Ms. Rebel meets Mr. Right .. (on hold ^___^)

Chapter 4 ..

(Stacey's pov)

"iha, bumaba ka na raw sabi ng mommy mo, naka ready na ang dinner.."

*sigh* " opo manang"

habang bumababa ako ng hagdan, ang daming pumapasok sa isip ko.. si mommy, dapat na ba talagang tigilan ko na ang mga kagaguhan ko? .. para... mpasaya ko siya?.. ako, ano ang posibleng mangyari sakin pag tumiwalag ako sa grupo?,.. mkakaalis bako dun ng buhay?.. hayyy... and dami dami--

"ay palakang kalabaw!!!"

*boogsh*

"jusmiyo iha! anong nangyari sayo?"

"my God Constancia! bkit di ka nag iingat?"

"ahhhhh... aray...."

hayy.. still .. mommy's mad.. she called me Constancia,. nsasaktan na nga ko't lahat ngayon.. pinagalitan niya parin ako instead of showing a little concern..

ang skit.. ang sakit sakit.. ng ankle ko, ng.. ng puso ko.. bakit ganito ang nararamdaman ko..?

"tulungan nyo na ho yang alaga niyong tumayo.. kakain na ko"

why? .. why mom? whay are you always like that?.. tinulungan ako ni yayang tumayo.. 

" kaya mo bang maglakad iha?"

"opo manang Daisy, maraming salamat po"  i thanked her then smiled..

"iha, pagpasensyahan mo na lang ang mommy mo, pagod lang din siguro siya kaya ganyan siya sayo"

si manang.. buti pa si manang.. alam ang totoong nararamdaman ko.. pero bakit si mommy.. hindi niya maramdaman??.. hayyy.. ang buhay talaga..

"what are you doing standing there?.. you'll just gonna watch me eat or you'll join me?"

kanina desidido na ko ehh.. i'll be good.. i'll be ME again..  pero.. nagdadalawang isip narin tuloy ako..

"i'll be leaving tomorrow.. just behave and be matured enough while i'm gone"

kailangan ipagdiinan ang behave and be MATURED ENOUGH ?? chi. mukha niya.. ipopostpone ko muna ang pagpapakabait ko.. kakabwisit..

"where do you think you're going?"

"well as you wish mom, i'll BEHAVE and BE MATURE ENOUGH.. i'll start right away.. may assignment pa nga pala kami.. so .. chiao..! have a SAFE trip .."

pagkasabi ko nun umalis nako.. i don't want to see her anymore.. nawalan nako ng ganang kumain.. bababa na lang ako pag nagutom ako mamaya..

hayyyy.. time check quarter to 3.. nagsing ako.. kumakalam tyan ko eh.. di na ko halos nakakain ng dinner remember?? hehe..

wushung.. paglabas ko ng kwarto ko.. medyo... ahhh... shit! nkakatakot pala bahay namin.. now ko lang narealize.. hahahahhahhaha,..

*cling* .. may narinig akong ingay.. parang sa may gate ata un.. tumakbo ako pababa para sumilip sa labas.. baka mamaya may mga akyat bahay na palang pumapasok sa bahay namin.. di pa man rin ako nkakasilip sa bintana narining kong may nagstart na kotse.. pag silip ko..

it was mom's ., so ngayon na pala siya aalis,.  well.. ba't ba di na ko nasanay..

papunta na ko sa may kusina para mghanap ng makakain.. binuksan ko muna ung ilaw.. napatingin ako agad sa may pinto ng office ni daddy sa may tabi ng way papunta sa kusina.. *sigh* ilang taon ko na ba siyang hindi nakikita.. lagi na lang sa phone ko na lang siyang nakaka usap..

uso naman na ang skype pero kahit dun man lang di ko siya makita.. nakakatampo na .. di naman ako galit sa kanya eh.. naiintindihan ko naman siya.. hindi naman na ko bata para di malaman kung ano talaga ung totoo.. hayss..

pumasok ako sa office ni daddy.. biglang nagdagsaan ang mga memories sa utak ko... all of them.. lahat masasaya.. thinking about all of it.. mas lalo akog nalungkot.. we were like a PERFECT FAMILY ..  di ko ineexpect na magiging ganito na lang lahat..

napatingin ako sa display board sa office ni daddy, nakita ko ung bola ng basketball na sobra niya tinetreasure .. may pirma ng idol niyang basketbolista way back 19 ewan haha..

hmmmm... napangiti ako bigla.. sa buong araw ko kahapon.. siya lang ata ung magandang mangyari..

"kamusta ka na kaya Jonathan?"...