Where is this going 18+

The solution

Ik laat mijn vingers dansen op zijn huid en ik glimlach. Mijn lippen beroeren die van hem en teder zoent hij me terug. Hij zet me op de grond en hij draait me om. Zijn grote armen slaan om me heen en ik nestel me tegen hem aan. Hij zoent me in mijn nek. 'Je bent geweldig,' fluistert hij zacht in mijn oor.

De vlinders gieren door mijn buik heen en ik kan een lach niet onderdrukken. Ik voel zijn glimlach tegen mijn huid aan. Ik draai me om en tot mijn verbazing laat hij het toe. Ik kijk hem aan in zijn ogen en ik zie hem mij vurig aankijken. 'Wat is er?' vraag ik aan hem. Ik wil hem meer vragen, maar ik weet niet zo goed in welke richting ik het moet sturen. Hij kijkt me schuin aan en schudt zijn hoofd. 'Hoe bedoel je, wat is er?' vraagt hij.

De radertjes in mijn hoofd draaien overuren. Hoe ga ik dit brengen. Moet ik hem vragen hoe het komt dat hij zo overheersend is of kan ik beter de vraag stellen waarom hij zich zo autoritair gedraagt. 'Ik weet niet goed hoe ik het moet vragen zonder dat je wegloopt of boos wordt,' zeg ik zacht. Zijn blik schiet van onzekerheid naar vragend en dan standvastigheid. Het valt me op dat hij zijn emoties steeds meer aan me laat zien. Misschien is het nu niet het moment om het te vragen. 'Wellicht is het dan beter om de vraag niet te stellen en kunnen we gewoon verder eten,' zegt hij.

Ik schud mijn hoofd. 'Wellicht is het beter om de vraag te stellen en dat jij me antwoord geeft,' zeg ik stoutmoedig. Ik kijk hem aan en adem diep in. Als ik mijn mond open wil doen om de brandende vraag te stellen die al zo lang door mijn hoofd gaat drukt Michael zijn lippen tegen de mijne en hij zoent me hard. De kracht en durf die ik net had sijpelt weg en hij laat me weer week voelen. Mijn handen duwen tegen zijn borstkas aan totdat ik zijn hand op mijn clitoris voel. Alles staat gelijk op scherp en ik sta in vuur en vlam. Zijn vingers glijden tergend langzaam in me en weer uit. Ik kreun in zijn mond en duw mezelf tegen hem aan.

De brandende vraag wordt omgezet in een brandend verlangen doordat ik nog niet ben klaargekomen. Hij trekt mijn broek omhoog en daarna die van zichzelf. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Wat doe je?' vraag ik. Hij pakt mijn hand en neemt me mee de eetzaal uit.

Door de snelheid waarmee hij loopt moet ik half rennen om niet op de grond te vallen. 'Michael, waar gaan we heen?' vraag ik nogmaals. Hij blijft op hetzelfde tempo doorlopen en ik merk dat ik boos word. We slaan een paar hoeken om en nog steeds heb ik geen idee waar we heen gaan. Door de adrenaline die door mijn lijf giert trek ik mijn hand los van. Doordat ik half rennend achter hem aan ging moet ik mijn best doen om niet te vallen. Ik zoek steun bij de dichtstbijzijnde muur. Hij draait zich om en staat me geamuseerd aan te kijken. 'Haal die stomme grijns van je smoel en zeg me waar we heen gaan,' zeg ik. Dit laat hem hard lachen en hij draait zich om. 'Als je me gewoon volgt, dan zie je het vanzelf wel,' zegt hij.

'Nee, dat doe ik niet,' zeg ik gedurfd. 'Ik ga ervan uit dat je me volgt,' zegt hij bevelend. In zelfverzekerde tred loopt Michael door. Ik sta te tollen op mijn benen omdat ik niet weet wat ik moet doen. 'Nu!' brult hij. Ik schrik op van zijn toon en ik zie dat hij staat te wachten.

Met een diepe zucht duw ik mezelf van de muur af en ik loop achter hem aan. Who am I kidding? Ik loop toch wel achter hem aan.
Hoofdschuddend om mijn eigen gedachten blijf ik lopen. Waarom doe ik dit? Waarom ben ik niet sterk genoeg om hem te weerstaan? Waarom kan ik hem niet gewoon vragen wat me dwars zit? Ik voel me radeloos en ik vraag me wederom af of ik hier goed aan doe. Hij heeft zo'n aantrekkingskracht, maar dat afstoten en aantrekken doet zeer. Het doet meer pijn dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Ik ben behoorlijk wat gewend, maar ik ben nog nooit zo verslingerd geraakt aan een man. De onzekere Esmeralda die ik jaren geleden heb weggestopt komt weer boven drijven. De Esmeralda die nooit iets durfde uit te proberen, nooit haar mond opentrok op het moment dat ze gekwetst werd. Die altijd weer terug kroop in haar schulp. Ik ben niet zo sterk als hij denkt. Iedere keer als hij me zo domineert piekt dat duiveltje weer naar boven om een voor een de pellen van me af te schillen om ervoor te zorgen dat mijn veilige cocon steeds dunner wordt.

Ik word verstoord uit mijn gedachten als ik tegen Michael aan bots. Ik voel zijn handen liefdevol om mijn gezicht sluiten. Met zijn duimen aait hij over mijn wangen. Dan pas heb ik door dat het nat is op mijn wangen. 'Wat is er amado?' vraagt hij. Gegeneerd kijk ik hem aan. Ik kan het niet meer binnenhouden. Ik haal mijn neus op en de tranen vloeien over mijn wangen. Michael slaat zijn armen om me heen en trekt me tegen hem aan. Mijn schouders schokken heen en weer van de kracht waarmee ik huil. Michael aait over mijn hoofd. 'Sssst, het komt wel goed,' zegt hij lieflijk. Hij wiegt me zachtjes heen en weer. Het verbaast me dat hij me vasthoudt en daadwerkelijk weet wat hij met me aan moet als ik huil.

Hij houdt zich iets van me af. Als ik mijn ogen opendoe zie ik dat hij me onderzoekend aankijk. Hij zoent me zacht op mijn mond en kust vervolgens mijn tranen weg. Ik haal diep adem en ik merk dat ik rustiger word. Ik kijk hem aan. 'Ik weet gewoon niet hoe, wat, dit, ons moet,' zeg ik zo zacht dat ik me afvraag of hij het hoort.

Hij kijkt gekweld de andere kant op. Ik zie zijn kaak aanspannen. Ik streel hem over zijn borstkas. Hij zucht diep uit en haalt zijn hand door zijn haar. 'Amado, ik weet niet, ik kan niet. Gódverdomme, ik,' zegt hij. Ik kus hem op zijn mond. Hij duwt me iets van zich af. Nieuwsgierig kijk ik hem aan. Ik zie hem worstelen om de juiste woorden te vinden. 'Ik wil het uitleggen, maar ik kan, ik weet niet hoe ik dit moet zeggen. Alles is gewoon fucked up en ik wil je geen pijn doen. Ik wil zoveel van je en ik geef je zo weinig. Ik, misschien is het gewoon niet goed,' zegt hij.

Hij schudt zijn hoofd en laat hem naar beneden zakken. 'Nee, nee,' zeg ik vastberaden. Ik leg mijn vinger onder zijn kin en duw zijn hoofd omhoog zodat ik hem kan aankijken. 'Mike, ik vind je leuk, ik vind je lief. Je bent een geweldige gozer waar ik stapelgek op ben,' zeg ik. Hij krijgt een droeve glimlach op zijn mond en ik geef hem een kus op zijn mond. Hij omhelst me en daarna tilt hij me op. Ik slaak een kreetje. 'Wat doe je?' Als antwoord kust hij mijn hele gezicht. Hij slaat geen enkel stukje over.

Hij duwt een deur open en loopt met me naar binnen. Hij legt me op bed en streelt me teder over mijn gezicht. Hij likt aan mijn oorlel. 'Ik zal je, uiteindelijk, geven wat je nodig hebt,' fluistert hij.