Chapter 2: Crazy beginnings

16 0 0
                                    

I was awekened by a heavy pressure on my head. Nagmulat ako ng mata and I found myself sleeping on the same bed with the myterious guy. Nakapatong pa ang braso niya sakin. Napabangon ako at tinulak ko siya para mahulog siya. Vaztoz, bakit kami magkatabi? Hindi naman ako naka-inom kaya I'm sure nothing happen between us. Pero paano kung nahalikan niya ako? O my God! Hindi maari yon!!!

"Are you crazy?" he growled angrily. Tapos bumangon at humiga ulit sa kama. I pushed him para mahulog ulit siya. Bakit ba siya tatabi nanaman... Diyan siya matulog sa sahig. I'm a girl kaya dapat igalang niya ako.

"What's your problem... I'm trying to sleep here again... Can't you see?" he yelled at me. Tumayo na siya at nag-inat ng katawan.

"Bakit dito ka natutulog? Bakit magkatabi tayo? Why are you here in my room?" I asked in confusion. Mayaman ako at dapat may sariling kwarto then bakit siya naandito.

"Teka nga... Kwarto mo ba 'to ha? This is my room, this is my apartment. Nakikitira ka na nga lang nag-iinarte ka pa. And for your information, you are not rich anymore. Diba nga nagmaka-awa ka pa sakin na itakas ka... Tapos gaganituhin mo pa ako... Eh kugn ganiyan ka ngayon palang lumayas ka na!" he bellowed. What the Heck! Kung yung yaya ko hindi ako sinisigawan siya pa kaya. Pero, oo nga pala lumayas ako, kaya tama siya. Dapat matuto akong wag mag-sungit sa kaniya. Tinulungan na nga niya ako ginaganito ko pa siya. Ay ang sama ko naman *____*.

"Sorry na... Anong pagkain natin?" tanong ko. Gutom na ako eh!

"Wala, kainin mo yang unan.." ang sungit niya po promise. Kainis, lumabas ako ng kwarto at pumunta sa kusina niya. Ang liit tapos ang panget pa. Pang-mahirap talaga eh. Pero meron siyang ref, wow naman ang sossy niya. I opened the ref and saw a box of cerial flakes and a fresh milk. Tapos may apple pa. I got all the food at inilagay ko sa lamesa. 

"Hoy ang kapal mo... Wag mong kainin yan! Mahal yan..."  pigil nito. Pero di ko siya pinakinggan naglagay ako ng cerial sa isang tasa at nilagyan ng gatas tapos kumain na ako ng masaya. Then kinagatan ko yung apple para wala na siyang magawa.

"Ha? May sinasabi ka ba?" patay malisya akong tumingin sa kaniya at dire-diretsong kumain. Ayokong alukin siya baka maubos pa niya eh.

"Ano bang pangalan mo?" out of no where bigla niya akong tinanong. Oo nga pala, halos mag-damag na kaming magkasama hindi pa namin kilala ang isa't isa. 

"I'm Maria Cody Lance Lee, dating mayaman ngayon mahirap na..." buong pagmamalaki kong sinabi sa kaniya. I hate my life when I was living in my father's house. Lagi ngang masarap at madaming ulam pero lagi naman akong mag-isa at walang makausap. 

"Cody Lance? Hahaha... Are you gay before?" he laughed so hard. Is he critizing my name? Iniinsulto yata ako ng taong 'to eh.

"What's your pakealam ba? I'm not a gay. Babae ako...".

"Anyway...Okay, ako naman si Ross Tristan Lopez ma--" I cut him off alam ko na ang sasabihin neto eh.

"Ikaw ay mahirap... Halata naman eh. Ang pangit ng apartment mo pang mahirap talaga!" alam kong sobra akong mang-insulto pero sadyang ganito ako eh. Taklesa. Hahaha. Ganti ko na rin sa pang-iinsulto niya sa name ko.

"Ang sama naman pala ng ugali mo... makaalis na nga.." he said. Saan naman kaya siya pupunta?

"Where are you going?" I asked out of curiosity. Makasama kaya.

"Sa impyerno.. Just kidding. May trabaho ako, kaya ikaw kung gusto mong magtagal dito... Manatili ka sa apartment na 'to. O kaya umuwi kana sa inyo. Baka hinahanap ka na ng tatay mo..." sabi nito. Fine, dito nalang ako kesa naman bumalik sa tatay kong walang ibang alam kundi ang business. Atleast dito I am free! Yehey!!

ROSS' POV

Lumabas na ako ng apartment pagkatapos kong maligo. Sumakay ako sa motor ko at nagdrive na papunta sa aking office. I am working with my dad, siya ang president and I am the vice president. Kami ang nagmamay-ari ng the Ford Hotel tapos marami na din kaming resort sa ibat ibang parte ng pilipinas. I entered the building at sumakay sa elevator.

"Good mornig sir" sabi ng mga nakakasalubong ko. I just nodded pero hindi ako nangiti. Sabi ng daddy ko kung gusto ko daw igalang ako ng mga tao ngumiti at igalang ko din daw sila. Pero ayoko, sa paniniwala ko... Para igalang ako ng mga tao I need to act like a boss and not a friend. 

Pumasok ako sa office ni dad and I saw my future daddy... Si Mr. Lee. Mga nakasimangot sila at tila ba may kung anong dinadala.

"Good morning everyone"  I greeted to get their attention. Masyadong napupuno ang office na ito ng bad vives. 

"There's nothing good in the morning! Your fiance was gone. And we didn't know where she is" my dad breathed heavely. I smiled, ang pagkalungkot niya ang kasiyahan ko. Hahaha... Wala na ang fiance ko. Yes! Malaya na ako sa kaniya!!! Pinili ko lang naman yung picture with out looking. Kaya hindi ko masabi kung maganda ba o mukang bakla. 

"Dad... I'm so glad-I mean, sobra akong nagdaramdam... Kailan ba siya nawala?" mukang umaayon ang aking mga plano ah. Salamat mahabaging diyos! Huray! 

"Kahapon lang. Sa mismong engagement party nyo... Ikaw kasi ang bagal mo dumating eh. Siguro hindi ka pinapasok ng mga guards dahil iba ang apilido mo. Sabi ko na kasing wag mo nang gamitin ang apilido ng mama mo eh" he said through gritted teeth. Lopez ang surname ng aking taksil na mother. Sumama siya sa iba eh, pero I like to use her surname para makaiwas sa mga babaeng gold digger. Hate them so much.

"It's not your son's fault. Hayaan nalang natin si Maria, uuwi din yun kapag nahirapan na. I want her to experience how bad the world is.." sumabat na si Mr. Lee pero halata naman ang pagkalungkot nito. Pero ako, eto sa loob loob ko masayang masaya. Pwede ko ng ma-enjoy ang aking existence as a binata. Wala na akong problema... Thanks Lord!!

"Sir Roger Ford and Mr. Lee, ayos na po ang conference room pwede na po tayong magsimula" sabi ng secretary ni dad. Si miss Cadeny, sexy sya at mukang bata pa kahit 28 years old na siya. Mas matanda sakin ng limang taon. Okay lang at least sexy. I winked at her and she winked back with a sexy flying kiss pa. Talande. Hahaha. Anyway, mag-mi-meeting pala eh. Okay!

to.be.continued...

Baby Don't Cry (ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon