Als ik de gang op loop zie ik aan het einde van de gang een deur openstaan. Ik kijk de andere kant op en daar zie ik het dek. Ik besluit om naar de open deur te lopen. Ik zie een prachtig verlichte zaal waar een buffet opgesteld staat. Ik hoor mijn buik rommelen en watertandend sta ik te kijken naar al het eten dat op het buffet ligt. Ik laat mijn blik door de zaal gaan en zie een tafel bij het raam staan. Als ik bij de tafel sta zie ik een kaart op tafel liggen met de volgende tekst.
Meneer en mevrouw Aigles geniet van uw lunch.
Ik lees die twee woorden nogmaals, mevrouw Aigles. Een warm gevoel gaat door me heen bij het zien van de twee aanheffen met een achternaam, zíjn achternaam.
Mijn buik laat nogmaals van zich horen en ik besluit om alvast eten te halen. Als ik naar het buffet loop herken ik zijn figuur uit alle figuren. Hij staat met zijn rug naar me toe te praten met de bemanning. Zijn maatpak, wat zo mooi sluit om zijn lichaam. Ik kan vanaf hier aan zijn schouders en kaaklijn zien dat hij gespannen is. De bemanning staat verslagen te kijken, tot een van de mannen omhoog kijkt en oogcontact maakt met mij. Michael draait zich met een ruk om en zijn vurige ogen bereiken de mijne. Hij wuift naar de bemanning met zijn hand en ze stuiven allemaal weg.
Ik sta ongemakkelijk van mijn ene been op mijn andere been te wippen. Ik zie iets veranderen in de blik van Michael en hij schenkt me zijn schuine glimlach. Het is alsof de vlinders uit mijn buik willen vliegen, zo hard als ze gaan. Ik voel mezelf rood worden en laat mijn hoofd naar beneden zakken. Ik blijf hem met mijn ogen aankijken terwijl hij steeds dichterbij komt. Hij legt zijn hand op mijn wang. Het liefdevolle gebaar zorgt ervoor dat ik mijn ogen sluit. Als hij met zijn duim over mijn wang streelt ontsnapt er een zucht uit mijn mond. Hij gaat met zijn hand naar mijn kin en duwt mijn hoofd omhoog, zodat ik hem nu in zijn ogen aankijk. Zijn blik is smachtend en donker.
Zijn lippen beroeren de mijne en dat is het moment dat ik in beweging kom. Ik sla mijn handen om zijn nek en duw mezelf tegen hem aan. Hij tilt me op en voor ik het weet dreunt mijn rug tegen een muur aan. Zijn mond gaat woest over die van mij en ik voel dat hij net zo opgewonden is als ik. Mijn handen vinden zijn haar en ik duw zijn gezicht naar beneden. Ik zuig in zijn nek en ik hoor hem kreunen. Mijn maag laat wederom van zich horen. Zijn hete adem strijkt langs mijn oor. 'Zo te horen heb je honger, laten we eerst gaan eten,' zegt hij, beheerst als altijd. Ik bijt in zijn nek. 'Honger in jou,' zeg ik.
Hij moet lachen en ik voel zijn lach door mijn lichaam heen vibreren. God, wat een verleidelijke lach heeft hij. Hij zet me neer op de grond en ik mis zijn lichaam nu al om me heen.
Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar het buffet. Ik zie een man bij het buffet staan en ik schaam me kapot. Heeft hij al die tijd daar gestaan? Oh, mijn god, wat erg dit. 'Goedemiddag meneer Aigles en mevrouw,' zegt hij. De man knikt ons toe en geeft ons allebei een bord. 'Als u iets wilt weten over de gerechten kunt u het gerust vragen, al zal meneer Aigles u alles kunnen vertellen,' zegt hij met een knipoog.
Michael moet lachen en geeft de man een klopje tegen zijn schouder. 'Bedankt Brandon, we komen er wel uit,' zegt hij. 'Een fles rode wijn en een karaf water, dat is het.'
Brandon knikt onderdanig. 'Zoals u wenst meneer,' zegt hij. Vervolgens loopt hij weg en staan Michael en ik hier samen. Ik moet lachen en schud mijn hoofd. Michael kijkt me aan. 'Wat is er?' vraagt hij. Dit doet me nog harder lachen. 'Iedereen bedient je op je wenken. Wat is dat toch met jou?' vraag ik oprecht. Michael begint te lachen. 'Dat doe jij toch ook,' zegt hij constaterend.
Mijn mond valt open van verbazing. Hij begint nog harder te lachen en hij loopt naar me toe. Hij buigt zijn hoofd naar mijn nek en geeft me een zoen. Hij vervolgt zijn weg en geeft een zoen op mijn oor. 'Sla je benen om me heen,' eist hij. Ik doe gelijk wat hij vraagt. Ik moet me stevig vasthouden door mijn benen om hem heen te klemmen en mijn armen om zijn nek te slaan. 'Voel je dit?' vraagt hij, terwijl hij zijn heupen naar voren duwt. 'Ik vind het heerlijk als je doet wat ik zeg,' fluistert hij hees in mijn oor.
Mijn armen beginnen te verzuren en ik kan mezelf niet langer aan hem vasthouden. Ik glij naar beneden en hij laat een grom horen. Hij pakt mijn heupen vast en hij tilt me zo op dat zijn stijve bij mijn clitoris hangt. 'Ik had niet gezegd dat je los mocht laten,' bromt hij. Hij beweegt heen en weer en hij bijt in mijn nek. Er ontsnapt een kreun uit mijn mond en ik leg mijn hoofd in zijn nek. Hij blijft heen en weer bewegen en geeft een harde klap op mijn billen. Ik slaak een kreetje en dan laat hij me los. Gelukkig houdt hij me bij mijn armen vast, anders was ik waarschijnlijk omgevallen.
Hij kijkt me met een scheve glimlach aan. 'Dus, nu kunnen we eten. Wat wil je?' vraagt hij. Michael wijst allerlei soorten eten aan en legt uit wat er allemaal in zit. Ik heb mijn hoofd er echter niet bij omdat de woorden die hij heeft gezegd door mijn gedachten dwalen. Hoe kan het zo zijn dat ik zijn commando's opvolg. Ik weet hoe hij erop kickt als ik doe wat hij vraagt. Ik heb het me al eerder afgevraagd en het gaat wederom door mijn gedachten heen.
Is dit wat ik wil? Moet ik hiermee doorgaan? Iedere keer als ik hem zie en aanraak dan voel ik me fijn maar als dit soort shit weer voorbijkomt brengt me dat aan het twijfelen. Het ligt natuurlijk niet alleen aan hem. Two play that game, dat weet ik maar al te goed. Toch is er iets wat in me blijft knagen en waar ik maar geen antwoord op kan vinden. Ga ik dat antwoord wel vinden?
Mijn gedachten worden onderbroken door Michael die over mijn arm heen streelt. Glimlachend kijk ik hem aan, maar ik merk aan mezelf dat ik er niet helemaal bij ben. Zonder erbij na te denken leg ik een paar dingen op mijn bord en loop achter Michael aan naar de tafel. Brandon komt aangelopen met de wijn en hij laat de fles aan Michael zien. Michael knikt en Brandon schenkt een klein laagje in Michael zijn wijnglas. Michael ruikt eraan en neemt een slokje. Goedkeurend knikt hij en Brandon giet onze wijnglazen vol met wijn. Daarna schenkt hij onze glazen met water in. 'Wenst u verder nog iets meneer?' vraagt hij beleefd. Michael schudt zijn hoofd. 'Nee, bedankt Brandon, je kunt gaan,' zegt hij. Brandon geeft een knikje met zijn hoofd en verlaat het restaurant.
Ik zit met mijn vork in mijn eten te prikken. Michael geniet van volle teugen van het eten. Als hij opkijkt fronst hij. 'Is er iets?' vraagt hij. 'Hmm,' zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal. Ik denk een zorgelijke blik in zijn ogen te zien, maar als ik hem nog een keer aankijk is zijn gezicht uitdrukkingsloos. 'Wat is er?' vraagt hij nogmaals.
Mijn vork blijft in mijn zalm prikken terwijl ik mijn gedachten laat gaan over wat er allemaal gebeurde net. Ik weet niet of ik dit wel moet uitspreken. Straks vindt hij dat ik me zorgen maak om niks en dat ik me aanstel.
Ik schrik op uit mijn gedachten als Michael op de tafel slaat. 'Dit slaat nergens op, zeg wat er aan de hand is,' zegt hij met verheven stem.
Ik voel dat er woede in me opborrelt. Ik gooi mijn vork op tafel en sta op. Door de abrupte woede valt mijn stoel op de grond. Mijn handen vormen zich als vuisten. 'Dit slaat inderdaad nergens op. Waarom denk je dat je mij zo kan rond commanderen? Waar is die belofte gebleven over hetgeen dat ik als je slaaf zijnde in de kamer moet gehoorzamen en daarbuiten niet?' roep ik schreeuwend naar hem. Als ik klaar ben merk ik dat ik sta te hijgen van de inspanning en woede. Ik zie zijn blik veranderen in iets wat ik niet kan plaatsen.
Michael staat op en loopt naar me toe. Ik voel me bedreigd en loop naar achteren. Hij zet snel twee stappen en voor ik het weet is hij bij me en pakt hij me beet. Hij trekt me naar hem toe en ik adem diep in. Hij hijgt zwaar in mijn oor en ik hou mijn adem in. 'Luister, nu moet je heel goed luisteren,' zegt hij met op elkaar geklemde kaken. 'Ik moet me zo zwaar inhouden bij jou.' Zijn hand glijdt naar mijn billen en hij knijpt erin, waardoor ik iets omhoog spring. 'Dit is nog niets vergeleken met hoe ik ben. If you can't handle this...'
Hij laat een stilte vallen en als hij me loslaat laat ik mijn adem ontsnappen. Zijn tong glijdt langs mijn oor en hij trekt mijn jurkje omhoog. 'Ik moet je nu,' zegt hij. Zijn ogen boren lustvol in die van mij. Door hem aan te blijven kijken geef ik hem mijn toestemming.
Ik zie dat hij zijn rits opendoet en ik slik als hij zijn piemel uit zijn broek haalt en ik zie hoe stijf hij is. Hij tilt me op en scheurt mijn slipje open. Hij stoot in een keer naar binnen. Het is goed dat hij me heeft opgetild want ik denk dat ik was bezweken van de kracht waarmee hij me neemt. Hij blijft diep, hard en snel in me stoten. Ik gooi mijn hoofd achterover en laat mijn handen door zijn haren glijden. Ik trek hem aan zijn haar naar me toe. Mijn oor belandt tussen zijn tanden en hij gromt in mijn oor. Ik hoor aan zijn ademhaling dat hij dichtbij zijn orgasme is. 'Ik wil je,' gromt hij. Met die woorden komt hij klaar. We komen overeind en hij blijft me vasthouden. Hij laat zijn hoofd tegen mijn voorhoofd leunen en zucht diep uit.
JE LEEST
Where is this going 18+
RomanceEsmeralda krijgt een aanbod waarvan ze niet weet of ze deze wel leuk gaat vinden. Ze wilt het wel, maar neemt ze de juiste beslissing? Let op! Er bevinden zich seksuele scenes in dit boek, lezen geschiedt op eigen risico.