. Hmm.. Kailan ko ba masasabi na nagmamahal na ulit ako? 

"Ross..." this time totoo na talaga, tinawag niya talaga ako. 

"Hmmm?" I pulled her more close to me. I want to feel her warmth, I want to smell her sweet scent and I want to hear her angelic voice clearly. 

"Make love with me..." she whispered. Hindi ko alam kung paano mag-rereact sa sinabi niya. Masyado pa siyang bata para sa ganon. Though I want to touch her, to feel her, to have her in this bed making love with me, even I want her to moan my name, ayoko parin.

"But--" she cut me off by putting her finger on my lips. 

"I'm not pretty yes, I'm not your type... But I want to make love with you please..." it's a simple request from a girl. Kahit pala ang isang masungit at mataray na babae may weakness din. Pero kasi, ayoko... Ayokong may mangyare saming dalawa, baka hindi ko na mapigilan ang mahulog sa kaniya at baka sa huli masaktan ko lamang siya. 

"You're pretty at hindi imposibleng mahulog ako sayo pero kasi--" she cut me off again. But this time her lips cut me off. She cupped my face so gentle. I explored her mouth and it tasted like a sweet marshmallow. Kung lahat ng marshmallow ganito siguro lagi na akong bumibili nun. 

Hinawakan ko siya sa kaniyang waist at unti-unting inalis ang kaniyang t-shirt, I kissed her again on the lips and tried to be gentle and soft as cotton. I don't want to rush her, gusto ko hindi niya makalimutan ang sandaling ito. I don't want her to forget everything, I want her to remember this moment forever. 

Pero parang mali... Wala dapat mangyare samin, baka masaktan ko siya, baka hindi ako maging gentle sa kaniya. I stopped undressing her as I realized how damn wrong I am. Hinalikan ko nalang siya sa noo and niyakap siya. Hangga't kaya kong pigilan gagawin ko. 

"Ayaw mo ba sakin? Tell me..." yung boses niya parang iiyak. Sino ba naman ang makakatanggi sa kaniya kung ganito siya. Kahit may control ako sa sarili ko parang nawawala na, yung mga tingin niya na para bang nang-aakit, Sh*T. Bakit ganito? Tinitingnan palang niya ako naglalaway na ako. I want to kiss her right now.